Η κατάληψη του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου από εκατοντάδες ή και χιλιάδες αντιεξουσιαστές, αναρχοαυτόνομους και «αλληλέγγυους», Ελληνες και ξένους, αποτελεί τη δεύτερη φάση των γεγονότων της Ειδομένης, όπου όλοι αυτοί έδρασαν ουσιαστικά ανενόχλητοι από το ελληνικό κράτος. Στο «κάλεσμά» τους, άλλωστε, από το Διαδίκτυο λένε ανοιχτά ότι επέλεξαν τη Θεσσαλονίκη γιατί «βρίσκεται στην καρδιά των συγκρούσεων για τον έλεγχο και τη διαχείριση της μετανάστευσης και της ελευθερίας της κίνησης εξαιτίας της γεωγραφικής θέσης της στη Βόρεια Ελλάδα, στα σύνορα με την Αλβανία, τη Δημοκρατία της Μακεδονίας και τη Βουλγαρία, με πολλά στρατόπεδα συγκέντρωσης και κέντρα απώθησης στην περίμετρό της». Στο ίδιο «κάλεσμα» τονίζεται, επίσης, ότι «στη Βόρεια Ελλάδα καθώς και στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων, έχουν δημιουργηθεί τους τελευταίους μήνες πρωτοβουλίες και δίκτυα αλληλεγγύης (βλ. Ειδομένη) τα οποία μπορούν να ενισχυθούν με την οργάνωση μίας Κατασκήνωσης Ανοιχτών Συνόρων (No Border Camp) εδώ», δηλαδή στη Θεσσαλονίκη.
Το «κάλεσμα» λοιπόν απαντά και ξεκαθαρίζει πλήρως γιατί οι απανταχού Ευρωπαίοι «αγωνιστές» της κατάργησης των συνόρων επέλεξαν τη Θεσσαλονίκη και όχι κάποια πόλη της Ουγγαρίας, η οποία διακρίθηκε ιδιαίτερα για τη βαναυσότητα με την οποία αντιμετώπισε και συνεχίζει να αντιμετωπίζει τους πρόσφυγες και μετανάστες. Κάτι που καταγγέλλει και το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Προφανώς, όμως, η ουγγρική κυβέρνηση θα αντιμετώπιζε με την ίδια αγριότητα και κάθε απόπειρα Κατασκήνωσης Ανοιχτών Συνόρων και γι’ αυτό προτιμήθηκε από τους διεθνείς οργανωτές μια ελληνική πόλη. Για τους λόγους που αναφέρονται παραπάνω, αλλά και γιατί η ελληνική κυβέρνηση ανέχεται και πολύ συχνά ενθαρρύνει τέτοιες εκδηλώσεις, αδιαφορώντας για τις συνέπειες. Το αποδεικνύουν περίτρανα οι σχετικές επιδόσεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και το γεγονός ότι μέχρι χθες δεν υπήρχε καμία αντίδραση από τους αρμόδιους υπουργούς και την αστυνομία στις εκκλήσεις του περίτρομου πρύτανη, που διαπιστώνει ότι διεθνοποιούνται οι καταλήψεις στο πανεπιστήμιό του και ο ίδιος περιθωριοποιείται εντελώς. Δεν τρέμει όμως μόνον ο πρύτανης για την τύχη του πανεπιστημίου του, τρέμει και ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης που φοβάται μήπως καταστραφεί η πόλη του. Και έχει λόγο να φοβάται ο Γιάννης Μπουτάρης, αφού οι απρόσκλητοι κατασκηνωτές μάχονται για την επέκταση «των διεθνιστικών αγώνων εναντίον του κράτους, του εθνικισμού, της πατριαρχίας και του κεφαλαίου» και έχουν εξαγγείλει ότι στο οκταήμερο 16 – 24 Ιουλίου θα διαδηλώνουν πεζή ή με μηχανές στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Το χειρότερο γι’ αυτόν και τους συμπολίτες του, το «κάλεσμα» περιλαμβάνει στους αγώνες που έχουν γίνει εν ονόματι της κατάργησης του κράτους, του εθνικισμού, της πατριαρχίας και του κεφαλαίου, τις καταστροφικές ταραχές στην Αθήνα το 2008! Γιατί λοιπόν δεν θα μπορούσαν να προσθέσουν στον κατάλογο των αγώνων τους νέες καταστροφικές ταραχές, στη Θεσσαλονίκη αυτή τη φορά…
Και η κυβέρνηση; Το πιθανότερο είναι να αφήσει να εκτονωθεί μόνη της η κατάσταση στα πρότυπα της Ειδομένης και δεν αποκλείεται κάποια στελέχη της να σκεφθούν ότι «ο αγώνας τώρα δικαιώνεται».