Ως κρεσέντο ανευθυνότητας και συνταγματικό λαϊκισμό αντιμετωπίζει η Νέα Δημοκρατία τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού για τη συνταγματική αναθεώρηση και κυρίως τη διαδικασία διαβούλευσης που επέλεξε, μεταθέτοντας την ουσιαστική διαδικασία μελέτης των αναθεωρητέων διατάξεων για την προσεχή άνοιξη.
Η Ν.Δ. με δήλωσή της διεμήνυσε ότι δεν πρόκειται να συμμετάσχει στον κύκλο διαβούλευσης που άνοιξε ο πρωθυπουργός, ούτε προφανώς και στην ad hoc επιτροπή, η οποία πρότεινε να συγκροτηθεί προκειμένου να συλλέξει τα αποτελέσματα των λαϊκών συνελεύσεων ανά την Ελλάδα.
«Η αναθεώρηση γίνεται εντός Βουλής και όχι στο προαύλιο» σχολίαζε χθες έμπειρο κοινοβουλευτικό στέλεχος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αξιολογώντας τη διαδικασία που πρότεινε ο πρωθυπουργός ως «αέναη διαβούλευση, με μοναδικό στόχο η κυβέρνηση να δραπετεύσει από τη σκληρή πραγματικότητα». «Ο πρωθυπουργός επιχειρεί να κερδίσει χρόνο για να ξεφύγει από τη βαθιά απομόνωση στην οποία βρίσκεται εξαιτίας της αποτυχημένης πολιτικής του» σχολίασε και η Συγγρού, αναγνωρίζοντας πάντως ότι στις προτάσεις Τσίπρα υπάρχουν κάποια «ψήγματα επιμέρους προτάσεων που παρουσιάζουν ενδιαφέρον».
Ενα εξ αυτών είναι το ζήτημα της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας. Η πρόταση που κατέθεσε ο πρωθυπουργός για προσφυγή στον λαό, εφόσον σε δύο ψηφοφορίες της Βουλής δεν εξασφαλιστεί η ειδική πλειοψηφία των 200 βουλευτών, αντιμετωπίστηκε με αυτοσυγκράτηση από τη Συγγρού. Κι αυτό όχι μόνον διότι η πρόταση του κ. Τσίπρα είναι ίδια με αυτή που είχε, προ ετών, καταθέσει ο πρώην πρόεδρος του κόμματος κ. Ευ. Μεϊμαράκης αλλά και γιατί, ενώ επιλύει κάποια ζητήματα (π.χ. αποφυγή διάλυσης της Βουλής), ανοίγει νέα.
Ηδη, από χθες, ο εκπρόσωπος του κόμματος κ. Γ. Κουμουτσάκος είχε σημειώσει ως «βασικό και κύριο ζητούμενο την απεμπλοκή της προεδρικής εκλογής από τη διάλυση της Βουλής», ενώ στη Συγγρού αναδεικνύουν και το ζήτημα των αρμοδιοτήτων που, γενικόλογα, ανέδειξε ο πρωθυπουργός. Το «γαλάζιο» επιτελείο υπογραμμίζει ότι η συζήτηση σχετικά με τις αρμοδιότητες και τη διαδικασία εκλογής θα πρέπει να είναι ενιαία και συνολική, ώστε να διασφαλιστεί ότι το πολίτευμα δεν θα μετατοπιστεί, de facto, σε προεδρικό. Παράλληλα, εγείρουν ενστάσεις και για τα «προσωποπαγή δημοψηφίσματα», όπως αυτά για τη διαδικασία εκλογής Προέδρου, δεδομένου ότι θα μπορούσαν να δρομολογήσουν πολιτικές εξελίξεις (σ.σ. ενδεικτικά με την ανάδειξη ως Προέδρου του υποψηφίου που έλαβε λιγότερες ψήφους κατά τις ψηφοφορίες στη Βουλή), ακυρώνοντας τον στόχο της εμπέδωσης της πολιτικής σταθερότητας.
Υπενθυμίζεται ότι η ηγεσία της Ν.Δ. έχει εκφράσει ισχυρές επιφυλάξεις για την άμεση εκλογή Προέδρου, την ίδια στιγμή που σειρά στελεχών (ενδεικτικά οι Ευ. Μεϊμαράκης, Ντ. Μπακογιάννη, Δημ. Αβραμόπουλος) έχει, με διαφορετικές αναλύσεις, ταχθεί υπέρ μιας τέτοιας εκδοχής. Εμπειρα πολιτικά στελέχη δεν αποκλείουν πως αυτή η πρόταση θα μπορούσε, υπό την προϋπόθεση της ύπαρξης ασφαλιστικών δικλίδων για τον τρόπο λειτουργίας του πολιτεύματος, να αποτελέσει κοινό παρονομαστή για τους «γαλάζιους».