Στην αντεπίθεση περνάει το υπουργείο Περιβάλλοντος (ΥΠΕΝ), υπό την πίεση της κριτικής που δέχεται για την πρόθεσή του να πριμοδοτήσει την εκτός σχεδίου δόμηση. Στο πλαίσιο αυτό παρουσιάζει τις νέες δυνατότητες οικοδόμησης που σκοπεύει να δώσει σε αγροτεμάχια που δεν διαθέτουν τις προϋποθέσεις του νόμου («πρόσωπο» σε αναγνωρισμένη οδό) ως… περιορισμό. Απαντάει δε στις αιτιάσεις 13 περιβαλλοντικών οργανώσεων περί αντισυνταγματικότητας της ρύθμισης, ότι είναι αναρμόδιες να ερμηνεύσουν το Σύνταγμα. Αφορμή για την αντίδραση του υπουργείου ήταν η προχθεσινή, κοινή ανακοίνωση των 13 μεγαλύτερων περιβαλλοντικών οργανώσεων της χώρας. Με την ανακοίνωση αυτή οι οργανώσεις κατηγόρησαν την κυβέρνηση ότι «επιλέγει να προλάβει τη θέσπιση των πολεοδομικών σχεδίων δημιουργώντας συνθήκες ανεξέλεγκτης επέκτασης της εκτός σχεδίου δόμησης, πλήττοντας ανεπανόρθωτα την ελληνική φύση», ενώ εξέφρασαν την εκτίμηση ότι η ρύθμιση δεν θα μακροημερεύσει, λόγω αντισυνταγματικότητας. Προηγήθηκαν και αρκετές δημόσιες παρεμβάσεις στην ίδια κατεύθυνση, όπως εκείνες στην «Κ» του πρώην προέδρου του ΣτΕ Σωτ. Ρίζου (15.1.24) και του πρώην υπουργού Στέφ. Μάνου (22.1.24).
«Στο νομοσχέδιο, που θα τεθεί σε διαβούλευση τις επόμενες ημέρες, θέτουμε πολλούς νέους περιορισμούς και ταυτόχρονα διαφυλάττουμε –κατά το δυνατόν– εύλογα, ιδιοκτησιακά δικαιώματα», ανέφερε ο υπουργός Θόδωρος Σκυλακάκης στις συνεντεύξεις του (στον ΣΚΑΪ 100,3 και το One Channel). Η δήλωση αυτή είναι δύσκολα ερμηνεύσιμη, καθώς η ρύθμιση που το υπουργείο έδωσε στη δημοσιότητα «αναγνωρίζει» το οδικό δίκτυο του 1977 ως νόμιμο (άρα και ικανό να δώσει δικαίωμα οικοδομησιμότητας) για τα οικόπεδα που δημιουργήθηκαν πριν από το 2003. Περαιτέρω, για τα οικόπεδα που αγοράστηκαν τα τελευταία 5 χρόνια εξαφανίζει πλήρως τις προϋποθέσεις του νόμου, αρκεί στο συμβόλαιο να αναφέρονται ως «άρτια και οικοδομήσιμα» (δηλαδή η οικοδομησιμότητα «παράγεται» από την κρίση του συμβολαιογράφου ή κάποιο πιστοποιητικό από μηχανικό).
Ταυτόχρονα, το υπουργείο προχωράει σε μια αλλαγή (επικοινωνιακής) στρατηγικής σε σχέση με το ζήτημα. Υιοθετεί πλήρως τα επιχειρήματα που έθεσαν το προηγούμενο διάστημα τεχνικοί φορείς, όπως το ΤΕΕ (λ.χ. ότι οι πολεοδομίες ερμηνεύουν με δια-φορετικό τρόπο τις αποφάσεις του ΣτΕ κατά της εκτός σχεδίου, κάτι που όμως θα μπορούσε να έχει λυθεί με μια ενημερωτική εγκύκλιο). Οι δε τεχνικοί φορείς υποστηρίζουν πλέον ότι η ρύθμιση είναι άδικη, καθώς ευνοεί μέρος μόνο όσων κατέχουν αγροτεμάχια και επιθυμούν να τα χτίσουν (και όχι όλους). Ως αποτέλεσμα, ο κ. Σκυλακάκης εμφανίστηκε στις προχθεσινές του συνεντεύξεις ανάμεσα σε «συμπληγάδες»: «Μηχανικοί, δήμαρχοι, συμβολαιογράφοι, κ.ά. διαμαρτύρονται για τους νέους περιορισμούς, λέγοντας ότι δεν θα επιτρέψουμε τη δόμηση στο 80% των γηπέδων της εκτός σχεδίου. Περιβαλλοντολόγοι διαμαρτύρονται ότι επεκτείνουμε την εκτός σχεδίου δόμηση παντού. Εχουν άδικο και οι δύο πλευρές για έναν απλό λόγο, γιατί σπεύδουν να σχολιάσουν κάτι που δεν ξέρουν».
Τέλος, ο κ. Σκυλακάκης απέρριψε τις αιτιάσεις των περιβαλλοντικών οργανώσεων περί αντισυνταγματικότητας, υποστηρίζοντας ότι αρμόδιοι να ερμηνεύσουν το Σύνταγμα είναι η διοίκηση, η Βουλή και το Συμβούλιο της Επικρατείας. «Η εκτός σχεδίου δόμηση υπάρχει από καταβολής του ελληνικού κράτους και –σε αντίθεση με απόψεις που εκφράζονται– δεν έχει κριθεί ποτέ αντισυνταγματική, ως συνολική έννοια. Αλλωστε το Συμβούλιο της Επικρατείας έχει βγάλει αρκετές αποφάσεις που αφορούν υποθέσεις αυτής της φύσεως, αλλά πάντα για μεμονωμένες περιπτώσεις», ανέφερε.