Για κάποιον που έχει περπατήσει στα στενά πέριξ της Ομόνοιας, σε μπακάλικα, μίνι μάρκετ και εστιατόρια μεταναστών, η σήμανση «halal» ίσως να μην είναι άγνωστη λέξη. Τρόφιμα χαλάλ είναι όσα ακολουθούν κατά γράμμα τις επιταγές της μουσουλμανικής θρησκείας, το κοράνι, ενώ χαράμ είναι αυτά που απαγορεύονται.
Mάλιστα, τα τελευταία χρόνια που όλα στη βιομηχανία τροφίμων έχουν γίνει πιο σύνθετα, από τη μουσουλμανική κοινότητα έχει συσταθεί φορέας που πιστοποιεί τα τρόφιμα χαλάλ, ώστε οι πιστοί να γνωρίζουν ακριβώς τι περιέχει κάθε τρόφιμο που βάζουν στο σπίτι τους.
Ολες οι θρησκείες έχουν τους διατροφικούς περιορισμούς της, κι αυτοί αποτελούν μέρος των παραδόσεών τους, του πολιτισμού τους, τα ίχνη τους χάνονται πίσω στον χρόνο. Για τους μουσουλμάνους δεν επιτρέπεται το αλκοόλ, για τους Εβραίους το χοιρινό κρέας, για τους Ινδούς η αγελάδα είναι ιερό ζώο, οι Χριστιανοί νηστεύουν το κρέας τη Μεγάλη Εβδομάδα.
Θα περίμενε κανείς ότι στην Ευρώπη του 21ου αιώνα δεν θα φτάναμε στο σημείο να βλέπουμε γουρουνοκεφαλές έξω από τζαμιά, χώρους προσευχής, δομές φιλοξενίας μεταναστών. Οτι στην Ελλάδα του 2019 δεν θα υπήρχαν κάποιοι που θα σκέφτονταν να κάνουν μπάρμπεκιου με χοιρινό κρέας και να πίνουν αλκοόλ δίπλα από δομές φιλοξενίας προσφύγων και μεταναστών για να εκφράσουν τις αντιδράσεις ή τους φόβους τους. Και πολύ περισσότερο ότι δεν θα υπήρχαν βουλευτές του ελληνικού Κοινοβουλίου, που θα συμφωνούσαν με όλα αυτά, χρησιμοποιώντας το επιχείρημα ότι η κατανάλωση χοιρινού κρέατος, στην Ελλάδα επιτρέπεται. Λες και αυτό είναι το διακύβευμα…
Δεν διαθέτουμε την πολυπολιτισμικότητα της Γαλλίας, καθώς ως χώρα δεν έχουμε αποικιοκρατικό παρελθόν. Η έννοια πολυπολιτισμικότητα για εμάς είναι μάλλον κάτι καινούργιο και σίγουρα η διαχείριση όλων αυτών των ανθρώπων που έρχονται στη χώρα μας αποτελεί τεράστιο ζήτημα, μεγάλη ευθύνη, γρίφο για όσους αναλαμβάνουν να βρουν λύσεις. Είναι δύσκολη υπόθεση. Ας αφήσουμε όμως το φαγητό στην άκρη. Το φαγητό δεν χωρίζει, δεν καλλιεργεί την οργή και το μίσος, ρίχνει γέφυρες, λειαίνει τις γωνίες, μας βοηθάει να κατανοήσουμε τον ξένο. Το φαγητό ενώνει τις ψυχές.