Τρώγοντας από τις αλήθειες

1' 41" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Δεν γίνεται χωρίς ψέματα στην πολιτική, δεν γίνεται χωρίς ωραιοποίηση ή δραματοποίηση καταστάσεων. Είναι με αυτήν συνυφασμένα. Το πρόβλημα είναι ότι, αν και προφανή, επέρχεται σε ορισμένους μια σταδιακή αδυναμία διάκρισης μεταξύ γεγονότος και μυθοπλασίας, αντικειμενικότητας και υπερβολής (διαμορφώνουν μια άποψη όχι με ορθολογικά κριτήρια αλλά μέσα από τη συνεχή ροή ιστοριών), με αποτέλεσμα να δημιουργούνται πολλές μισοαληθινές ή ολότελα πλασματικές πραγματικότητες που μας καθηλώνουν στο γνώριμο αλλοπρόσαλλο χαοτικό σημειωτόν. Να μην είναι η εγκυρότητα αυτή που δίνει βάθος και βάρος στον δημόσιο λόγο, αλλά η ευλογοφάνεια, το πολιτικό ριάλιτι, η μετατροπή της κριτικής σε είδωλα στα κάτοπτρα των αντιπάλων.

«Κάναμε ό,τι καλύτερο μπορούσαμε» είπε ο υπουργός Ναυτιλίας προχθές στη Βουλή και δεν είναι αλήθεια, διότι επί πολλές κρίσιμες ώρες, που συμπληρώνουν ακόμη και περισσότερο του ενός εικοσιτετραώρου, το «θέμα» στην πράξη δεν υφίστατο για το αρμόδιο υπουργείο, καθώς, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, είχε αξιολογηθεί ως ασήμαντο, μικρής έκτασης περιστατικό. Μετά το μεσημέρι της Δευτέρας –όταν, κατά τους ειδικούς, η κηλίδα είχε φουσκώσει καταπίνοντας νερό και είχε απλωθεί και το παιχνίδι είχε μισοχαθεί– και εντονότερα την Τρίτη, όταν έφτασε στον Πειραιά, άρχισε να λαμβάνει τον χαρακτήρα επεισοδίου στους κόλπους του ελληνικού μητροπολιτικού κέντρου, με αναδυόμενες πολιτικές παρενέργειες. Ακολούθησαν οι ισχυρισμοί ότι υπήρξε «συντονισμός των υπηρεσιών», ενεργοποίηση σχεδίου διαχείρισης της κρίσης κ.ο.κ.

Η συνέχεια επί της πολιτικής οθόνης, όπου εξακολουθούν οι τσακωμοί, τα διαφορετικά δεδομένα, το πότε κατατέθηκε στον EMSA το αίτημα για βοήθεια, το αν το κοντινότερο πλοίο του ήταν σε αποστολή ή όχι, τα διαφορετικά συμπεράσματα για ένα και το αυτό συμβάν.

 

Η πρόοδος των επιστημών δεν βελτιώνει το πολιτικό ήθος. Η «αλήθεια» δεν αποτελεί τη μόνη καθοδηγητική αρχή στην πολιτική, υπάρχουν και οι αλήθειες του πολιτικού ψεύδους (ότι ενίοτε είναι αποτελεσματικό, ότι είναι όφελος για τοn λαό να μην ακούει όλη την αλήθεια). Ενώ ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας επιλέγει σχεδόν αυτόματα να εθελοτυφλεί. Και το σοκ περνά… Ομως έχοντας φάει κάποιες από τις αλήθειες που βγαίνουν από το κοινό μεδούλι. Με την κρίση λίγο πιο θολή ως προς το πότε ο μύθος γίνεται ανωμαλία.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή