Στον τουρισμό δεν φτάνει μόνο ο ήλιος

Στον τουρισμό δεν φτάνει μόνο ο ήλιος

8' 48" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Είκοσι πέντε χρόνια ζει σε ξενοδοχεία. Αναφέρεται στα δωμάτια σαν να πρόκειται για σπίτι. «Στο διαμέρισμα έχουμε τα δικά μας έπιπλα και πίνακες, από την Ινδία, την Αμερική, την Ελλάδα… από διαφορετικά μέρη του κόσμου που μέναμε», λέει για τη μόνιμη κατοικία του τα τελευταία 14 χρόνια στη «Μεγάλη Βρεταννία». «Νομίζω ότι είναι μέρος της υποχρέωσης του ανθρώπου που η δουλειά του είναι τα ξενοδοχεία», ισχυρίζεται ο Τιμ Ανανιάδης, γενικός διευθυντής και διευθύνων σύμβουλος της «Μεγάλης Βρεταννίας» και του King George. «Δεν σας έχει κουράσει αυτός ο τρόπος ζωής;», τον ρωτάμε. «Εάν υπάρχει ένα θέμα, είναι ότι δεν απομακρύνεσαι ποτέ από τον χώρο δουλειάς… Πρέπει να το αντιμετωπίζεις σαν πλεονέκτημα όμως και όχι σαν μειονέκτημα. Κοιτάξτε, είναι ένα επάγγελμα ιδιαίτερο. Αν δεν σου αρέσει, θα φανεί στο αποτέλεσμα».

«Μοιάζει να είστε αποκομμένος από τον έξω κόσμο και την ίδια στιγμή μέσα στη βουή του κόσμου», σχολιάζω ύστερα από πολλή ώρα, προς το τέλος της συνάντησής μας, κι ενώ από το λευκό τραπεζομάντιλο είχε αφαιρεθεί και το τελευταίο ψίχουλο με ειδικό βουρτσάκι. Υπήρχε μόνο ένα φλιτζάνι εσπρέσο ντεκαφεϊνέ μπροστά στον κ. Ανανιάδη . «Κάπως έτσι…», απαντάει με χαμόγελο και με μια ανεπαίσθητη προφορά. Εφυγε από την Ελλάδα για να σπουδάσει στο Τορόντο σε ηλικία 17 ετών το 1972 και επέστρεψε το 2003 για να διευθύνει ένα ιστορικό ξενοδοχείο στο κέντρο της πόλης. «Είναι πολύ λίγα τα ξενοδοχεία στον κόσμο που έχουν τις ιδιαιτερότητες που έχει η “Μεγάλη Βρεταννία”. Ιστορικότητα, θέση, σχέση με την κοινωνία, με τη ζωή και την καθημερινότητα της πόλης.

– Ποιο είναι το βασικό προσόν για μια τέτοια θέση, όπως αυτή που κατέχετε; Προσόν που και εσείς θα αναγνωρίζατε και στον εαυτό σας.

– Ειλικρίνεια και αυθεντικότητα.

– Ποιο είναι το βασικό προσόν ενός ξενοδόχου;

– Η προσοχή στη λεπτομέρεια. Στη λεπτομέρεια κρίνεται ο ξενοδόχος.

Πριν από λίγους μήνες ένας ινδικός γάμος με 250 καλεσμένους, που «έκλεισαν» τη «Μεγάλη Βρεταννία», συζητήθηκε ως ένα από τα τουριστικά γεγονότα της χρονιάς. «Εξαιτίας της επιτυχίας του πρώτου γάμου, διαπραγματευόμαστε έναν δεύτερο! Οι πρώτοι, αρχικά, δεν ήθελαν να έρθουν στην Αθήνα γιατί δεν την ήξεραν και φοβόντουσαν τον προορισμό. Σκέφτονταν τη Βαρκελώνη και το Αμστερνταμ. Τελικά, όμως, οι Ινδοί εμπιστεύτηκαν την ομάδα μας και όλους όσοι ήρθαν σε επαφή μαζί τους. Πήραν το μήνυμα της συνεννόησης και αποτελεσματικότητας», λέει ο κ. Ανανιάδης. Και ύστερα από μια σύντομη παύση: «Ξέρετε η Ντοκουμέντα (σ.σ.: η documenta 14, διεθνής εικαστική διοργάνωση) τι κόσμο έφερε στην Αθήνα; Δεν έχει αποτυπωθεί επίσημα, αλλά έφερε πάρα πολλούς· και όχι κόσμο που θα ερχόταν τυπικά στην Αθήνα, μπορεί όμως να επιστρέψει τον επόμενο χρόνο. Η Αθήνα πάσχει από events. Το έχω ξαναπεί. Από μεγάλης εμβέλειας ευρύτερα πολιτιστικά γεγονότα. Δεν είναι μόνο ο κόσμος που θα έρθει, αλλά και η προβολή της χώρας στο εξωτερικό. Το Ντουμπάι, για παράδειγμα, έχει δημιουργήσει τουρισμό πάνω στα events. Θέλουμε ο πελάτης να επιλέγει την Αθήνα και όχι ο tour operator».

– Από τη στιγμή που άρχισε η Αθήνα να γίνεται προορισμός, υπάρχει εξέλιξη; Ερχονται κατά κανόνα για δύο ημέρες και φεύγουν…

– Μα δεν μας νοιάζει να μείνουν παραπάνω. Η Αθήνα είναι ένα μέρος που θα έρθει κάποιος για ένα long week end. Ο κυρίως πελάτης είναι εκείνος που τη θέλει ως εμπειρία και ενδιάμεσο προορισμό. Για πολλά χρόνια απέφευγαν την Αθήνα λόγω και της κρίσης και των επεισοδίων. Φτάσαμε στο σημείο στο οποίο η Αθήνα είχε μια αρνητική εικόνα που δεν της ταίριαζε. Την αρνητική δημοσιότητα του μη ασφαλούς προορισμού. Το Λονδίνο, για παράδειγμα, μπορεί να έχει τρομακτικά προβλήματα και να μην επηρεάζεται με τον τρόπο που επηρεαζόμαστε εμείς. Οτιδήποτε συμβαίνει στο Λονδίνο ξεχνιέται πολύ πιο γρήγορα. Οτιδήποτε έστω και μικρό γίνεται εδώ, επηρεάζει δυσανάλογα τον τουρισμό. Δεν μπορώ να το εξηγήσω. Ακόμη και τώρα, όταν πάμε να κάνουμε μια παρουσίαση για το ξενοδοχείο, καταλαβαίνουμε ότι πρέπει να υπογραμμίσουμε τα θέματα ασφαλείας.

Ο νέος του ’70 με το σακίδιο είναι ο σημερινός πελάτης της σουίτας

– Αποθεώνεται ο τουρισμός ως πηγή εσόδων. Την ίδια στιγμή, καταγράφεται και μεγάλη «διαρροή» χρημάτων στο εξωτερικό.

– Το πρόβλημα δεν είναι πού κατατίθενται τα χρήματα αλλά αν η ταμειακή πράξη γίνεται σωστά και δεν είναι «μαϊμού». Οπου θέλει μπορεί να καταθέτει κανείς τα χρήματά του, αρκεί να γίνεται νόμιμα.

– Οταν επιστρέψουν η Τουρκία και άλλες χώρες στον τουριστικό ανταγωνισμό, πιστεύετε ότι θα μπορέσουμε να διατηρήσουμε τον αριθμό τουριστών των τελευταίων ετών;

– Ενα μέρος της ανόδου του τουρισμού σχετίζεται με τις γεωπολιτικές συνθήκες στη «γειτονιά» μας. Ενα άλλο, πιστεύω, έχει να κάνει με το γεγονός ότι χώρες που πριν δεν έδιναν τουρισμό στην Ελλάδα τώρα δίνουν. Είτε Κίνα λέγεται αυτό, είτε Ρωσία, είτε Μέση Ανατολή. Ενα τρίτο μέρος είναι ότι το μακροπρόθεσμα αρνητικό μετατρέπεται σε κέρδος. Ολα αυτά τα χρόνια η Ελλάδα ήταν στο προσκήνιο της διεθνούς επικαιρότητας, όχι με θετικό τρόπο. Τώρα που τα πράγματα είναι πιο ήρεμα, υπάρχει μια επιστροφή στην Ελλάδα. Το βλέπουμε από πελάτες που ταξιδεύουν με προσοχή. Νιώθουν πιο ασφαλείς. Η ευρύτερη περιοχή πρέπει να είναι ήρεμη, ασφαλής και να αναπτύσσεται. Το κομμάτι που μας ανησυχεί είναι περισσότερο το Ντουμπάι παρά η Τουρκία. Οι καινούργιοι προορισμοί, δηλαδή. Η Ελλάδα πρέπει να συντηρείται στην επικαιρότητα ως προορισμός. Δεν φτάνει ο ήλιος γι’ αυτό. Ο,τι προσφέρεις πρέπει να είναι ποιοτικό και η υποδομή ολοκληρωμένη. Δεν αρκεί μόνο τι προσφέρει το ξενοδοχείο αλλά και το ταξί, το αεροδρόμιο, κ.ο.κ. Είναι απαραίτητο να σοβαρευτούμε.

– Τι εννοείτε;

– Να είμαστε επαγγελματίες σε ό,τι κάνουμε.

– Δεν είμαστε ακόμη;

– Είμαστε σε καλό δρόμο. Η καινούργια γενιά, κυρίως, που αναλαμβάνει τα ξενοδοχεία των πατεράδων είναι καλύτερα προετοιμασμένη να ανταποκριθεί στη διεθνή πρόκληση και στον ανταγωνισμό.

– Εσείς, φύγατε από την Ελλάδα όταν ήσασταν 17 χρόνων και επιστρέψατε στα 47. Πώς βλέπετε την ελληνική κοινωνία;

– Είμαι πολύ αισιόδοξος για τη νέα γενιά, από 20 έως 40 ετών. Πάρα πολλοί νέοι φεύγουν γιατί δεν βλέπουν καλύτερο μέλλον εδώ. Κι εγώ έφυγα τότε από τη χώρα γιατί έβλεπα ότι το μέλλον μου είναι εκτός Ελλάδος. Δεν θεωρώ αρνητικό γεγονός ότι φεύγουν, γιατί επιστρέφοντας φέρνουν μαζί τους και την κατακτημένη εμπειρία τους. Ο τουρισμός είναι μια διέξοδος, θα διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην προοπτική και στην ανάπτυξη.

– Πώς «αναπτύσσεται ο τουρισμός»;

– Κατ’ αρχάς με τους επισκέπτες. Αν αυτός ο επισκέπτης διαθέτει μεγάλο ή μικρό ποσό για τη διαμονή του, δεν έχει σημασία. Δεν είναι όλα τα ξενοδοχεία ούτε ενός ούτε πέντε αστέρων. Θα έρθει και αυτός με το σακίδιο και αυτός με το κότερο. Και οι δύο έχουν λόγο να είναι εδώ και να συνυπάρχουν. Να σας πω όμως κάτι για τον νέο που ερχόταν με το σακίδιο τη δεκαετία του ’70; Είναι ο σημερινός πελάτης που πληρώνει τη σουίτα. Επιστρέφει στον προορισμό των νεανικών χρόνων του με την οικογένειά του και με μια επιτυχημένη καριέρα.

– Εχει αλλάξει όμως πια και ο κόσμος που διαθέτει χρήματα για ταξίδια.

– Αυτό που αλλάζει είναι ότι ο τουρισμός έχει άμεση σχέση με την οικονομία κάθε κράτους. Οταν αναπτύσσεται η οικονομία, βλέπεις και διαφορετικό είδος τουρίστα. Κινέζος τουρίστας πριν από 20 χρόνια δεν υπήρχε. Τώρα τον βλέπεις παντού. Αλλαξε όμως και η Κίνα από πλευράς ανάπτυξης. Το ίδιο ισχύει και με την Ινδία, τη Μέση Ανατολή, τη Ρωσία. Αλλάζει ο τουρισμός, αλλάζει και ο τουρίστας. Από την άλλη, έχουμε κι εμείς ευθύνη ως οικοδεσπότες προς τον επισκέπτη μας. Πρέπει να δούμε τι θέλει ο πελάτης και τι μπορούμε εμείς να του προσφέρουμε, σε συνάρτηση και με το τι έχουμε υποσχεθεί.

– Αισθάνεστε «οικοδεσπότης»;

– Ε, βέβαια! Ετσι αισθάνονται και οι εργαζόμενοι. Αυτό που έσωζε την Ελλάδα δεν ήταν η ποιότητα των ξενοδοχείων αλλά ο άνθρωπος που χειριζόταν τον πελάτη σαν οικογένεια.

– Ζείτε εδώ, στο Σύνταγμα, στο κέντρο της πόλης…

– Αυτή η περιοχή είναι ιδιαίτερη. Βλέπεις όλη την ιστορία της Ελλάδος ανά πάσα στιγμή. Είτε αυτό λέγεται Ακρόπολη, Κοινοβούλιο, Σύνταγμα, ένα καινούργιο κτίριο ή ένα καφέ… Είναι ένα σταυροδρόμι εποχών. Η περιοχή που αισθάνεσαι την καρδιά της πόλης. Ο,τι γίνεται περνάει από εδώ, θετικό ή αρνητικό.

– Ποια άλλη πόλη σάς δημιουργεί το ίδιο αίσθημα;

– Η μόνη άλλη πόλη που νομίζω ότι έχει παρόμοια χαρακτηριστικά είναι η Ρώμη. Στην Αθήνα βέβαια είναι όλα συγκεντρωμένα. Σε ποια πόλη θα δεις μαζί τη θάλασσα  και  τον  Παρθενώνα! Νιώθω τυχερός που βρίσκομαι εδώ.

Το Airbnb αλλάζει και τα ξενοδοχεία

– Θα περνούσατε στην Αθήνα το υπόλοιπο της ζωής σας;

– Αθήνα και κάπου αλλού. Ιδανικά θα ήθελα με τη σύζυγό μου, όταν φτάσουμε σε μια ηλικία που δεν θα εργαζόμαστε, να ταξιδέψουμε αλλά όχι για λίγες ημέρες. Τουλάχιστον 2 με 3 μήνες, με λίγες αποσκευές, νοικιάζοντας ίσως ένα επιπλωμένο διαμέρισμα, Airbnb.

– Λειτουργεί ανταγωνιστικά το Airbnb ως προς τα ξενοδοχεία;

– Ως ένα σημείο, ναι. Η φορολογία είναι απολύτως δίκαιη. Δεν καταλαβαίνω την αμφισβήτηση. Αυτός που έχει ένα εισόδημα νοικιάζοντας το σπίτι του πώς είναι δυνατόν να μη φορολογείται; Μακροπρόθεσμα όλο αυτό το τοπίο θα αναπροσαρμοστεί. Και το Airbnb θα έχει ξενοδοχεία και εμείς ως ξενοδοχειακοί όμιλοι θα δημιουργήσουμε ένα κομμάτι Airbnb. Αλλιώς ξεκίνησε το Airbnb και άλλη μορφή έχει σήμερα. Είναι, πλέον, επιχειρήσεις. Δεν είναι μόνον οικονομικοί οι λόγοι για τους οποίους επιλέγει κανείς Airbnb. Αν θέλει κάποιος να μην ταξιδέψει για λίγες μέρες μόνο αλλά για ένα μήνα, για παράδειγμα, θα αναζητήσει αυτή τη λύση. Ενα μικρό ξενοδοχείο μπορεί να λειτουργήσει σε ένα τμήμα του ως Airbnb. Εμείς, ως «Μεγάλη Βρεταννία» σκεφτόμαστε την υπενοικίαση διαμερισμάτων στα οποία θα μπορούμε να παρέχουμε και σέρβις. Δεν το κάνουμε ακόμη γιατί δεν υπάρχει η ανάγκη.

– Κάποια παρατήρηση για φέτος;

– Ενα μεγάλο μέρος των τουριστών είναι οικογένειες. Πιστεύω ότι αλλάζουν η κοινωνία και ο προορισμός. Η Ελλάδα έχει την τάση να γίνει οικογενειακός προορισμός.

Η συνάντηση

Ο κ. Ανανιάδης επέλεξε το εστιατόριο Tudor Hall στον 7ο όροφο του King George. Ζήτησε το «συνηθισμένο» γεύμα του, σολομό τεριγιάκι με άφθονη σαλάτα. Επέμεινε να δοκιμάσουμε τρία πιάτα – και είχε δίκιο: Σαντορινιούς χταποδοκεφτέδες με λευκό ταραμά, τηγανητούς μπακαλιαροκεφτέδες με σκορδαλιά από αμύγδαλα, σταφύλι και αντράκλα και μοσχαρίσια κεφτεδάκια στη γάστρα με χυλοπιτάκι και γραβιέρα. Μου επέτρεψε να πληρώσω μόνο δύο πιάτα, που αντιστοιχούσαν σε 50 ευρώ.

Oι σταθμοί του

1954

Γεννήθηκε στην Κατερίνη Πιερίας.

1972

Φοίτησε στο Ryerson Polytechnic University στο Τορόντο του Καναδά στο Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων. 

 

1979

Ξεκίνησε την καριέρα του στις ΗΠΑ με τη Hyatt Hotels στο ξενοδοχείο Hyatt Regency Atlanta, Georgia.

1988

Corporate Director of Food & Beverage της Hyatt Hotels στο Σικάγο.

1999

Εντάσσεται στη Hyatt International ως γενικός διευθυντής του Hyatt Regency της Θεσσαλονίκης.

2002

Μετακομίζει στην Ινδία ως γενικός διευθυντής για το άνοιγμα του Grand Hyatt Mumbai (Βομβάη).

2003

Γενικός διευθυντής και διευθύνων σύμβουλος του ξενοδοχείου «Μεγάλη Βρεταννία» της Luxury Collection. 

2013

Complex γενικός διευθυντής και διευθύνων σύμβουλος για τα ξενοδοχεία «Μεγάλη Βρεταννία» και King George της Luxury Collection.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή