Πολλά χρόνια πριν, σε καιρούς που τα ταμπού ήταν περισσότερα ή απλώς ο φαρισαϊσμός ηγεμονικότερος, η απόφαση της ΕΠΟ να ορίσει φιλικό παιχνίδι της Εθνικής πάνω στην επέτειο του Πολυτεχνείου είχε προκαλέσει μια από τις συνηθισμένες κόντρες που το περιεχόμενό τους είναι σκέτος ο παραγόμενος θόρυβος. Πολύ αργότερα, παραμονή της 25ης Μαρτίου 2007, στο ντέρμπι των (εθνικώς) αιωνίων, η Εθνική συντρίβεται στο Καραϊσκάκη από την Τουρκία με 4-1. Το φάσμα του «Γιου της Καλογριάς» δεν είχε σπεύσει να βοηθήσει τους παίκτες μας όπως το φάσμα του Θησέα τους Μαραθωνομάχους, θιγμένο από τους ναζιστοχουλιγκάνους της χρυσαυγίτικης Γαλάζιας Στρατιάς που είχαν δώσει τον τόνο στις εξέδρες και που θα τον έκαιγαν κι αυτόν, σαν πολύ μαυριδερό και μούλο. Από τα χρόνια του μεγάλου μπασκετικού Αρη κι έπειτα, η διεξαγωγή του φάιναλ φορ μεγαλοβδομαδιάτικα ξανάφερνε σταθερά στο προσκήνιο το θέμα της «ανευλάβειας». Και του φαρισαϊσμού επίσης.
Μια και στα ευρωμπασκετικά δεν εμπλέκονταν Αμερικανοί, οι ερμηνευτές των σημείων στρέφονταν σε άλλους συνήθεις ενόχους. Οταν το Πάσχα των καθολικών δεν συνέπιπτε με των ορθοδόξων, έφταιγαν οι παπικοί· αυτοί κανόνιζαν το θρησκευτικό και το αθλητικό καλεντάρι, έχοντας πάντα στο μυαλό τους πώς να ρίξουν τους ορθόδοξους, και δη τους Ελληνες ορθόδοξους. Και όταν οι διάφορες εκδοχές του χριστιανισμού γιόρταζαν ταυτόχρονα την Ανάσταση, για τον ορισμό παιχνιδιών τη Μεγάλη Εβδομάδα έφταιγαν βέβαια οι συνήθεις Εβραίοι. Και περάσαν τα χρόνια κι ήρθαν άλλοι καιροί. Και νέα έθιμα. Τα κανάλια π.χ. δεν παριστάνουν πια τα ευλαβικά και δεν βγάζουν από το πρόγραμμά τους τα σίριαλ, το κουτσομπολιό κ.λπ. ούτε Μεγάλη Παρασκευή. Και δεν φταίνε οι καθολικοί γι’ αυτό ούτε οι Εβραίοι. Οπως δεν φταίνε για το άνοιγμα των καταστημάτων κατά την Κυριακή λεγόμενη αργία (μετά το σκόλασμα της εκκλησίας βεβαίως βεβαίως). Και ιδού που τη φετινή Μεγάλη Εβδομάδα, και «επειδή το καλεντάρι δεν βγαίνει αλλιώς», υπάρχει πλήρες πρόγραμμα και στο μπάσκετ (ευρωπαϊκό και ελληνικό) αλλά και στο ποδόσφαιρο, το βόλεϊ και το πόλο, αμιγώς ελληνικά αυτά. Αθορύβως πλέον. Κι όχι επειδή ηττήθηκε ο φαρισαϊσμός αλλά επειδή μετατόπισε το ενδιαφέρον του.
Για παράδειγμα, μπορούμε ασφαλώς να υποθέσουμε πως ο ημιτελικός ΠΑΟΚ-Ολυμπιακού ορίστηκε Μεγάλη Τετάρτη ώστε το θρυλούμενο κλίμα της κατάνυξης να επηρεάσει τα πρωτοσέλιδα της βίας, τα μπλογκ του φανατισμού και τις κερκίδες. Θα πιάσει το φάρμακο; Ούτε με θαύμα. Εδώ ένας ημιαιωνόβιος θεσμός, το παιχνίδι της Μεγάλης Παρασκευής ανάμεσα στους βετεράνους Ολυμπιακού και Προοδευτικής, τον Βραδυποριακό και τον Ταλαιπωριακό, τερματίζεται άδοξα επειδή τα τελευταία χρόνια περίσσεψαν τα «φίλαθλα» γιούχα και οι βρισιές αντί της καλής καρδιάς. Αμα το ’χεις μέσα σου, το ’χεις, δεν θα σου πνίξουν τον αυθορμητισμό οι υποκριτές. Ασε που καμαρώνεις από πάνω πως εσύ δεν είσαι φαρισαίος.