Είναι γνωστός με το πρώτο του όνομα, όπως ακριβώς και τα υποδήματά του. Το γιατί εξηγεί το ντοκιμαντέρ του Μάικλ Ρόμπερτς, «Manolo: The Boy Who Made Shoes for Lizards» (Μανόλο, το αγόρι που έφτιαχνε παπούτσια για σαύρες), η κινηματογραφική βιογραφία του μαέστρου των υποδημάτων, Μανόλο Μπλάνικ, παραγωγής του 2017. Την ελληνική πρεμιέρα της ταινίας κλήθηκαν να παρακολουθήσουν άνθρωποι από τον ευρύτερο χώρο της μόδας στον νέο αγαπημένο «βιομηχανικό» χώρο της πρωτεύουσας, τον πολυχώρο Ω2 του Ωδείου Αθηνών, την Τετάρτη 28 Φεβρουαρίου. Οικοδέσποινα της εκδήλωσης η Τζένη Μπαλατσινού με την ομάδα του ψηφιακού www.jenny.gr. Για τον Ισπανό δημιουργό με τα λιλά (μεταξύ πολλών άλλων) κοστούμια μίλησε πριν από την προβολή ο κριτικός κινηματογράφου Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος.
Ποιο είναι τελικά το αγόρι που έφτιαχνε παπούτσια για σαύρες; Ο Μπλάνικ γεννήθηκε στις Καναρίους Νήσους το 1942. Αρχισε να φοιτά σε σχολείο στη Γενεύη στα 14, εποχή που όλο το χαρτζιλίκι του το ξόδευε σε περιοδικά μόδας. Καθοριστικό ρόλο στη μετέπειτα πορεία του διαδραμάτισε η συνάντησή του, το 1970, με την Νταϊάν Βρίλαντ, διευθύντρια τότε της αμερικανικής Vogue, η οποία τον παρότρυνε να συγκεντρωθεί στον σχεδιασμό παπουτσιών.
Δημιουργίες που φέρουν την ταυτότητα του Ισπανού μαέστρου, μέσα από απροσδόκητους συνδυασμούς σχεδίων και χρωμάτων.
Με σεβασμό εκφράζεται για τον σχεδιαστή στην ταινία ένα εξαιρετικό «ρόστερ» από τη βιομηχανία της μόδας, ξεκινώντας από τη «βασίλισσα» Αννα Γουίντουρ, αλλά και σταρ όπως η τραγουδίστρια Ριάνα. Μέσα από δραματοποιημένες σκηνές και συνεντεύξεις, ακολουθούμε τον Μπλάνικ στο Παρίσι του 1970 με την καλή του φίλη Παλόμα Πικάσο, αλλά και στο Λονδίνο, όπου κυριαρχεί το στυλ της Mary Quant, της Biba και του Ossie Clark – με τον οποίο συνεργάζεται το 1972. Την ίδια εποχή, παπούτσια του φοράει η Μπιάνκα Τζάγκερ.
Τη δεκαετία του ’80 σφραγίζουν παρουσίες όπως εκείνη της Νταϊάνα, η οποία εμφανίζεται με μαύρες Μανόλο Μπλάνικ γόβες σε εκδήλωση το βράδυ που ο Κάρολος μιλάει δημοσίως για την εξωσυζυγική σχέση του με την Καμίλα. Τα παπούτσια του σχεδιαστή «περπατούν» επίσης στην πασαρέλα του ιστορικού πλέον πρώτου ντεφιλέ του Τζον Γκαλιάνο στο Παρίσι, στην οικία της Σάο Σλουμπερζέ. Στο «Sex and the City», κάποια στιγμή τη δεκαετία του ’90, η Κάρι Μπράντσο εκλιπαρεί ένα ληστή να μην της πάρει τα «Manolos» της – παράκληση που δεν εισακούγεται.
Το πληθωρικό ταλέντο του Μπλάνικ διακρίνεται καθαρά στα γεμάτα λεπτομέρειες σκίτσα που φιλοτεχνεί φορώντας τα άσπρα του γάντια, όπου κάθε μοντέλο υιοθετεί τη δική του ιστορία. Ο ίδιος φτιάχνει ακόμη τα «πρωτότυπα» των νέων συλλογών του και δηλώνει ευτυχισμένος στα εργοστάσια όπου γίνεται η παραγωγή της δουλειάς του. Ενας μοναχικός άνθρωπος που δεν επιθυμεί να μοιράζεται τους χώρους του (όπως το σπίτι του στο Μπαθ της Αγγλίας, μεταξύ άλλων) με κάποιον άλλο, ο σχεδιαστής τρέφει ιδιαίτερη αγάπη για τον ελληνιστικό πολιτισμό, ενώ λατρεύει τους πίνακες του συμπατριώτη του Φρανθίσκο Γκόγια και τη Σικελία του «Γατόπαρδου». Οπως σημειώνει άλλη μία πληθωρική φιγούρα του χώρου και στενός του φίλος, ο Αντρε Λεόν Τάλεϊ, στην ταινία: «Ποτέ δεν θα υπάρξει άλλος Μανόλο».