Ξεχειλίζει η βία στον κόσμο. «Νεκρός ο ένοπλος που κρατούσε ομήρους σε συγκρότημα κινηματογράφων κοντά στη Φρανκφούρτη». «Ενας νεκρός σε έκρηξη παγιδευμένου αυτοκινήτου στην Τουρκία». «Θανάσιμος τραυματισμός πρόσφυγα σε συμπλοκή ομοεθνών στη Χίο». «Μαχαιρώματα έξω από εκλογικό κέντρο στη Βρετανία». Κάλεσμα τζιχαντιστών, μετά το Brexit, για επιθέσεις σε Βερολίνο και Βρυξέλλες με στόχο «την παράλυση της Ευρώπης».
Η νεότερη εποχή, μολονότι έσπασε τον κύκλο των μύθων, δεν κατάφερε να κατασβήσει τις βίαιες ταλαντεύσεις που επαναλαμβάνονταν σε όλο τον 19ο αι. για να φθάνουν στο απόγειό τους τον 20ό αι. με τα πελώρια και διαδοχικά κύματα αντιθετικών δυνάμεων… Μέσα στα ερείπια που άφησαν οι δύο μεγάλοι πόλεμοι και οι νέες υποσχέσεις οι οποίες μεταμορφώθηκαν σε φρενήρη κινήματα και παγιώθηκαν σε αιμοσταγείς δικτατορίες και ολοκληρωτικά καθεστώτα, φύτρωσαν σταδιακά οι ενωτικές κινήσεις και η ειρήνη. Οι ακραίες ιδέες, εξευτελισμένες από τον φανατισμό και ροκανισμένες από την κριτική κατέρρευσαν και γεννήθηκαν νέες φιλοδοξίες, χίμαιρες, φιλελεύθερα ρεύματα, που αποσυναρμολόγησαν τις ιδεολογικές κατασκευές των επαναστάσεων θεμελιώνοντας την ελευθερία πάνω στην αυτονομία της συνείδησης. Επειτα η εποχή του ατομισμού μπολιάστηκε με νέους φανατισμούς, ισχυρούς εθνικισμούς, εύφλεκτες κοινωνικές μειονότητες, αναβίωση θαμμένων μυθολογιών, στροφή των καθεστώτων που προέκυψαν από τον υπαρκτό σοσιαλισμό κατά του ίδιου του σοσιαλισμού, διασπορά της τρομοκρατίας, πόλεμοι με τη σφραγίδα της θρησκείας αλλά βάση τα πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα, θρησκευτικό φονταμενταλισμό, τζιχαντισμό, νεοναζισμό, αντισημιτισμό, ρατσισμό, χουλιγκανισμό, όξυνση ανισοτήτων, και οι εφιάλτες για άλλη μια φορά στην Ιστορία έπαψαν να διαλύονται με το φως της αυγής… Οι σημερινοί εξτρεμισμοί θυμίζουν πόσο αρχαίες είναι οι συγκρούσεις για την πολιτική, εθνική και οικονομική επικράτηση, για τις φυσικές πηγές, τα εδαφικά δικαιώματα… Πολυαίμακτος εμφύλιος στη Συρία που αντικατέστησε τις συγκρούσεις στο Ιράκ, τρομοκρατικές επιθέσεις στη Δύση, ατέρμονες συγκρούσεις μεταξύ σουνιτών και σιιτών στο Ιράκ, βία και αστάθεια στο Αφγανιστάν, πολιτικός κατακερματισμός στη Λιβύη, αιματηρές εντάσεις μεταξύ Ισραήλ – Παλαιστινίων, πολιτική βία στην Τουρκία, κρίση στη Βόρεια Κορέα, τα μεγαλύτερα από ποτέ προσφυγικά κύματα στον κόσμο (65,3 εκατ. εκτοπισμένοι από τις εστίες τους το 2015), φαντασμαγορία και εκθειασμός της βίας, διασπορά των μέσων μαζικής καταστροφής, ευρωσκεπτικισμός, ισοπεδωτικός λαϊκισμός, ιδεολογίες – επίχρισμα στο ρεύμα της βαρβαρότητας, «αλήθειες» που σωριάζονται σαν σκέλεθρα, συνωμοσιολογία, έλλειμμα ανοχής, εκβαρβάρωση της καθημερινής ζωής, σύγχυση ρόλων και αξιών, νεφελώματα στην όραση της κοινής γνώμης, ασθενή δημοκρατικά αναχώματα και καμία μονοσήμαντη απάντηση. Πολλές νέες αποδείξεις για τη μικρή ελαστικότητα της ιστορικής ύλης που έρχεται πάντα να καταρρίψει τις ατραπούς της θεωρίας και της λογικής.
Η παγκόσμια κοινωνία βρίσκεται ξανά μπροστά σε ένα δίστρατο: ή θα εξανθρωπιστεί με την αναστήλωση των αξιών που διασφαλίζουν τη βιωσιμότητα του είδους ή θα εξελιχθεί σε ένα απέραντο σφαγείο. Η δαμόκλειος σπάθη της μισαλλοδοξίας πάνω από την ανθρωπότητα είναι και πάλι έτοιμη να προκαλέσει ολοκαυτώματα…