Φιλέλληνας και τακτικός επισκέπτης της χώρας μας, ο καθηγητής Κλασικών Σπουδών και Στρατιωτικής Ιστορίας του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας και Senior Fellow στο Ινστιτούτο Χούβερ του Πανεπιστημίου Στάνφορντ Βίκτορ Ντέιβις Χάνσον ανήκει σε ένα σπάνιο είδος διανοούμενου: είναι υποστηρικτής του προέδρου Τραμπ με άρθρα και βιβλία. Ο κ. Χάνσον απάντησε στα ερωτήματα της «Κ» μετά τα τελευταία γεγονότα και παρουσιάζει μιαν άλλη πλευρά της Αμερικής, μια συντηρητική ερμηνεία των εξελίξεων.
– Η δεύτερη καθαίρεση του προέδρου Τραμπ και το κλείσιμο των λογαριασμών του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης θα συμβάλουν στον περιορισμό ή, αντιθέτως, στην ενδυνάμωση του λεγόμενου «κινήματος Τραμπ»;
– Οι προσπάθειες των κολοσσών της τεχνολογίας («Big Tech») να αποκλείσουν τον Τραμπ και πολλούς από τους υποστηρικτές του αντανακλούν ένα κυνήγι μαγισσών. Η υστερία βασιλεύει. Εκδόσεις βιβλίων συντηρητικών διανοούμενων ακυρώνονται, χιλιάδες χρήστες μπλοκάρονται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και ραδιοφωνικοί παραγωγοί απολύονται. Αυτός ο νέος μακαρθισμός θα αποδειχθεί ένα οργουελικό λάθος και θα αποτελέσει ένα από τα μεγαλύτερα πολιτικά ατοπήματα στη σύγχρονη ιστορία των ΗΠΑ. Σκεφτείτε τον αγιατολάχ Χαμενεΐ, που ζητεί την καταστροφή του Ισραήλ στο Twitter χωρίς καμία τιμωρία, και συγκρίνετέ το με τα μέτρα κατά εκείνων που απλώς βρέθηκαν σε μια ειρηνική διαδήλωση στην Ουάσιγκτον και δεν συμμετείχαν στη βίαιη ομάδα που αποσπάστηκε και εισέβαλε στο Καπιτώλιο. Σκεφτείτε τη νυν αντιπρόεδρο Κάμαλα Χάρις, η οποία το καλοκαίρι ζήτησε δημόσια να γίνουν περισσότερες διαδηλώσεις. Πολλές διαδηλώσεις ήταν βίαιες. Προκλήθηκαν μαζικές λεηλασίες, εμπρησμοί και θάνατοι από διαδηλωτές της Antifa και του Black Lives Matter. Η Χάρις συνέβαλε στην αποφυλάκιση όσων συνελήφθησαν για διάπραξη βίας. Ο κόσμος έχει κουραστεί από τέτοιες ασυμμετρίες. Δεν υπάρχει ίση αντιμετώπιση των παραβάσεων. Η προσπάθεια απομάκρυνσης του Τραμπ πριν από τη λήξη της θητείας του θα αποκαλύψει ότι οι αντίπαλοί του είναι ανόητοι και εκδικητικοί. Διχάζουν ακόμη περισσότερο μια διχασμένη χώρα.
– Η ενεργοποίηση της Σίλικον Βάλεϊ έγινε μετά την έφοδο στο Καπιτώλιο.
– Η προσπάθεια συντονισμού των τεχνολογικών κολοσσών για να καταστρέψουν τους διαύλους επικοινωνίας της συντηρητικής αντιπολίτευσης με τον λαό ήταν προσχεδιασμένη και έγινε ακριβώς την παραμονή μιας από τις πιο κρίσιμες ώρες στην ιστορία των ΗΠΑ: πολύ σύντομα, η Αριστερά ετοιμάζεται να καταργήσει το δικαίωμα στη μακρηγορία στη Γερουσία (filibuster) που υπάρχει εδώ και 180 χρόνια, το εκλεκτορικό σώμα για την εκλογή προέδρου που ισχύει τα τελευταία 234 χρόνια και την ένωση των 50 πολιτειών που υπάρχει εδώ και 60 χρόνια (θέλουν να προσθέσουν το Πουέρτο Ρίκο και την πόλη της Ουάσιγκτον). Σχεδιάζουν επίσης να αυξήσουν τη εννεαμελή σύνθεση του Ανώτατου Δικαστηρίου, που ισχύει τα τελευταία 150 χρόνια. Και θέλουν οι επικριτές αυτών των αλλαγών να μην έχουν λόγο στα κοινωνικά δίκτυα ή να φοβούνται να μιλήσουν. Τα μονοπώλια της Σίλικον Βάλεϊ ενίσχυσαν με 200 εκατ. δολάρια την εκστρατεία Μπάιντεν και με 500 εκατ. δολάρια συγκεκριμένες τοπικές αναμετρήσεις για το Κογκρέσο για να υποστηρίξουν τα συμφέροντά τους, την ώρα που υποτίθεται ότι οι αντιμονοπωλιακοί νόμοι απαγορεύουν δράσεις για την καταστροφή του ανταγωνισμού. Πιστεύω, λοιπόν, πως όταν όλη αυτή η τρέλα κοπάσει, θα επανέλθει το αίτημα να εφαρμοστούν οι αντιμονοπωλιακοί νόμοι σε αυτά τα σύγχρονα «χταπόδια» της οικονομίας.
Εδώ είναι Αμερική, όπου η ελευθερία του λόγου και της έκφρασης δεν μπορεί να εξαλειφθεί μέσα από μια προγραμματισμένη επίθεση της Σίλικον Βάλεϊ για να βοηθήσει στην υλοποίηση ενός πολιτικού προγράμματος τόσο ριζοσπαστικού που θα απωθήσει τους πολίτες.
– Συμφωνείτε όμως ότι ο πρόεδρος Τραμπ το παράκανε, αφού δεν δίστασε να φτάσει ακόμη και στην υποκίνηση βίας; Πώς μπορεί να δικαιολογηθεί η ρητορική του από τη στιγμή που τα πολιτειακά Κοινοβούλια και τα δικαστήρια στις υπό αμφισβήτηση πολιτείες αποφάσισαν ότι στις προεδρικές εκλογές δεν έγινε νοθεία και επικύρωσαν το αποτέλεσμα;
– Ο Τραμπ είχε το νόμιμο δικαίωμα να υποβάλει αιτήματα για έρευνες σχετικά με παρατυπίες στις εκλογές, δεδομένου ότι 100 εκατομμύρια ψηφοφόροι ψήφισαν με επιστολική ψήφο ή μέσω «πρόωρης ψηφοφορίας» πριν από την ημέρα των εκλογών. Πρόκειται για το 61% του εκλογικού σώματος. Η παραδοσιακή ταυτοποίηση των ψηφοφόρων ήταν αδύνατη λόγω των νέων κανόνων που επέβαλε η πανδημία. Ολοι συμφωνούν ότι σε πολλές κρίσιμες πολιτείες οι νόμοι που διέπουν την ψηφοφορία άλλαξαν με λανθασμένο τρόπο από τοπικούς δικαστές. Αλλά δεν μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι αυτές οι αλλαγές και άλλες εξωφρενικές ολιγωρίες είναι εκείνες που στέρησαν από τον Τραμπ τη στρατηγική προσθήκη περίπου 42.000 ψήφων (από τα συνολικά 165 εκατομμύρια) που ήταν απαραίτητες για να κερδίσει τη νίκη στις πολιτείες-κλειδιά και την πλειοψηφία στο εκλεκτορικό σώμα.
Μετά τη δεύτερη εβδομάδα του Δεκεμβρίου, όταν επιλέχθηκαν οι εκλέκτορες σε κάθε πολιτεία, δεν υπήρχε σχεδόν καμία πιθανότητα να αλλάξει το εκλογικό αποτέλεσμα. Και στο σημείο αυτό, θα ήταν προς το συμφέρον του Τραμπ να παραδεχθεί την ήττα του, να ενδυναμώσει τους συντηρητικούς ψηφοφόρους για να διασώσει την πλειοψηφία των Ρεπουμπλικανών στη Γερουσία, κερδίζοντας τις δύο έδρες στις εκλογές που έγιναν στην πολιτεία της Τζόρτζια και στη συνέχεια να αναλάβει με συνέπεια τον ρόλο της αντιπολίτευσης. Είναι πιθανό η χώρα από το 2021-22 να εμφανίσει κόπωση από την εφαρμογή ίσως του πιο ριζοσπαστικά αριστερού προγράμματος διακυβέρνησης από το 1964 ή το 1932.