Δεν έχει περάσει καιρός από την τελευταία φορά που ένας άγιος «εισέβαλε» στον δημόσιο διάλογο στη χώρα. Τον περασμένο Ιανουάριο, η αγιοποίηση του Γέροντα Παΐσιου είχε προκαλέσει πληθώρα σχολίων αλλά και αντιδράσεων, ενώ είχε οδηγήσει και σε συνωστισμό πιστών γύρω από το μνήμα του σε μοναστήρι της Θεσσαλονίκης. Η αλήθεια είναι ότι το θέμα ίσως να μην είχε απασχολήσει τόσο εάν δεν είχε προηγηθεί η υπόθεση του «Γέροντα Παστίτσιου», κατά κόσμον Φίλιππου Λοΐζου, ο οποίος συνελήφθη και εντέλει καταδικάστηκε για βλασφημία επειδή σε σελίδα στο φέισμπουκ σχολίαζε τις προφητείες του Αγίου –πλέον– Παΐσιου.
Δεν μπορεί κανείς παρά να σκεφτεί ότι, εάν στο θέμα των λειψάνων της Αγίας Βαρβάρας δεν είχε εμπλακεί με τον ίδιο τρόπο η επίσημη Πολιτεία (απόδοση τιμών αρχηγού κράτους στην υποδοχή του σκηνώματος και κατόπιν περιφορά του, συνοδεία υπηρεσιακών παραγόντων στα νοσοκομεία), ενδεχομένως να μην είχε λάβει τις διαστάσεις που τελικά έλαβε μεταξύ των «αντιμαχομένων». Ομως η υπόθεση εξελίχθηκε διαφορετικά, με αποτέλεσμα την Παρασκευή να γίνουμε όλοι μάρτυρες των γνωστών επεισοδιακών σκηνών στον «Αγιο Σάββα» (κάποιοι έφεραν στο μυαλό τους τις άγριες συμπλοκές μοναχών πάνω από τον Πανάγιο Τάφο πριν από χρόνια). Ευτυχώς, παρά τα εντελώς ασθενή μέτρα ασφαλείας, ο διαγκωνισμός μεταξύ ασθενών, γιατρών, νοσηλευτών και βέβαια πιστών που είχαν βρεθεί στο νοσοκομείο από κάθε σημείο της χώρας για αυτό τον σκοπό, δεν είχε ως αποτέλεσμα κάποιον τραυματισμό.
Μολονότι ο υπουργός Υγείας Παναγιώτης Κουρουμπλής δεν παρέστη τελικά στην περιφορά των λειψάνων στο αντικαρκινικό νοσοκομείο (μετέβη στη Γενεύη για τη διάσκεψη του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας), θέλοντας να κατευνάσει τα πνεύματα των προηγούμενων ημερών δήλωσε ότι η πίστη «είναι θέμα εντελώς προσωπικό του κάθε ανθρώπου και δεν χρειάζεται να συνεχίζουμε να το συζητάμε». Πάντως στο σημείο βρέθηκε ο γραμματέας της Κ.Ο. των Ανεξάρτητων Ελλήνων Νίκος Νικολόπουλος, ο οποίος μεταξύ άλλων δήλωσε ότι η πίστη λειτουργεί ως «παγοθραυστικό στον μνημονιακό παγετώνα».
Η απορία πολλών, είναι αλήθεια, γύρω από το σκήνωμα της Αγίας Βαρβάρας, παραμένει: Τι είναι αυτό που οδηγεί κάποιον να ξεκινήσει αχάραγα από το σπίτι του, να αλλάξει τρία μέσα μεταφοράς, να στηθεί στην ουρά για τουλάχιστον δύο ώρες για να προσκυνήσει μια λάρνακα; Ο κύριος Βασίλης, 60 ετών, από το Λαύριο, που περιμένει αμίλητος και υπομονετικός τη σειρά του να εισέλθει στον ναό της Αγίας Βαρβάρας απαντά χαμογελαστός: «Δεν υπάρχει γιατί σε αυτές τις περιπτώσεις. Είναι κάτι που νιώθεις ότι θες να κάνεις»…
Βέβαια, σε αντίθεση με τον χρόνο αναμονής εκτός του ναού, η παραμονή εντός του διαρκεί ελάχιστα. Οι πιστοί, κατάκοποι από την ορθοστασία, πλησιάζουν το σκήνωμα, το ασπάζονται, κάνουν τον σταυρό τους και αποχωρούν. Η κοσμοσυρροή είναι τέτοια που δεν υπάρχει το περιθώριο βαθύτερης κατάνυξης ή περισυλλογής. Ελάχιστοι είναι αυτοί που παραμένουν στον χώρο μετά το προσκύνημα.
Στον Αγιο Σάββα
Ανάλογη ήταν η κατάσταση και στον Αγιο Σάββα όπου όσοι πρόλαβαν να φτάσουν στα λείψανα αρκέστηκαν σε έναν γρήγορο ασπασμό – κάποιοι απλώς ακούμπησαν τη λειψανοθήκη. Η εικόνα των καρκινοπαθών να εναποθέτουν τις ελπίδες τους στην Αγία Βαρβάρα προκαλούσε σύνθετα συναισθήματα, αλλά και συντριβή.
Ως γνωστόν, το νοσοκομείο είναι δραματικά υποστελεχωμένο, με αποτέλεσμα πολλοί ασθενείς να χρειάζεται να περιμένουν πολλούς μήνες πριν να ξεκινήσουν την ακτινοθεραπεία. Σε ακόμα δυσμενέστερη θέση, οι ανασφάλιστοι καρκινοπαθείς που υποδέχεται το νοσοκομείο, οι οποίοι μέχρι πριν να ισχύσει η πρόσφατη νομοθεσία, καλούνταν να προσκομίσουν περί τα 14 πιστοποιητικά και να περάσουν από επιτροπή προκειμένου να νοσηλευτούν. Αντίθετα με τους ασθενείς, αλγεινή ήταν η εντύπωση που άφησαν κάποιοι γιατροί που διαμαρτύρονταν επειδή δεν πρόλαβαν να αποτίσουν φόρο τιμής λόγω της προσέλευσης «εξωνοσοκομειακών» πιστών…
Η προσέλευση των πιστών αναμένεται να συνεχιστεί με αμείωτη ένταση στον ναό της Αγίας Βαρβάρας και τις επόμενες ημέρες (το ιερό σκήνωμα θα «αναχωρήσει» από τη χώρα την Κυριακή 24 Μαΐου).
Ντιμπέιτ Φίλη – Κονιδάρη για το σκήνωμα