«Brexit ή όχι, θα παραμείνουν σημαντικά μέλη της αποστολής», είπε ο Γάλλος καθηγητής Μισέλ Μπλαν, ένας από τους επιστημονικούς υπεύθυνους της αποστολής «Juno» στον πλανήτη Δία, για τους συναδέλφους του στο βρετανικό Πανεπιστήμιο του Λέστερ που συμμετείχαν στην αποστολή, στην εκδήλωση του Europlanet στην Αθήνα.
Η επιστημονική ομάδα του Λέστερ μπορεί –και το ευχόμαστε– να συνεχίσει τη συνεργασία της με τη NASA, την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος (ESA) και με όποιον άλλον φορέα έχει αναπτύξει συνέργειες, διότι η επιστήμη, η έρευνα και κατ’ επέκταση ο ανθρώπινος πολιτισμός βασίζονται σε αυτό που οι πολιτικοί τείνουν να λησμονούν, στη συνεργασία.
Το αποδεικνύει και η φυσική ποικιλοτρόπως. Διαβάζοντας το καλογραμμένο βιβλίο «Επτά σύντομα μαθήματα φυσικής» (εκδ. Πατάκη) του Ιταλού καθηγητή Κάρλο Ροβέλι, το οποίο συμπυκνώνει με ποιητικό τρόπο έναν αιώνα ανακαλύψεων σε περίπου 100 σελίδες, παίρνουμε μια γεύση για την «κβαντική βαρύτητα βρόχων» που προσπαθεί να συνδυάσει τη γενική θεωρία της σχετικότητας και την κβαντική μηχανική. Χωρίς να μπούμε σε λεπτομέρειες, η ιδέα πίσω από τις σύνθετες ορολογίες είναι ότι ο χώρος δεν είναι συνεχής, δεν είναι απείρως διαιρετός, αλλά απαρτίζεται από μικροσκοπικά «άτομα χώρου». Αυτά ονομάζονται «βρόχοι» ή δακτύλιοι επειδή συνδέονται μεταξύ τους σχηματίζοντας ένα δίκτυο, την υφή του σύμπαντος. Και το καλύτερο είναι, όπως διαβάζουμε, ότι αυτά τα μικροσκοπικά άτομα δεν βρίσκονται σε «κάποιον» χώρο, αλλά είναι ο ίδιος ο χώρος και ό,τι βλέπουμε δημιουργείται από τη σύνδεση και τη μεταξύ τους αλληλεπίδραση. «Για άλλη μια φορά ο κόσμος φαίνεται να είναι περισσότερο σχέση, παρά αντικείμενα», λέει ο Κάρλο Ροβέλι. Και είναι λυπηρό που εμείς πάμε κόντρα σε αυτήν τη φυσική σχέση σε κάθε ευκαιρία.