Η ίδια μάλλον θα προτιμούσε να μην παραστεί στη συνάντηση. Οι γάτες βλέπετε θεωρούν κάθε μουσαφίρη ενοχλητικό, ασχέτως αν αυτός τυγχάνει πρωθυπουργός της Ελλάδας. Γιατί όπως γνωρίζει όποιος έζησε με γάτα, πρωθυπουργός στο σπίτι είναι η ίδια η γάτα. Η οποία επιβάλλεται αυτονοήτως στους δίποδας υπηκόους της όπως ακριβώς η πασίγνωστη πλέον γάτα Ιμαλαΐων, από λαθρακουστής του μυστικού ραντεβού, κατέστη τελικά πρωταγωνίστρια της συνάντησης.
Φυσικά, η ανώνυμη αυτή γαλή που η καταγωγή της κρατά απ’ τα μακρινά Ιμαλάια, η μοίρα της όμως την καταδίκασε να ακονίζει τα νύχια της στους καναπέδες της πλατείας Μαβίλη, δεν ήταν η πρώτη ένοικος της αρχαίας κιβωτού που κατάφερε και εντόπισε το άνοιγμα προς τα στούντιο των ειδήσεων. Λογικά θα θυμάστε πως τον Ιανουάριο από την ίδια γρίλια είχε τρυπώσει στη δημοσιογραφική αιωνιότητα η διάσημη πλέον «κότα του Μαξίμου». Η χαραμάδα απ’ όπου διήλθε στο πάνθεον της διασημότητας βρισκόταν στα κάγκελα του Μεγάρου και για να αποκτήσει δόξα με λειρί το θαρραλέο αυτό πουλερικό, χρειάστηκε τη βοήθεια μιας κοντοκουρεμένης και αναρχοαυτόνομης κυρίας που πρώτα απήγαγε το ανυποψίαστο πτηνό απ’ το ταπεινό του κοτέτσι και ύστερα το εξανάγκασε να πετουρίσει στα ενδότερα του Μαξίμου αλαλάζοντας στις κάμερες «είστε κότες!».
Και μετά οι κάμερες έκλεισαν, και η κότα του Μαξίμου χάθηκε στον κήπο του Μεγάρου και δεν ξανάκουσε ποτέ κανείς το κακάρισμά της. Γιατί αυτό συμβαίνει συνήθως στις τετράποδες διασημότητες: στο τέλος, ο δύστυχος κροκόδειλος Σήφης είδε τα μπαμπού του Ρεθύμνου ανάποδα. Ο θρυλικός Αζάνκα, ο χιμπατζής του Μ. Εβερτ κατέληξε σε κέντρο αποκατάστασης μελαγχολικών πιθηκοειδών. Και για τη μοίρα του Πέτρου του πελεκάνου, καλύτερα να μην τη σχολιάσουμε. Οσο για τη γάτα Ιμαλαΐων… ο Αλ. Τσίπρας μισογελώντας λέει πως «εγώ την έσκισα τη γάτα», αλλά ακόμα δεν έχει δει τις νυχιές στην κάλπη. Οταν φτάσουν οι εκλογές, και καθώς στην πλατεία Μαβίλη έχει μόνο ταράτσες, ίσως χρειαστεί να του εξηγήσουν οι δημοσκόποι τι έκανε τόσον καιρό νιάου-νιάου στα κεραμίδια.