Δεν είναι η πρώτη, και προφανώς δεν είναι και η τελευταία. Η Μαργαρίτα Παπανδρέου, που ξεσήκωσε τη σοσιαλιστική πανίδα αυτή την εβδομάδα με το νέο της βιβλίο, έστησε για πρώτη φορά σταντ στην πασοκική βιβλιοθήκη, και τώρα ελπίζει προφανώς να ξεπεράσει τα 30.000 αντίτυπα που είχε πουλήσει η Δήμητρα Λιάνη-Παπανδρέου δέκα χρόνια πριν, διηγούμενη κι εκείνη τον έρωτά της με τον ίδιο άνθρωπο.
Στη βιβλιοθήκη του ΠΑΣΟΚ, βλέπετε, εξέχουσα θέση στη βιτρίνα δεν έχουν ούτε τα βιβλία του Νίκου Θέμελη, ούτε οι ποιητικές συλλογές του Κώστα Σκανδαλίδη, ούτε καν τα γραπτά του Μίμη Ανδρουλάκη. Τα φώτα ανάβουν μόνο σε μία περίπτωση: όταν οι κάμερες δουν γραμμένο στο εξώφυλλο το όνομα «Παπανδρέου». Και μάλλον γι’ αυτό ισχύει ό,τι είχε πει παλαιότερα ο Τηλέμαχος Χυτήρης: «Είδηση είναι άμα δεν ετοιμάζει κανείς βιβλίο για τον Παπανδρέου»!
Απ’ το 1995 μέχρι σήμερα,τα βιβλία που έχουν εκδοθεί για τον Ανδρέα Παπανδρέου και το ΠαΣΟΚ εκείνης της εποχής δεν μετριούνται στα δάκτυλα των χεριών. Το μόνο πλήγμα στην παπανδρεϊκή βιβλιοκυριαρχία το κατάφερε ο Κώστας Σημίτης ως εκσυγχρονιστής συγγραφέας – αν και εκ των υστέρων μπορεί να πει κανείς πως τη μιντιακή βιβλιοθύελλα που ζήσαμε το 2005, όταν εκδόθηκε το πόνημά του «Πολιτική για μια δημιουργική Ελλάδα», την ξεκίνησε η σημιτική ναυμαχία με τον ναύαρχο Λυμπέρη, ο οποίος πρώτα διάβασε το βιβλίο και μετά έβαλε τον πρώην πρωθυπουργό στο περισκόπιο για άμεσο τορπιλισμό.
Ο διάλογος
Περιέργως, εξαίρεση αποτελούν τα βιβλία του ίδιου του Ανδρέα Παπανδρέου. Κι έτσι υπάρχει μια παλιά ιστορία, που λέει πως όταν ο γιος του Ανδρέα Παπανδρέου, Νίκος, εξέδωσε το βιβλίο του «Δέκα μύθοι και μία ιστορία» και έγινε μπεστ σέλερ για δύο συναπτά έτη, καθώς το αναγνωστικό κοινό έψαχνε μες στους μύθους να βρει ποια ακριβώς είναι η παπανδρεϊκή ιστορία, ο πατέρας του τον ρώτησε:
«Πώς πάει το βιβλίο;».
«Πάει ανέλπιστα καλά», απάντησε ο Νίκος Παπανδρέου. Και πρόσθεσε:
«Μάλλον θα οφείλεται στο όνομα».
Ο Ανδρέας Παπανδρέου τον κοίταξε και του είπε:
«Μπα… Κι εγώ με το ίδιο όνομα έβγαλα ένα βιβλίο για την Ελλάδα προς το 2000, και δεν πούλησε ούτε 2.000 αντίτυπα!».
Που θα πει πως το πασοκικό κοινό απαιτεί φωσκολική πλοκή και αποκαλύψεις για να συγκινηθεί, όπως αυτές που απολαμβάνει τώρα ξεφυλλίζοντας τις αναμνήσεις της Μαργαρίτας Παπανδρέου απ’ την εποχή που ο έρωτας λεγόταν Πιερ και οι πασόκοι βάφτιζαν τα γαϊδούρια τους με ονόματα αεροσυνοδών.
Ο σουρεαλισμός
Αλλά ακόμα κι έτσι, ο πήχης του σουρεαλισμού στην πασοκική βιβλιοθήκη είναι ψηλά για να τον φτάσει η κ. Παπανδρέου. Γιατί μπορεί στη δική της βιβλιοπαρουσίαση ο αναρχοαυτόνομος «Ρουβίκωνας» να επιχείρησε να… πνίξει τον Θεόδωρο Πάγκαλο την ίδια ώρα που εκείνος αμέριμνος έλεγε στ’ ανοικτά μικρόφωνα «πατσαβούρα!» την Ελενα Παναρίτη, αλλά παλαιότερα είχαν συμβεί πολύ χειρότερα.
Το πρώτο viral βίντεο στην ιστορία της ελληνικής τηλεόρασης, ας πούμε, γυρίστηκε σε μια τέτοια βιβλιοπαρουσίαση. Ηταν τότε που το αφράτο μάγουλο της Δήμητρας Λιάνη-Παπανδρέου γνώρισε πρώτα το μέσα και μετά το έξω μέρος του χεριού της Αναστασίας Αθήνη-Τσούνη, καθώς το χαστούκι που δέχτηκε η νεοφώτιστη συγγραφεύς Δήμητρα Λιάνη ανήκε στην κατηγορία της λεγόμενης «ξανάστροφης». Το στιγμιότυπο, που πλέον έχει περάσει στο τηλεοπτικό μας DNA, κατεγράφη στην παρουσίαση του πονήματος με τίτλο «10 χρόνια και 54 ημέρες», το οποίο ήταν και το τελευταίο βιβλίο που έγραψε η Δήμητρα Λιάνη-Παπανδρέου για τον έρωτά της με τον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ.
Η απειλή
Τουλάχιστον μέχρι αυτή την εβδομάδα. Γιατί με το που είδε το βιβλίο της Μαργαρίτας Παπανδρέου, η κ. Λιάνη απείλησε πως οσονούπω θα ξαναπιάσει χαρτί και μολύβι για ν’ αναμετρηθεί συγγραφικώς μαζί της!
Οπότε το πιο πιθανό είναι πως κάπου εκεί έξω η Αναστασία Αθήνη-Τσούνη θα πρέπει να έχει ήδη ξεκινήσει ταχύρρυθμο πρόγραμμα ενδυνάμωσης της δεξιάς παλάμης.