Η εξαγωγή εσωστρέφειας μέχρι και την… Ισπανία, στην οποία επιδόθηκε τα προηγούμενα 24ωρα η Ν.Δ., δεν ήταν παρά η επιβεβαίωση των οριακών σχέσεων που επικρατούν στο εσωτερικό του κόμματος. Δεν είναι, ασφαλώς, η πρώτη φορά στα 41 έτη ιστορίας του που το κόμμα δοκιμάζεται έντονα κατά τις διαδικασίες διαδοχής. Συνέβαινε ακόμη και τις περιόδους που τον νέο πρόεδρο εξέλεγε, απλώς, η Κοινοβουλευτική Ομάδα. Συνέβη και το 2009, όταν η πόλωση μεταξύ Σαμαρά και Μπακογιάννη έφθανε στα όρια της ανοικτής ρήξης, που δεν αποφεύχθηκε, τελικά, λίγους μήνες αργότερα. Ωστόσο, σπάνια η αντιπαράθεση είχε τόσο… μικροπολιτικό χαρακτήρα όσο αυτή που ξεκίνησε στη Ν.Δ. τη μεθεπομένη των εθνικών εκλογών της 20ής Σεπτεμβρίου.
Παράπονα για απουσία συλλογικότητας, αιχμές για συμφωνίες κάτω από το τραπέζι, τριγμοί και εντάσεις για τα διαδικαστικά, υπαινιγμοί για την οικονομική διαχείριση του κόμματος και αποπομπές κομματικών στελεχών είναι τα θέματα που κυριαρχούν στη «γαλάζια» επικαιρότητα, συχνά καλύπτοντας τα μείζονα (σ.σ. όπως η πίεση που δέχθηκε το κόμμα, στο ΕΛΚ, τόσο για το προσφυγικό όσο και για την αρνητική στάση του στα μνημονιακά νομοσχέδια της κυβέρνησης Τσίπρα) αλλά και το έντονο εσωκομματικό παρασκήνιο πίσω από τους τέσσερις υποψηφίους.
Ο κ. Απόστολος Τζιτζικώστας ήταν ο υποψήφιος που, τις τελευταίες ημέρες, προκάλεσε τις μεγαλύτερες εσωτερικές αναταράξεις. Πρώτα με τη συνέντευξή του στον ΑΝΤ1 κατά τη διάρκεια της οποίας δεν έλαβε μόνο αποστάσεις, αλλά βρέθηκε ένα βήμα πριν από τη ρήξη με τον πρώην πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά και, στη συνέχεια, με μία ακόμη συνέντευξη την Παρασκευή, κατά τη διάρκεια της οποίας επιχείρησε να κλείσει το μέτωπο με τους «σαμαρικούς», ανοίγοντας ένα νέο με τους Ευάγγελο Μεϊμαράκη και Ντόρα Μπακογιάννη.
Ο 37χρονος περιφερειάρχης έχει καταλήξει στην ανάλυση ότι τα σενάρια ταύτισής του με τον πρώην πρωθυπουργό, τα οποία και τροφοδοτούνται εξαιτίας του σημαντικού αριθμού σαμαρικών βουλευτών που τον στηρίζουν, δεν εξυπηρετούν την προσπάθειά του. Επιδιώκει, συνεπώς, να διαλύσει τα περί «συμμαχίας» με τον κ. Σαμαρά και να ενισχύσει την εικόνα ενός στελέχους που τολμάει τις ρήξεις και δεν διστάζει να αποστασιοποιηθεί ακόμη και από τους ισχυρούς παίκτες του κόμματος. Οσα, ωστόσο, δήλωσε το βράδυ της Τρίτης προκάλεσαν έντονη ενόχληση στο περιβάλλον του κ. Σαμαρά, ο οποίος λίγα 24ωρα αργότερα έκανε μία αρχηγική εμφάνιση στο ΕΛΚ, αλλά και εμφανή αμηχανία στους βουλευτές που στηρίζουν τις προσπάθειές του. Η διόρθωση, σε δύο δόσεις –πρώτον, με την παρουσία του κατά την ομιλία του κ. Σαμαρά στη Μαδρίτη και, δεύτερον, με τις δηλώσεις της Παρασκευής– κρίθηκε αναγκαία, χωρίς ωστόσο να σημαίνει ότι ο κ. Τζιτζικώστας θα εμφανιστεί, αίφνης, και υποστηρικτής του πρώην πρωθυπουργού. Αλλωστε, γνωρίζει ότι αυτό τον ρόλο έχει αναλάβει, κυρίαρχα, ο κ. Αδωνις Γεωργιάδης, ο οποίος, αφού κατήγγειλε επίσης τον κ. Μεϊμαράκη, επιδίωξε να εκμεταλλευτεί την ένταση μεταξύ Τζιτζικώστα – Σαμαρά, είχε συνάντηση με τον πρώην πρωθυπουργό στη Μαδρίτη και δεν δίστασε να επαναλάβει δημοσίως την, όντως, μεγάλη αποδοχή που απολαμβάνει μεταξύ των στελεχών του ΕΛΚ.
Κινδυνεύει η συμπόρευση μεταξύ των υποστηρικτών του κ. Τζιτζικώστα και πολλών εκ των σαμαρικών; Πιθανότατα όχι, δεδομένου ότι, παρά τις εντάσεις, ο στόχος είναι κοινός. Και αυτός, όπως τον έθεσε ο κ. Τζιτζικώστας, είναι ο κ. Μεϊμαράκης και ο περιορισμός των πιθανοτήτων του να κερδίσει την ηγεσία. Στο στόχαστρο μπαίνει και η κ. Ντόρα Μπακογιάννη, που είτε με την, όπως αποδείχθηκε άκαρπη, υποψηφιότητα για την αντιπροεδρία του ΕΛΚ είτε εκπροσωπώντας τον πρόεδρο της Ν.Δ. στο επίσημο δείπνο προς τιμήν του Γάλλου προέδρου εμφανίζεται ως «άτυπο νούμερο δύο» του κόμματος. Ακραιφνώς σαμαρικά στελέχη φτάνουν στο σημείο να θεωρούν την πρώην υπουργό ως ενορχηστρωτή των κινήσεων Μεϊμαράκη, ενώ ο κ. Τζιτζικώστας κατήγγειλε δημοσίως μια άλλη συμφωνία «πίσω από κλειστές πόρτες», αυτή μεταξύ των Μεϊμαράκη και Μπακογιάννη.
Η πλευρά Μεϊμαράκη απέφυγε να απαντήσει, διατηρώντας τη ρότα που έχει χαράξει εξαρχής, να εμφανίζεται δηλαδή ως ο θεσμικός παίκτης που έχει ως πρώτο αντικείμενο την άσκηση αντιπολίτευσης και την προβολή των θέσεων της Ν.Δ. Το συνέδριο του ΕΛΚ ενίσχυσε αυτή την επιδίωξη της πλευράς Μεϊμαράκη, καθώς εμφανίστηκε στο πλευρό των Αγκελα Μέρκελ, Ζ.-Κ. Γιούνκερ, Νικ. Σαρκοζί. Αυτή η «θεσμική» γραμμή, ωστόσο, δεν εμποδίζει τον κ. Μεϊμαράκη να ρίχνεται και στη… λάσπη όταν χρειαστεί, με τελευταίο κρούσμα τον τρόπο αποπομπής από τη Συγγρού ενός εκ των στελεχών που τοποθετήθηκαν επί Αντώνη Σαμαρά και, τώρα, εμφανίζεται στη λίστα υποστηρικτών του Αδ. Γεωργιάδη. Η υποψηφιότητα Μεϊμαράκη εξακολουθεί να απολαμβάνει την ισχυρή στήριξη του καραμανλικού στρατοπέδου, ως η βέλτιστη επιλογή, αν όχι για να απογειώσει το κόμμα αλλά τουλάχιστον για να το κρατήσει ενωμένο.
Από τις δημόσιες αντιπαραθέσεις των τριών υποψηφίων, αυτός που χαμογελά είναι ο κ. Κυρ. Μητσοτάκης. Παρέμεινε στην Αθήνα, επισήμως λόγω μιας ίωσης, δεν μπήκε στο κάδρο της «ισπανικής» εσωστρέφειας και επιμένει να οικοδομεί την υποψηφιότητά με όρους πολιτικούς και όχι παραπολιτικούς.