Ολοκληρώθηκαν οι εργασίες καθαρισμού του Αλσους Συγγρού, της πρώτης από τις αστικές δασικές περιοχές στις οποίες έγιναν εκτεταμένες παρεμβάσεις έπειτα από χρόνια. Το υπουργείο Περιβάλλοντος υποστηρίζει ότι οι εργασίες ήταν αναγκαίες για λόγους αντιπυρικής προστασίας, ενώ σχεδόν το σύνολο της βιομάζας που κόπηκε ή κλαδεύτηκε «επανατροφοδοτήθηκε» στο κτήμα. Το Κτήμα Συγγρού, έκτασης 943 στρεμμάτων, βρίσκεται στα όρια των δήμων Κηφισιάς, Αμαρουσίου και Μελισσίων. Τη διαχείρισή του (πρόκειται για κληροδότημα) έχει από το 1988 το Ινστιτούτο Γεωπονικών Επιστημών (ΙΓΕ). Οι εργασίες καθαρισμού του, στο πλαίσιο προγράμματος αντιπυρικής προστασίας από το υπ. Περιβάλλοντος, ξεκίνησαν το καλοκαίρι, διακόπηκαν και ξεκίνησαν πάλι στα μέσα του φθινοπώρου, χωρίς να λείπουν οι αντιδράσεις από περιοίκους που υποστήριζαν ότι συντελούνταν καταστροφή (βλ. «Κ» 26.11.22). Πριν από λίγες ημέρες οι εργασίες ολοκληρώθηκαν. «Ο κόσμος θα το βλέπει ξαφνικά διαφορετικό», λέει ο Γιώργος Μπαλωτής, διευθυντής του ΙΓΕ. «Καθαρίστηκαν κομμάτια του που δεν είχαν αγγιχτεί για δεκαετίες. Οντας γεωπόνος, θα ήθελα να καθησυχάσω τον κόσμο, δεν έχουν εκριζωθεί φυτά αλλά κλαδεύτηκαν, πολλά έχουν ήδη αναβλαστήσει. Επομένως οι θάμνοι και όλη η χαμηλή βλάστηση θα αποκατασταθεί».
Ο υφυπουργός Περιβάλλοντος Γιώργος Αμυράς υπερασπίζεται το έργο που πραγματοποίησε για λογαριασμό του υπουργείου ιδιώτης ανάδοχος (εν προκειμένω η εταιρεία Μεσόγειος). «Οι πολίτες είχαν συνηθίσει να μη γίνεται ποτέ τίποτα, την απραξία. Οταν δεν βλέπεις επί χρόνια να κόβουν ούτε ένα κλαδί, λογικό είναι κάποιοι να αντιδρούν. Οι περισσότεροι όμως λένε “επιτέλους” γιατί καταλαβαίνουν ότι στην περίπτωση πυρκαγιάς δεν θα έμενε τίποτα. Το άλσος είχε να καθαριστεί 42 χρόνια, ένα κομμάτι του είχε μετατραπεί σε ζούγκλα. Οι εργασίες εκτελέστηκαν έπειτα από μελέτη αντιπυρικής προστασίας από τη Διεύθυνση Δασών Αττικής και με την επίβλεψη της δασικής υπηρεσίας».
Στο άλσος πραγματοποιήθηκε κλάδεμα όλων των δέντρων σε ύψος 2,5-3 μέτρων, κόπηκαν ξερά δέντρα και κλαδιά, ενώ ο υποόροφος (θάμνοι, χαμηλή βλάστηση) απομακρύνθηκε σε μεγάλο βαθμό. «Διασπάσαμε την κατακόρυφη συνέχεια που υπήρχε, ώστε να διασφαλίσουμε ότι στο ενδεχόμενο μιας έρπουσας φωτιάς αυτή δεν θα ανέβει στα δέντρα. Κάναμε αραιώσεις, υλοτομήσαμε άρρωστα δέντρα, εννοείται ότι αφήσαμε και πολλές συστάδες απείραχτες για να δημιουργηθούν εκεί φωλιές πουλιών και ερπετών». Υπολογίζεται ότι περίπου 5.000 κυβικά μέτρα βιομάζας τεμαχίστηκαν και ρίχτηκαν και πάλι σε όλο το άλσος ως εδαφοβελτιωτικό. Οι κορμοί που κόπηκαν παρέμειναν στο άλσος και συζητείται να επιτραπεί η διανομή τους στους περιοίκους. Τέλος, τα κλαδιά τοποθετήθηκαν στις ρίζες των δέντρων.
«Θα ήθελα να υπάρχει μια περιοδικότητα στους καθαρισμούς», λέει ο Γ. Μπαλωτής. «Δεν ξέρω ποιο σχήμα θα μπορούσε να βρεθεί για αυτό, δεν θα πρέπει όμως να περιμένουμε 20 χρόνια για να καθαριστεί ξανά το άλσος».