Οι παλαιότεροι καθηγητές δεν θυμούνται πότε ακριβώς πέρασε για πρώτη φορά την πύλη του Πρότυπου ΕΠΑΛ Ελευσίνας εκείνο το ταλαιπωρημένο και πεινασμένο κουτάβι. Ισως ήταν οκτώ χρόνια πριν, ίσως περισσότερα. Θυμούνται, όμως, τη συνέχεια. Η σκυλίτσα, με τη φροντίδα εκπαιδευτικών και μαθητών, άρχισε να δυναμώνει και να μεγαλώνει, έγινε όμορφη και κοινωνική. Σε αντίθεση με άλλα σκυλιά της περιοχής, που έμπαιναν στην αυλή του σχολείου για λίγο φαγητό αλλά έφευγαν, εκείνη αποφάσισε να μείνει. Απέκτησε ξύλινο κατάλυμα που της έφτιαξαν τα παιδιά, αποπαρασιτώθηκε, στειρώθηκε, έκανε τα εμβόλιά της, συμμετείχε σε όλες τις δραστηριότητες της σχολικής μονάδας.
«Στην πραγματικότητα εκείνη μας υιοθέτησε. Το ΕΠΑΛ έγινε σπίτι της», θυμάται ο υποδιευθυντής, συνταξιούχος από φέτος, φιλόλογος Γιάννης Γρηγοριάδης. Δεν είναι τυχαίο ότι στην αποχαιρετιστήρια ανάρτησή του, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, προς συναδέλφους και μαθητές έγραψε: «Να προσέχετε τον τετράποδο άγγελο του σχολείου μας, την Επαλίτσα». Ο ίδιος, άλλωστε, ήταν ο «νονός» της.
Ομως η φετινή χρονιά ξεκίνησε άσχημα για την Επαλίτσα. Η διευθύντρια, ηλεκτρολόγος Αικατερίνη Λιάσκου, ξεκίνησε διαδικασία απομάκρυνσης του ζώου από το σχολείο, ζητώντας και λαμβάνοντας νομιμοποιητικό της απόφασής της έγγραφο από το αρμόδιο Τμήμα Περιβαλλοντικής Υγιεινής και Υγειονομικού Ελέγχου. Παρά τις εκκλήσεις των μαθητών (που έως και κατάληψη έκαναν γι′ αυτόν τον λόγο), πολλών καθηγητών και εθελοντών φιλοζωικών οργανώσεων της περιοχής, παραμένει ανένδοτη. Η Επαλίτσα πρέπει άμεσα να μεταφερθεί στο καταφύγιο που θα αποφασίσει ο Δήμος Ελευσίνας και να περάσει τα υπόλοιπα χρόνια της σε κάποιο κλουβί.
Ο κύριος Γρηγοριάδης δεν κρύβει, μιλώντας στην «Κ», τη θλίψη αλλά και την έκπληξή του. «Ποτέ δεν μας δημιούργησε κανένα πρόβλημα αυτή η σκυλίτσα. Το αντίθετο, έδινε χαρά σε όλους μας. Η παρουσία της –και το λέω χωρίς καμία υπερβολή– ήταν πολύτιμη και θεραπευτική· ειδικά σε ένα τόσο δύσκολο σχολείο, όπως είναι τα ΕΠΑΛ, με πολλά παιδιά από φτωχές οικογένειες, κατατρεγμένα, μερικές φορές και παραβατικά. Είναι συγκινητική η τρυφερότητα με την οποία τη φροντίζουν. Κι εκείνη τα αγαπά, είναι ευτυχισμένη στο σχολείο, αυτός είναι ο κόσμος της».
Ζητήσαμε την άποψη της κυρίας Λιάσκου. Δεν απάντησε στα τηλεφωνήματα και στα email μας. Δυστυχώς, σαφές νομικό πλαίσιο για την παρουσία ζώων στα δημόσια σχολεία μας δεν υπάρχει (κάτι που πρέπει να δει το υπουργείο Παιδείας κάποια στιγμή) και ενδεχομένως η ίδια να φοβάται ότι αν κάτι συμβεί με κάποιον μαθητή θα της αποδοθούν ευθύνες. Σε κάθε περίπτωση, το στοίχημα της φιλοζωίας και του σεβασμού στο περιβάλλον, γενικότερα, μέσα στα σχολεία μπορεί να κερδηθεί.
Είναι αυτό που επισημαίνει στην επιστολή διαμαρτυρίας που απέστειλε στην Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης Αττικής και στην Ειδική Γραμματεία Προστασίας Ζώων η Πανελλαδική Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία: «Στην Ελλάδα των εκατομμυρίων αδέσποτων ζώων και των κακοποιήσεων που εδώ και χρόνια “χτυπούν κόκκινο”, βρέθηκε κάποιο σχολείο να δείξει με τον πιο απλό τρόπο τι σημαίνει πολιτισμός, ενσυναίσθηση, καλοσύνη. Να παραμερίσει μια μίζερη και νοσηρή νοοτροπία και να δώσει ένα δυνατό παράδειγμα σε όλους μας. Η παραμονή της σκυλίτσας στο σπίτι της, το Πρότυπο Επαγγελματικό Λύκειο Ελευσίνας, θα είναι ένα ισχυρό πειστήριο πως στη χώρα μας πράγματι κάτι αλλάζει».