Η μνήμη σαν τύψη

1' 49" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Αργόσχολοι σύμβουλοι θα υπάρχουν σχεδόν σε όλα τα υπουργεία. Το καλεί η παράδοση. Και η τωρινή κυβέρνηση, ένα εξαρχής προβληματικό συμπίλημα που σε θέματα σαν το Μακεδονικό αποκτά γνωρίσματα τραγέλαφου, δείχνει να υποκλίνεται σε ορισμένα απεχθή βαρίδια της πολιτικής μας παράδοσης, η οποία μας καθηλώνει στον αρχαϊσμό, παρά τους «εκσυγχρονισμούς», τις «επανιδρύσεις» κτλ. Σέβεται και τηρεί το πρόγραμμα τοποθέτησης «δικών μας ανθρώπων» και στον τελευταίο δημόσιο φορέα, με λιγοστές εξαιρέσεις· δίπλα σε κάθε Χρήστο Λεοντή ξεφυτρώνει και μία ημετέρα Κ. Τσατσαρώνη. Δεν αντιστέκεται σοβαρά στον νεποτισμό. Υιοθετεί το κολπάκι των μετακλητών. Υπόσχεται με μεγάλη ευκολία ότι θα καλύψει ταχύτατα τα προβλήματα σεισμοπλήκτων, πλημμυροπαθών, πυροπλήκτων κ.ά. και ξεχνάει ακόμα πιο εύκολα. Καταγγέλλει σαν δράση της διαπλοκής τον έλεγχο των πεπραγμένων της, όσο τεκμηριωμένος κι αν είναι. Τα συνήθη.

Για να μη βασανιστούν λοιπόν κάποια στιγμή από συνειδησιακό πρόβλημα οι τυχόν ευαίσθητοι εκ των αργοσχόλων, ας τους αναθέσουν μια απλή δουλειά οι πολιτικοί τους προϊστάμενοι (και συγκεκριμένα οι του ΣΥΡΙΖΑ, που υποτίθεται ότι κρατούν το τιμόνι του κυβερνητικού σκάφους), για να ’χουν κι αυτοί να λένε ότι κάτι προσφέρουν: να αναζητήσουν στα προ του Ιανουαρίου του 2015 έντυπα τις επίσημες θέσεις του κόμματος και τις «δεσμευτικές» δηλώσεις του προέδρου του και των κυριότερων τότε στελεχών του, εξαιρώντας όσους αποχώρησαν στο μεταξύ για να ενώσουν την Αριστερά, ιδρύοντας ο καθείς το δικό του κόμμα. Αν καταφέρουν να εντοπίσουν και βιντεοσκοπημένες τις ανακοινώσεις, από συνέδρια κτλ., ακόμα καλύτερα. Θα έχουν και εποπτικά μέσα στη διάθεσή τους.

Αφού λοιπόν αποδελτιώσουν και ταξινομήσουν τις «πίσω σελίδες», τους απομένει το απλούστερο υπόλοιπο: Ας κολλάνε κάθε πρωί (με σελοτέιπ, όχι με ούχου κι έχουμε φθορές) πάνω στο ήμισυ του υπουργικού ή υφυπουργικού καθρέφτη (κατά προτίμηση το αριστερό) την επί δεκαετίες επίσημη κομματική θέση για το τάδε ή το δείνα ζήτημα. Για τα καζίνο λ.χ. και τον τζόγο. Για τον χωρισμό εκκλησίας και πολιτείας. Για το προσφυγικό. Για τα ΜΑΤ και τα δακρυγόνα. Για την αξιοκρατία. Για την υποχρέωση του διαλόγου πριν από την κατάθεση οποιουδήποτε σχεδίου νόμου. Ωστε να βλέπουν (με το ένα μάτι έστω) τα παλιά αποκόμματα όσοι πρόκειται να αυτοακυρωθούν στη διάρκεια της ημέρας. Και το χαμόγελο της σιγουριάς που προβάρουν να το πληγώνει μια μικρή μικρούλα τύψη· η μνήμη.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή