Επανίδρυση του ΕΣΥ ως ανεξάρτητου δημόσιου οργανισμού (ΝΠ∆∆), αύξηση του αριθμού των υγειονομικών περιφερειών και ενίσχυση του ρόλου τους, μετατροπή των νοσοκομείων σε Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα και δημιουργία 20 νοσοκομειακών δικτύων ανά τη χώρα, το κάθε ένα εκ των οποίων θα αποτελείται από ένα νοσοκομείο ως «κόμβο» και τα διασυνδεδεμένα σε αυτό ως «ακτίνες» νοσοκομεία, είναι οι βασικές προτάσεις της διαΝΕΟσις για το νέο μοντέλο διακυβέρνησης του ΕΣΥ. Με την παραδοχή ότι το ΕΣΥ αδυνατεί να ανταποκριθεί στην αποστολή του και την πεποίθηση ότι θα πρέπει να μετεξελιχθεί από μία κακοδιοικούμενη κρατική υπηρεσία σε έναν σύγχρονο δημόσιο οργανισμό, ικανό να καλύψει με επάρκεια τις ανάγκες υγείας του ελληνικού πληθυσμού, τέσσερις καθηγητές –Κοινωνικής και Προληπτικής Ιατρικής (ΕΚΠΑ) Γιάννης Τούντας, Διοίκησης Δημόσιων Υπηρεσιών (Πάντειο) Βασίλης Κέφης, Διοίκησης Υπηρεσιών Υγείας (Δημοκρίτειο) Νίκος Πολύζος και Πολιτικής Υγείας (Πελοποννήσου) Κυριάκος Σουλιώτης– συνέταξαν ένα κείμενο πολιτικής με έξι βασικές τομές στον τρόπο διοίκησης και οργάνωσης του συστήματος νοσοκομειακής περίθαλψης και της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας στο νέο ΕΣΥ.
Στο κείμενο πολιτικής της διαΝΕΟσις, ως μία αποτίμηση της σημερινής κατάστασης αναφέρεται ότι εδώ και χρόνια το ΕΣΥ διοικείται κεντρικά από αδύναμες υπηρεσίες του υπουργείου Υγείας και κυρίως από επιτελεία της πολιτικής ηγεσίας, οι υγειονομικές περιφέρειες έχουν περιορισμένες διοικητικές αρμοδιότητες, οι διοικητές των 128 νοσοκομείων διορίζονται από την πολιτική ηγεσία συχνά με κομματικά κριτήρια και στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας η διοίκηση είναι ανοργάνωτη και γι’ αυτό περιθωριοποιημένη. Το αποτέλεσμα είναι η ανισοκατανομή πόρων, οι ελλείψεις προσωπικού, η απουσία του απαραίτητου τεχνολογικού εξοπλισμού ή η μη αξιοποίησή του στο έπακρο και η αυξημένη χρήση των τμημάτων Επειγόντων Περιστατικών και των τακτικών εξωτερικών ιατρείων για περιστατικά που θα έπρεπε να αντιμετωπιστούν σε πρωτοβάθμιο επίπεδο. Οι αλλαγές που προτείνει η διαΝΕΟσις είναι οι εξής:
1. Επανίδρυση του ΕΣΥ ως Νομικού Προσώπου ∆ημοσίου ∆ικαίου με ∆.Σ. που θα αποτελείται από πρόεδρο – εκτελεστικό γενικό διευθυντή και τους διοικητές των υγειονομικών περιφερειών. Το ∆.Σ. θα έχει αρμοδιότητες, μεταξύ άλλων, τον στρατηγικό και επιχειρησιακό σχεδιασμό του ΕΣΥ, την ετήσια αξιολόγησή του, τον συντονισμό του ανθρώπινου δυναμικού, την επιλογή των διοικήσεων των ΥΠΕ και των νοσοκομείων, τη σύνταξη και εκτέλεση του προϋπολογισμού του ΕΣΥ και την έγκριση του προγράμματος προμηθειών. Στη διοικητική δομή του νέου οργανισμού εντάσσονται το Κέντρο Στρατηγικού Σχεδιασμού και Αξιολόγησης (θα δημιουργηθεί ως ΝΠΙ∆), ο Ο∆ΙΠΥ (Οργανισμός ∆ιαχείρισης Ποιότητας Υγείας) και το ΚΕΤΕΚΝΥ (Κέντρο Τεκμηρίωσης και Κοστολόγησης Νοσοκομειακών Υπηρεσιών).
2. Το υπουργείο Υγείας θα ασκεί επιτελικό και εποπτικό ρόλο στο ΕΣΥ, θα θέτει τους στρατηγικούς στόχους, θα διαπραγματεύεται εντός της κυβέρνησης τον ετήσιο προϋπολογισμό, θα νομοθετεί και θα εκπονεί μακροπρόθεσμα σχέδια για τον προγραμματισμό του ανθρώπινου δυναμικού.
Ζητούμενο να μετεξελιχθεί από μία κακοδιοικούμενη κρατική υπηρεσία σε έναν σύγχρονο δημόσιο οργανισμό, ικανό να καλύψει με επάρκεια τις ανάγκες υγείας των πολιτών.
3. Οι ΥΠΕ αυξάνονται από 7 σε 13, αντίστοιχα με τις διοικητικές περιφέρειες της χώρας. Εναλλακτικά προτείνεται να αυξηθούν σε οκτώ: 1η Αττικής, 2η Πειραιώς και Νησιών, 3η Κεντρικής Μακεδονίας, 4η Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης, 5η ∆υτικής Μακεδονίας, Ηπείρου (με την Κέρκυρα και τη Λευκάδα), 6η ∆υτικής Ελλάδας, Πελοποννήσου (με λοιπά Ιόνια Νησιά), 7η Θεσσαλίας, Στερεάς Ελλάδας, 8η Κρήτης. Αξίζει να σημειωθεί ότι σήμερα η ∆υτική Ελλάδα, τα Ιόνια Νησιά, η Ηπειρος και η Πελοπόννησος εντάσσονται σε μία «θηριώδη» ΥΠΕ.
4. Τα νοσοκομεία ΕΣΥ μετατρέ-πονται σε ΝΠΙ∆ μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα και λειτουργούν ως θυγατρικές εταιρείες των ΥΠΕ. ∆ιατηρούν τον δημόσιο χαρακτήρα τους, αλλά αποκτούν μεγαλύτερη διαχειριστική ευχέρεια και προσαρμόζονται πιο εύκολα σε έκτακτες ανάγκες. Σύμφωνα με τους συντάκτες της μελέτης, μεταξύ των πλεονεκτημάτων αυτού του μοντέλου είναι η προσέλκυση αξιόλογων στελεχών από τον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, η υπέρβαση των αγκυλώσεων του ενιαίου μισθολογίου και η δυνατότητα χορήγησης κινήτρων οικονομικής και παραγωγικής αποδοτικότητας στο προσωπικό.
5. Δημιουργία 20 δικτύων νοσοκομείων του ΕΣΥ. Το κάθε δίκτυο έχει ένα νοσοκομείο κόμβο (με τις πιο εντατικές ιατρικές υπηρεσίες) που διασυνδέεται με γενικά νοσοκομεία «ακτίνας», ή συμπλέγματα νοσοκομείων (νοσοκομείο διασυνδεόμενο με μικρότερα ως παραρτήματά του). Προτείνονται νοσοκομεία κόμβοι να είναι τα: Ευαγγελισμός, Λαϊκό, Ιπποκράτειο, Γεννηματάς, Σισμανόγλειο, Αγία Ολγα, Αττικόν, Νίκαια ή Τζάνειο, Ρόδου, ΑΧΕΠΑ, Ιπποκράτειο Θεσσαλονίκης, Παπαγεωργίου, Κοζάνης, Πανεπ. Αλεξανδρούπολης, Παν. Ιωαννίνων, Παν. Λάρισας, Παν. Ρίου Πατρών, Παν. Ηρακλείου Κρήτης, Τρίπολης, Λαμίας.
6. Ανάπτυξη δικτύων Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, ένα ανά Κέντρο Υγείας (314 τώρα), στα οποία εντάσσονται όλες οι άλλες δημόσιες μονάδες ΠΦΥ (περιφερειακά ιατρεία, ΤΟΜΥ κ.ά.), οι προσωπικοί γιατροί της περιοχής ευθύνης τους, τα δημοτικά ιατρεία και ο συμβεβλημένος με τον ΕΟΠΥΥ ιδιωτικός τομέας. Κάθε δίκτυο ΠΦΥ αναπτύσσει ολοκληρωμένη δέσμη υπηρεσιών οικογενειακής ιατρικής.