Τις τελευταίες ημέρες το αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος» είναι ένα άτυπο κέντρο διερχομένων Ισραηλινών εφέδρων, που μεταβαίνουν στην πατρίδα τους για να καταταγούν και να πολεμήσουν, αλλά και άλλων, που αν και δεν έχουν υποχρέωση στράτευσης, επιλέγουν να πάνε στο Ισραήλ για να είναι με τους δικούς τους ανθρώπους αυτές τις δύσκολες ώρες. Προχθες στη μία πτήση με πολιτικό αεροσκάφος που αναχώρησε από τον Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών με προορισμό το Τελ Αβίβ, οι επιβάτες ήταν κυρίως ζευγάρια νεαρής ηλικίας, γυναίκες και μέσης ηλικίας άτομα. Στέκονταν στην ουρά αμίλητοι. Εδιναν την εντύπωση ότι ήθελαν να περάσουν όσο το δυνατόν απαρατήρητοι.
Στο αεροδρόμιο έδιναν εξίσου διακριτικά το «παρών» άνθρωποι της ισραηλινής πρεσβείας, που παρείχαν υποστηρικτικές υπηρεσίες (αγορά εισιτηρίων, παροχή οδηγιών) προς όσους ταξίδευαν προς το Τελ Αβίβ. Στον συνωστισμό των check-in counters του «Ελ. Βενιζέλος» με προορισμό το δοκιμαζόμενο Ισραήλ, ξεχώριζαν και δύο φιγούρες που βρίσκονται κάθε μέρα στο αεροδρόμιο από το ξέσπασμα του πολέμου. Πρόκειται για τον Ισρολίκ Σρούγκο και τον Σαλμάν Ρίτσμαν της οργάνωσης Χαμπάντ Ελλάδος, που παρείχαν υποστήριξη σε όσους Εβραίους μετέβαιναν ή επέστρεφαν από το Ισραήλ. Συγκεκριμένα, προχθες διένειμαν ελαφρά τροφή προς όσους Ισραηλινούς απλώς βρίσκονταν στο αεροδρόμιο ή ετοιμάζονταν να ταξιδέψουν.
«Ερχόμαστε κάθε μέρα στο αεροδρόμιο από τότε που ξεκίνησε ο πόλεμος για να υποστηρίξουμε συναισθηματικά και να παράσχουμε κάποια σνακς στους Εβραίους και τους Ισραηλινούς. Οχι μόνο σε αυτούς που πηγαίνουν στο Ισραήλ, αλλά και σε αυτούς που μένουν στο αεροδρόμιο, σε αυτούς που μόλις έφτασαν εδώ ή έχουν “κολλήσει” στην Ελλάδα. Τις τελευταίες ημέρες πέρασαν από το αεροδρόμιο τουλάχιστον 200 έφεδροι. Πλέον, μπορεί κάποιος να εντοπίσει ελάχιστους επίστρατους, καθώς οι περισσότεροι εξ αυτών έχουν επιστρέψει στο Ισραήλ», σημειώνει ο Ισρολίκ Σρούγκο.
Φαγητό κοσέρ
Κάποιες ημέρες όταν οι πτήσεις προς το Τελ Αβίβ (είτε με C-130 είτε με πολιτικά αεροσκάφη) ήταν προγραμματισμένες για αργά, έκλειναν έναν μεγάλο χώρο σε κοντινά ξενοδοχεία ώστε να αποφύγουν την αναμονή στον αερολιμένα. Και για λόγους ασφαλείας, αλλά και για λίγες στιγμές χαλάρωσης πριν από το τελευταίο σκέλος του ταξιδιού προς την εμπόλεμη πατρίδα τους. Εθελοντές είχαν αναλάβει να τους προμηθεύσουν φαγητό κοσέρ (πιάτα παρασκευασμένα με συγκεκριμένα υλικά και κανόνες που καθορίζει η εβραϊκή θρησκεία) από εστιατόρια της Αθήνας.
Ωστόσο, οι νέοι και οι νέες του Ισραήλ έκαναν κι άλλα ψώνια κατά την ολιγόωρη παραμονή τους στο αεροδρόμιο, ψώνια που δεν μπορούσαν να βρεθούν στα duty free: αλεξίσφαιρα γιλέκα. Ενας μικρός μηχανισμός στήθηκε την προηγούμενη εβδομάδα για να βρεθούν όσο το δυνατόν περισσότερα αλεξίσφαιρα γιλέκα με συγκεκριμένες προδιαγραφές θωράκισης. Αρκετά καταστήματα στρατιωτικού εξοπλισμού στην Αθήνα εξάντλησαν τα αποθέματά τους μέσα σε λίγες ώρες. Ενα κατάστημα στα δυτικά προάστια πούλησε 40 γιλέκα κι όπως λέει στην «Κ» ο ιδιοκτήτης του, αν είχε κι άλλα διαθέσιμα θα έφευγαν. Κάποιος από τους Ισραηλινούς που βοηθούσε τους εφέδρους που διέρχονταν από την Αθήνα συγκέντρωνε τα χρήματα. Οποιοι είχαν την οικονομική δυνατότητα έδιναν και για όσους δεν είχαν. Επικοινωνούσαν με τον έμπορο, έκαναν την παραγγελία κι εκείνος έφερνε τα γιλέκα στο ξενοδοχείο για να τα πάρουν μαζί τους οι έφεδροι.
