Το ρεπερτόριο της λαϊκής αντίστασης κατά των σεντούκ εμίρηδων εμπλουτίζεται καθημερινά: από τις βρισιές, τις σπρωξιές, τις ντουφεκιές στον αέρα και το ανεβοκατέβασμα χαντζαριών, προς επίδειξη φιλικών αισθημάτων, περάσαμε στο λούσιμο των ανελέητων φορατζήδων με ζύμη κρέπας. Στη Λευκάδα αυτό, η οποία προστέθηκε στις περιοχές που θα ερίζουν κάποτε για το πού ξεκίνησε η επανάσταση. Βέβαια οι υπάλληλοι της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων δεν είναι ακριβώς σεντούκ εμίρηδες, σαν εκείνους τους απεχθέστατους της τουρκοκρατούμενης Ελλάδας, που μάζευαν τους φόρους και κρατούσαν το ταμείο των αγάδων. Τη δουλειά τους κάνουν, ανθυγιεινή καθώς φαίνεται. Απεσταλμένοι και νομιμοποιημένοι από την πολιτεία είναι. Ούτε αυτοχειροτονούνται ούτε προορίζουν για την τσέπη τους τα πρόστιμα. Εκνευρίστηκε ο καταστηματάρχης, λέει το ρεπορτάζ, μόλις εμφανίστηκαν οι ελεγκτές. Ισως τσαντίστηκε και με τους συντοπίτες του επαγγελματίες που τον άφησαν έκθετο· δεν τον ειδοποίησαν έγκαιρα ότι κυκλοφορεί εχθρός στην πόλη. Είναι γνωστό ότι η Φορολογική Συνείδηση, μαζί με τη συναδελφική αλληλεγγύη, έχουν οργανώσει παντού δίκτυα προειδοποίησης: «Σύρμα, φορατζήδες». Πώς στην Κρήτη με τα πολλά τροχαία η Οδηγική Συνείδηση εγκατέστησε κέντρο πληροφοριών στο φέισμπουκ, για να μαθαίνουν οι τρεχαλατζήδες, οι άκρανοι, οι άζωστοι και οι κινητοφλυαρούντες πού βρίσκονται οι τροχονόμοι και να φορούν τη στολή της νομιμοφροσύνης, της κοινωνικής υπευθυνότητας μάλλον; Κάπως έτσι.
Αρπαξε λοιπόν το μπολ με το μείγμα της ζύμης για τις κρέπες ο εκνευρισθείς καταστηματάρχης και περιέλουσε τους εφοριακούς μπροστά σε εμβρόντητους πελάτες και περαστικούς. Ηταν τυχεροί πάντως μέσα στο πάθημά τους, αν κρίνουμε από όσα δήλωσε ο αδελφός του κρεποβόλου: «Ηταν εριστικοί. Ηθελαν σώνει και καλά να τον γράψουν με όλα τα τραπέζια “χτυπημένα”, επειδή δεν υπήρχαν στα τραπέζια αποδείξεις. Εχει παραγίνει το χάλι τους. Ηρθε στο αμήν. Κι εγώ, να σου πω αλήθεια, σουβλατζής είμαι. Αν ήμουνα εγώ, θα τους σούβλαγα, δεν θα τους έριχνα κρέπες». Ο Ομέρ Βρυώνης διάβαινε… Θα μπορούσε βέβαια να τους πετάξει τζατζίκι, αλλά με ημίμετρα δεν πάμε πουθενά. Μέχρι τώρα τα παιχνίδια με την κρέπα ήταν γλωσσικά. Υπάρχει κατάστημα με τη λογοπαικτική ονομασία «Κρεπάλη» και άλλο που η διαδεδομένη αρχαιολαγνία το βάφτισε «Κρεπηλατείον» και του έδωσε και το σύνθημα «Σπεύσατε – ζέψατε – κρεπέψατε». Τώρα προχωρήσαμε στην κρεποβολία. Ολυμπιακή πρόοδος.