Αν θα έπρεπε να δώσουμε έναν τίτλο στην εποχή που ζούμε θα την ονομάζαμε «Η εποχή του αδιανόητου»! Γεγονότα όπως η αμφισβήτηση των αμερικανικών εκλογών και η συνακόλουθη εισβολή στο Καπιτώλιο, η εισβολή των Ρώσων στην Ουκρανία, η επίθεση του Ιράν με drones στις εγκαταστάσεις της Aramco στη Σαουδική Αραβία και η χθεσινή εισβολή της Χαμάς στο νότιο Ισραήλ θα ήταν τελείως αδιανόητα πριν από λίγο καιρό. Στις αναλύσεις μας πλέον δεν μπορούμε να αποκλείσουμε κανένα ενδεχόμενο και ό,τι θεωρούσαμε σταθερό και δεδομένο, πρέπει να το επανεξετάσουμε και ίσως να το αναθεωρήσουμε.
Σε ό,τι αφορά την επίθεση της Χαμάς και τον στρατηγικό αιφνιδιασμό του Ισραήλ, υπάρχουν πολλά και σημαντικά τακτικά και επιχειρησιακά συμπεράσματα, τα οποία πρέπει οι ελληνικές υπηρεσίες ασφαλείας να αναλύσουν διεξοδικά, όμως αυτό που είναι βασικό και στο οποίο πρέπει να σταθούμε είναι οι στρατηγικοί στόχοι αυτής της επιχείρησης. Οι στρατηγικές επιπτώσεις της επίθεσης της Χαμάς και της εξελισσόμενης και καθ’ όλα νόμιμης αντίδρασης του Ισραήλ θα καθορίσουν το γεωπολιτικό σκηνικό στην ευρύτερη Μέση Ανατολή αλλά και στην Ανατολική Μεσόγειο για το ορατό μέλλον.
Είναι βέβαιο ότι αυτή η επίθεση ετοιμαζόταν εδώ και πολύ καιρό και σε κάθε λεπτομέρεια από τη Χαμάς με καθοδήγηση και υλική βοήθεια από το Ιράν. Είναι επίσης πολύ πιθανό, αν όχι βέβαιο, πως και η δυναμική αντίδραση του Ισραήλ έχει προεξοφληθεί και συνυπολογιστεί και αυτό καθιστά τις εξελίξεις ακόμη πιο επικίνδυνες. Ο στόχος αυτών που σχεδίασαν την επίθεση είναι να εκτροχιαστεί η προσέγγιση Ισραήλ και Σαουδικής Αραβίας ειδικότερα και οι «Συμφωνίες του Αβραάμ» γενικότερα. Το Ιράν εκπέμπει το μήνυμα πως δεν μπορεί να υπάρξουν συνολικές διευθετήσεις στη Μέση Ανατολή που το απομονώνουν και το παραγκωνίζουν, ενώ η Χαμάς πως δεν μπορεί να υπάρξει εξομάλυνση σχέσεων Αράβων και Ισραήλ χωρίς επίλυση του Παλαιστινιακού. Ακόμη περισσότερο, και κατ’ επέκταση του τελευταίου, δεν μπορεί να υπάρξει επίλυση του Παλαιστινιακού σε απευθείας συνεννόηση με τη Ραμάλα και τον αδύναμο Χαμπάς (όπως επιδίωξε τελευταία η Σαουδική Αραβία) χωρίς τη συμμετοχή της Χαμάς.
Η ύπαρξη των ομήρων επιπλέον καθιστά ακόμη πιο δύσκολη, ευαίσθητη και πολύπλοκη την κατάσταση και επηρεάζει το επιχειρησιακό σχέδιο δράσης. Η επικείμενη εισβολή των Ισραηλινών στην πυκνοκατοικημένη Λωρίδα της Γάζας θα οδηγήσει σε αιματηρές οδομαχίες και ενδεχόμενες απώλειες αμάχων, που θα συνταράξουν και ίσως ξεσηκώσουν την αραβική κοινή γνώμη. Ακόμη και αν το Ισραήλ καταλάβει τη Γάζα καθ’ ολοκληρίαν, κάτι που είναι επιχειρησιακά εφικτό, δεν μπορεί να μείνει εκεί ως στρατός κατοχής επ’ άπειρον! Η πολύ πιθανή εμπλοκή της Χεζμπολάχ στον Βορρά και η επέκταση του ξεσηκωμού στη Δυτική Οχθη θα κάνουν την κατάσταση ακόμη πιο περίπλοκη και θα αποσταθεροποιήσουν τόσο τον Λίβανο όσο και την Παλαιστινιακή Αρχή. Γενικευμένη ανάφλεξη δεν θα αφήσει ανεπηρέαστο κανένα κράτος της περιοχής!
Τα παραπάνω πρέπει να τα λάβει πολύ σοβαρά υπόψη το Ισραήλ. Η αντίδρασή του πρέπει να είναι λελογισμένη, αναλογική και σε συνεννόηση με τους εταίρους του στη Μέση Ανατολή αλλά και τις ΗΠΑ. Δεν πρέπει να παρασυρθεί –από το συναίσθημα και την εύλογη επιθυμία να τιμωρήσει, να πατάξει και να εξουδετερώσει διαπαντός τη Χαμάς– σε ενέργειες που θα αποξενώσουν πολιτικά τους εταίρους του Ισραήλ στον αραβικό κόσμο. Το Ισραήλ σε μια τέτοια περίπτωση θα έχει νικήσει επιχειρησιακά και τακτικά, αλλά θα έχει χάσει σε στρατηγικό επίπεδο, μια και το Ιράν θα έχει πετύχει τον στρατηγικό στόχο του. Οπως και τόσοι άλλοι πιο πριν στην Ιστορία, το Ισραήλ φτάνει στο ιστορικό σημείο καμπής όπου πρέπει να αντιληφθεί ότι «σημασία δεν έχει να κερδίσεις τον πόλεμο, αλλά να κερδίσεις την ειρήνη»!
* Ο κ. Αλέξανδρος Διακόπουλος είναι αντιναύαρχος (ε.α.) Π.Ν., πρώην σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας, ειδικός σύμβουλος ΕΛΙΑΜΕΠ.