Τον καιρό των σπουδών της, η Λέτζεντ Ζου εθεωρείτο ένα τυπικό παράδειγμα ομορφιάς στην Κίνα. Ψηλή, με ίσια μαλλιά που έπεφταν στους ώμους της, ήταν επικεφαλής της ομάδας μόντελινγκ του πανεπιστημίου, τα μέλη της οποίας καλούνταν συχνά σε επιδείξεις μόδας. Εχοντας πρόσφατα πάρει το πτυχίο της, η Ζου τραβάει ξανά τα βλέμματα με την εμφάνισή της, αλλά με έναν πολύ διαφορετικό τρόπο. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, κοινοποίησε στο Ζιαονγκσού, ένα κινεζικό μέσο κοινωνικής δικτύωσης που χρησιμοποιείται πολύ από μοντέλα, μία φωτογραφία της με κοντά μαλλιά και χωρίς καθόλου μέικ απ.
«Από μοντέλο, φυσιολογική γυναίκα – νιώθω τόσο άνετα!» έγραψε στη λεζάντα της φωτογραφίας, την οποία συνόδευσε με μια δεύτερη εικόνα από την εποχή που ήταν μοντέλο, κάτω από την οποία έγραψε «πριν». Η φωτογραφία έλαβε πάνω από 1.000 likes και αρκετά υποστηρικτικά σχόλια. Τα περισσότερα από αυτά την επαινούσαν για την ανυπακοή που επιδεικνύει απέναντι στα καταπιεστικά «κλασικά» πρότυπα της γυναικείας ομορφιάς που επιβάλλει η κοινωνία. «Είσαι πολύ γενναία», έγραφε ένα σχόλιο. Η γενναιότητά της, όμως, δεν αφορά μόνο τη φωτογραφία που μοιράστηκε στο Ιντερνετ. Αυτό αποτελεί ένα μέρος της ιστορίας. Στην Κίνα, οτιδήποτε συνδέεται με τον φεμινισμό αποτελεί ένα λεπτό και ευαίσθητο ζήτημα. Το Κομμουνιστικό Κόμμα που κυβερνά τη χώρα, υποτίθεται ότι προωθεί εδώ και χρόνια την ισότητα των φύλων ως κεντρικό ζήτημα της κοινωνικής του ατζέντας. Δείχνει όμως να φοβάται πολύ την οργάνωση των γυναικών της βάσης της κοινωνίας σε κινήματα τέτοιου είδους. Γυναίκες που κάνουν φεμινιστικές δηλώσεις στο Ιντερνετ συχνά δέχονται επιθέσεις και μερικές φορές βλέπουν τους λογαριασμούς τους στα μέσα δικτύωσης να διαγράφονται λόγω «έμφυλου ρατσισμού». Οσες στο παρελθόν έχουν καταγγείλει σεξουαλικές επιθέσεις από άντρες υψηλού κύρους είτε ηττήθηκαν στη δικαστική αίθουσα είτε υποχρεώθηκαν να σιωπήσουν.
Η κεντρική ιδέα του «νέου δόγματος» είναι οι γυναίκες να δαπανούν τα χρήματα και τον χρόνο τους στην προσωπική τους ανάπτυξη, στην εκπαίδευση και στην καριέρα τους.
Η ευαισθητοποίηση γύρω από αυτά τα ζητήματα αυξάνεται ραγδαία μεταξύ των νεότερων γυναικών, ιδίως όσων συμμετέχουν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Η Ζου, στα 23 της έτη, βρίσκεται μεταξύ εκείνων των κοριτσιών που εμπνεύστηκαν από την τάση της απόρριψης του «καθήκοντος της ομορφιάς». Με αυτή την έντονη φράση, οι Κινέζες περιγράφουν την ακριβή, χρονοβόρο και ενίοτε επίπονη διαδικασία συμμόρφωσης με τους κοινώς αποδεκτούς κανόνες μιας ελκυστικής εμφάνισης. Η κεντρική ιδέα του «νέου δόγματος» είναι οι γυναίκες να δαπανούν τα χρήματα και τον χρόνο τους στην προσωπική τους ανάπτυξη, στην εκπαίδευση και στην καριέρα τους και όχι στο κυνήγι των προτύπων ομορφιάς. «Για να παραμείνεις όμορφη πρέπει να επενδύεις διαρκώς χρόνο, χρήμα και ενέργεια», εξηγεί η Ζου. «Οι περισσότεροι άνδρες δεν υποχρεούνται να κάνουν κάτι τέτοιο. Αυτό είναι άδικο». Εχοντας χρειαστεί έως και να νοσηλευθούν λόγω νευρικής ανορεξίας στην τρυφερή ηλικία της εφηβείας, πολλές από τις συμμετέχουσες στο κίνημα αρνούνται πλέον να πεθάνουν της πείνας για να ακολουθήσουν τις βίαιες δίαιτες που αποτελούν μόδα στο Διαδίκτυο.
Αν και στη Δύση η καταγγελία των πατριαρχικών συμπεριφορών και το κάλεσμα για τη γυναικεία χειραφέτηση είναι μια υπόθεση δεκαετιών, σε πολλές ασιατικές χώρες, η απόρριψη των παραδοσιακών προτύπων εμφάνισης θεωρείται ακόμη «ριζοσπαστική». Η κρατική προπαγάνδα που προωθεί τις «κανονικότητες» των δύο φύλων και που πιέζει τις γυναίκες να παντρεύονται νωρίς και να κάνουν παιδιά, ενδυναμώνει περαιτέρω τα πρότυπα ομορφιάς. Πολλές γυναίκες που εντάσσονται στο φεμινιστικό κίνημα τείνουν να κατηγορούν όσες απέχουν από αυτό ως μη αρκετά προοδευτικές. «Δεν πρέπει να ασκούμε κριτική σε όσες επιλέγουν να ακολουθούν το πρότυπο», τονίζει η Ζου. «Πρέπει να καταλάβουμε γιατί υπάρχει αυτό το πρότυπο και γιατί είναι άδικο. Δεν το δημιούργησαν οι γυναίκες, το δημιούργησε η πατριαρχία».