Υστερα από έξι χρόνια, το κεφάλαιο με την εμπλοκή πολιτικών στις παράνομες πρακτικές της Novartis έκλεισε αμετάκλητα με απόφαση του Δικαστικού Συμβουλίου, η οποία προκάλεσε νέες πολιτικές αντιπαραθέσεις, προβληματισμούς και εκπλήξεις.
Το Δικαστικό Συμβούλιο, που συγκροτήθηκε από πέντε ανώτατους δικαστικούς, έκρινε ότι ο πρώην υπουργός στις κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ Δημήτρης Παπαγγελόπουλος πρέπει να δικαστεί από Ειδικό Δικαστήριο για σειρά παρεμβάσεών του σε τρεις εισαγγελείς, οι οποίοι κατά καιρούς χειρίστηκαν σοβαρές και ευαίσθητες υποθέσεις. Ανάμεσα σε αυτούς και η Ελένη Ράικου, η οποία χειρίστηκε την έρευνα για τη Νovartis σε πρώιμο στάδιο, πριν ξεκινήσει η ιστορία με τους πολιτικούς, που εξέτρεψε την έρευνα σε άλλα μονοπάτια, καθυστερώντας τη διερεύνηση του υπαρκτού σκανδάλου.
Η Ελένη Ράικου παραιτήθηκε την άνοιξη του 2017, καταγγέλλοντας τον Παπαγγελόπουλο ότι την πίεζε να στείλει τους πολιτικούς στη Βουλή, χωρίς να έχει στοιχεία. Ο Δημήτρης Παπαγγελόπουλος, όμως, δεν παραπέμπεται στο Ειδικό Δικαστήριο για τους πολιτικοδικαστικούς χειρισμούς για την εμπλοκή των πολιτικών και τη Novartis. Ούτε και η εισαγγελέας Ελένη Τουλουπάκη, η οποία διαδέχθηκε την Ελένη Ράικου και χειρίστηκε τους προστατευόμενους μάρτυρες, στέλνοντας τους φακέλους των πολιτικών στη Βουλή τον Φεβρουάριο του 2018, προκαλώντας πολιτικό σεισμό.
Πώς «έφυγε» από το κάδρο των ευθυνών για τους πολιτικούς o πρώην υπουργός; Το βούλευμα αφιερώνει λίγες γραμμές για την απαλλαγή του για τις κατηγορίες (κακουργήματα) περί πολιτικής σκευωρίας. Κρίνεται, και μάλιστα ομόφωνα, ότι όλοι οι χειρισμοί (καταθέσεις προστατευόμενων μαρτύρων, διαβίβαση φακέλων για τους πολιτικούς) έγιναν απολύτως νόμιμα από την εισαγγελέα Ελένη Τουλουπάκη, η οποία επίσης είχε κατηγορηθεί σε βαθμό κακουργήματος.
Μετά ταύτα, η όποια κατηγορία για τον Δημήτρη Παπαγγελόπουλο, όπως ήταν φυσικό, δεν μπορούσε να σταθεί. Δεν ήταν δυνατόν να υπάρξει ηθικός αυτουργός όταν ο φυσικός αυτουργός, στην προκειμένη περίπτωση η Ελένη Τουλουπάκη, είχε απαλλαγεί από το Δικαστικό Συμβούλιο για το σύνολο των χειρισμών της, και μάλιστα με σκεπτικό εξαιρετικά δεμένο.
Μία δικογραφία
Η απόφαση του Δικαστικού Συμβουλίου, που θέτει πληθώρα ερωτηματικών, ήταν κεραυνός εν αιθρία; Υπήρχαν προβληματικές πτυχές εξαρχής στην παραπομπή της Βουλής, που έστειλε στη Δικαιοσύνη την υπόθεση για τα περαιτέρω;
Πάμε τρία χρόνια πίσω. Μετά τη νίκη της Νέας Δημοκρατίας στις εκλογές συγκροτήθηκε προανακριτική επιτροπή για να ελέγξει τις καταγγελίες για σκευωρία με την ενοχοποίηση πολιτικών (Αντώνη Σαμαρά, Ευάγγελου Βενιζέλου, Γιάννη Στουρνάρα, Παναγιώτη Πικραμμένου και άλλων).
Η προανακριτική ολοκληρώθηκε με παραπομπή του Δημήτρη Παπαγγελόπουλου για σειρά κακουργημάτων. Η υπόθεση έφθασε στη Δικαιοσύνη. Ο Δημήτρης Παπαγγελόπουλος είχε στην πλάτη του βαριές κατηγορίες για παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη –και για άλλα θέματα– αλλά και κάτι ακόμα: Τις καταγγελίες του επιχειρηματία Σάμπυ Μιωνή ότι δέχθηκε εκβιασμό από τον Παπαγγελόπουλο, στο πλαίσιο ενοχοποίησής του για φορολογικά θέματα, τα οποία ο ίδιος κατήγγειλε ως «στημένα».
Τότε δεν ήταν λίγοι στον χώρο της πολιτικής, αλλά κυρίως μέσα στη Δικαιοσύνη, που είχαν διερωτηθεί για ποιο λόγο δύο δικογραφίες, άσχετες μεταξύ τους, έφθασαν στη Δικαιοσύνη με κεντρικό πρόσωπο τον Δημήτρη Παπαγγελόπουλο. Στον Αρειο Πάγο, μάλιστα, ήταν αρκετοί που εξαρχής σημείωναν ότι το «άπλωμα» της έρευνας σε δύο σκέλη δεν ήταν εύκολο, νομικά και πραγματικά, να υπηρετηθεί, ενώ κάποιοι διατύπωναν προβληματισμούς, φθάνοντας να θεωρούν ότι η δικογραφία Μιωνή εστάλη με τον χαρακτήρα της «βοηθητικής», αν κάτι «στράβωνε» για διάφορους λόγους με την άλλη, της Novartis.
Η Βουλή την προσεχή Τρίτη θα κληρώσει τους 13 ανώτατους δικαστικούς που θα δικάσουν τον Δημήτρη Παπαγγελόπουλο για παρεμβάσεις στο έργο τριών εισαγγελέων.
Οι δύο δικογραφίες αποτέλεσαν αναγκαστικά αντικείμενο ενιαίας ανάκρισης. Ο αριθμός των κατηγορουμένων εξ αυτού αυξήθηκε, καθώς πέραν του πρώην υπουργού, των εισαγγελέων, προστέθηκαν και δημοσιογράφοι για την υπόθεση Μιωνή και, τέλος, ο δημοσιογράφος Κώστας Βαξεβάνης, με κατηγορίες που του απέδωσε η ανακρίτρια.
Ανάκριση 2,5 ετών
Από εκεί ξεκίνησαν οι δικαστικοί χειρισμοί. Η ανακρίτρια Κωνσταντίνα Αλεβιζοπούλου υιοθέτησε πλήρως τις καταγγελίες για οργανωμένη πολιτική σκευωρία και ενοχοποίηση χωρίς στοιχεία των δέκα πολιτικών. Απέδωσε βαριές κατηγορίες σε Παπαγγελόπουλο, Τουλουπάκη και τους δύο επίκουρους εισαγγελείς. Εξέτασε δεκάδες μάρτυρες. Το ίδιο έκανε και με τις καταγγελίες Μιωνή. Η ανάκριση κράτησε 2,5 χρόνια! Ο κίνδυνος να μη βγει απόφαση από το Συμβούλιο πριν από τη συνταξιοδότησή της, στις 30 Ιουνίου, είχε σημάνει από καιρό συναγερμό στον Αρειο Πάγο και είχε θέσει την κυβέρνηση, διά των αρμοδίων, σε ετοιμότητα.
Η πρόεδρος του Αρείου Πάγου, Μαρία Γεωργίου, είχε κάνει καθημερινότητά της τις παροτρύνσεις για ολοκλήρωση της ανάκρισης, χωρίς ωστόσο να γίνει κάτι επί της ουσίας. Ο κίνδυνος αυξανόταν καθώς, πέραν της ανακρίτριας, σε σύνταξη έβγαιναν στις 30 Ιουνίου και άλλα μέλη του Δικαστικού Συμβουλίου, ανάμεσά τους και ο επίτιμος πλέον πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας Δημήτριος Σκαλτσούνης. Αν δεν προλάβαιναν να βγει το βούλευμα, η Βουλή είχε υποχρέωση να κληρώσει άλλους δικαστές και η έρευνα να συνεχιστεί για καιρό. Κάτι τέτοιο, που θα εξέθετε ανεπανόρθωτα τη Δικαιοσύνη, είχε ως αναπόδραστη συνέπεια η πιθανότητα να μη συγκροτηθεί καν Ειδικό Δικαστήριο να εμφανίζεται πλέον ως δεδομένη.
Η κατάσταση είχε φθάσει στο απροχώρητο. Στις αρχές Ιουνίου, επιτέλους, η ανάκριση έκλεισε. Με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για την απόλυτη αδυναμία του δικαστικού μας συστήματος να φέρει εις πέρας σε έγκαιρο χρόνο ακόμα και τέτοιας φύσεως υποθέσεις.
Μέσα σε 18 ημέρες από την ώρα που η ανακρίτρια έκλεισε την πόρτα της ανάκρισης, η εισαγγελέας που επόπτευε τις ανακρίσεις, Ελένη Μετσοβίτου, κατέθεσε πρόταση. «Πέταξε» εκτός Ειδικού Δικαστηρίου όλο το πακέτο με τις καταγγελίες του επιχειρηματία Σάμπυ Μιωνή, και εξ αυτού τους κατηγορούμενους δημοσιογράφους, με το σκεπτικό ότι η υπόθεση Μιωνή δεν ήταν εκβίαση, αλλά περισσότερο ταίριαζε με εξωδικαστικό συμβιβασμό. Απάλλαξε τους βοηθούς εισαγγελείς της Ελένης Τουλουπάκη για το σκέλος της ενοχοποίησης των πολιτικών, απάλλαξε και τον δημοσιογράφο Κώστα Βαξεβάνη. Πρότεινε την παραπομπή Παπαγγελόπουλου – Τουλουπάκη για σειρά κακουργημάτων και άλλων αδικημάτων.
Οι κουκούλες έπεσαν
Στη συνέχεια τη σκυτάλη πήρε το Δικαστικό Συμβούλιο. Ολα αυτά τα χρόνια, που η πολιτική αντιπαράθεση είχε χτυπήσει κόκκινο, ένα θέμα κυριαρχούσε για την αποκάλυψη όλων των πτυχών της υπόθεσης: Η άρση της προστασίας των προστατευόμενων μαρτύρων. Η αφαίρεση δηλαδή της «κουκούλας». Κάτι που δεν έγινε από τις δικαστικές αρχές, ούτε από τη Βουλή.
Το Δικαστικό Συμβούλιο έφθασε, έτσι όπως είχαν εξελιχθεί τα πράγματα, να αποφασίσει κυριολεκτικώς στο παρά πέντε. Η απόφασή του ολοκληρώθηκε στις 26 Ιουνίου. Το γράφει το ίδιο το βούλευμα: «Κρίθηκε και αποφασίστηκε στις 26 Ιουνίου», και προσθέτει: «Εκδόθηκε στην Αθήνα στις 30 Ιουνίου».
Η Βουλή την προσεχή Τρίτη θα κληρώσει τους 13 ανώτατους δικαστικούς που θα ανέβουν στην έδρα για να δικάσουν, και θα οριστεί η ημερομηνία της δίκης στο Ειδικό Δικαστήριο. Κατηγορούμενος ο Δημ. Παπαγγελόπουλος για παρεμβάσεις στο έργο τριών εισαγγελέων: Ελένης Ράικου κατά το πρώιμο στάδιο των ερευνών για τη Νοvartis, όχι για τη συνέχειά τους από την Ελένη Τουλουπάκη, Γεωργίας Τσατάνη για την υπόθεση του επιχειρηματία Ανδρέα Βγενόπουλου που έχει αποβιώσει, και Παν. Αθανασίου για πιέσεις σχετικά με αιφνιδιαστικούς ελέγχους κατά του ιδιοκτήτη του ΣΚΑΪ Γιάννη Αλαφούζου για να μην μπορέσει να λάβει μέρος στον διαγωνισμό με τις τηλεοπτικές άδειες, αλλά και για ενοχοποίηση του δημοσιογράφου Γιώργου Παπαχρήστου.
Επίσης, στο εδώλιο θα καθίσει η εισαγγελέας Ελένη Τουλουπάκη γιατί, κατά το βούλευμα, σωστά «έστειλε» τους δέκα πολιτικούς στη Βουλή, αλλά παρέλειψε να στείλει και τους Παν. Κουρουμπλή και Ανδρέα Ξανθό. Γι’ αυτό μάλιστα, που κρίνεται τόσο σοβαρό, διώκεται για κακούργημα. Και ο Δημ. Παπαγγελόπουλος για το ίδιο ως ηθικός αυτουργός της.
