Αδικοι όπως συνήθως, κοντόθωροι, κοντόμυαλοι και βεβαίως μεμψίμοιροι, και το «σαξές στόρι» βιαστήκαμε να αποδομήσουμε με τα πολιτικάντικά μας και πως δεν υπάρχει σχέδιο εξόδου από την ανέχεια σπεύσαμε να συμπεράνουμε. Πεισματάρικη όμως η ελπιδοφόρα πραγματικότητα, κατακτά κάθε βράδυ τη μικρή οθόνη για να μας παρηγορήσει. Να μας δώσει κουράγιο, αλλά και κάτι παραπάνω: χρήμα. Ζεστό και φρεσκοτυπωμένο, αν κρίνουμε από τα ατσαλάκωτα χαρτονομίσματα που κρατούν στα χέρια τους αγόρια και κορίτσια, και τα ανεμίζουν δελεαστικά· για να δούμε επιτέλους όλοι από κοντά πώς είναι ένα διακοσάρικο και να το λιμπιστούμε. Για σχέδιο πρόκειται βέβαια. Για σχέδιο ενίσχυσης των οικονομικών μας, και μάλιστα με αξιοκρατικά τεκμήρια, ώστε να πάψουν, επιτέλους, οι συστηματίες παραπονιάρηδες να μιλάνε για κομματισμό και πελατειακό κράτος και ν’ αφήσουν στην άκρη την ανέξοδη αλλά και αδιέξοδη στρατηγική της γκρίνιας. Αν είσαι οξυδερκής και παρατηρητικός, θα ανταμειφθείς. Αν σε διακρίνει υπομονή και επιμονή, θα επιβραβευτείς. Αν τα πας καλά με τη «στοχοπροσήλωση» και δεν είσαι του «δε βαριέσαι, πάμε γι’ άλλα», θα επιδοτηθείς «ατάκα κι επιτόπου», για να θυμηθούμε την ατάκα του παλιού σουξέ. Αν όμως είσαι τεμπελάκος· αν τα μάτια τα ’χεις για ομορφιά και όχι για τη δουλειά που τους ανέθεσαν οι δημιουργοί τους (η φύση, οι εξωγήινοι, κάποιος από τους λατρευόμενους ανά τον κόσμο θεούς)· αν θες να κερδίσεις κατευθείαν το διχίλιαρο και αδιαφορείς για τα πρόσφορα διακόσια ή τριακόσια ευρώ, τότε, καλέ μου άνθρωπε, εσύ θα βγεις χαμένος. Και θα ξαναρχίσεις την γκρίνια: «Πού είναι το κράτος» και τα παρεμφερή.
Από μυστικοπάθεια, μπορεί και από σεμνότητα, δεν έχει γίνει γνωστό αν τα παλικάρια και οι κορασίδες που αναλαμβάνουν κάθε βράδυ τον ωραίο ρόλο του τηλεενισχυτή των τροϊκόπληκτων οικονομικών μας είναι υπάλληλοι του υπουργείου των Οικονομικών ή της Ανάπτυξης. Δεν έχει σημασία. Αλλού το μείζον. Στη φιλάνθρωπη προσφορά γενναίων «επιδομάτων γνώσεως». Εχεις τον τρόπο σου με τους αναγραμματισμούς και μπορείς με τα γράμματα ΑΑΛΓ να φτιάξεις τη λέξη ΓΑΛΑ; Το διακοσάρι είναι δικό σου. Μπορείς, σαν καλός χριστιανός, να αθροίσεις τους αριθμούς που εμφανίζονται επί ημιγύμνου γυναικείου σώματος αδιαφορώντας για το πονηρούτσικο παραπλανητικό φόντο; Θα αποζημιωθείς για την ευσέβειά σου με πεντακοσάρικο.
Αρκεί να σπεύσεις. Να προλάβεις. Να τηλεφωνήσεις πρώτος στον μαγικό αριθμό. Αν πιάσεις γραμμή, θ’ ακούσεις ένα ευγενικό μαγνητόφωνο να σου λέει «ευχαριστώ για τη συμμετοχή σας, ξαπανάρτε». Ξαναπαίρνεις. Και πάλι το ευγενικό μαγνητόφωνο σε ευχαριστεί και σε προτρέπει. Μπαϊλντίζεις. Αλλάζεις κανάλι και παιχνίδι. Τα ίδια. Οταν μετράς τη χασούρα κοντά στο πενηντάρικο, διαολίζεσαι. «Δεν ξαναπαίρνω», αποφασίζεις. Και εγκληματείς. Αυτοκαταστρέφεσαι. Διότι αφήνεις τον εαυτό σου έξω από το «σαξές στόρι». Το κράτος σού φταίει έπειτα;