Eρευνα – Ανάλυση: καθ. Γιάννης Μανιάτης
Με τη συνεργασία των μεταπτυχιακών φοιτητών/τριών: Ι. Βούλγαρη, Α. Μανώλη, Α. Πανταζή
Η δυναμικότητα παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμα αγγίζει τα 4.000 GW, με προσθήκη 473 GW το 2023. Η Ασία κατέχει το 51% της παγκόσμιας εγκατεστημένης ισχύος ανανεώσιμων, με την Κίνα να αντιπροσωπεύει το 40%, την Ευρώπη το 20% και τις ΗΠΑ το 14%. Η Κίνα κυριαρχεί με διπλάσια δυναμικότητα από την Ευρώπη και τριπλάσια από τις ΗΠΑ. Η καλή πορεία της Ευρώπης πρέπει να συνεχιστεί με πολιτικές ταχείας αδειοδότησης και εγκατάστασης ανανεώσιμων, εστιάζοντας σε λύσεις για επενδύσεις σε υποδομές, μπαταρίες και δίκτυα, που είναι ανεπαρκή.
Οι προσδοκίες για το υδρογόνο
Σε παγκόσμιο επίπεδο, πολλά έργα έχουν ανακοινωθεί για τη χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας για την παραγωγή (πράσινου) υδρογόνου αυτή τη δεκαετία, με την κυριαρχία της Κίνας (24 GW), ακολουθούμενης από τη Μέση Ανατολή (12 GW), την Ευρώπη (5G W) και τις ΗΠΑ (4 GW). Ωστόσο, μόνο το 7% αυτής της προτεινόμενης δυναμικότητας αναμένεται να συνδεθεί στο δίκτυο μέχρι το 2030. Υπάρχει σημαντική επιδείνωση σε σχέση με τις προηγούμενες προσδοκίες για το υδρογόνο, αλλά οι κατάλληλες πολιτικές ζήτησης μπορούν να αντισταθμίσουν την υστέρηση.
