Θυμάμαι ακόμα το καρδιοχτύπι που ένιωσα την πρώτη φορά που αντίκρισα την αρχαία Μεσσήνη. Με μια ματιά αντιλαμβάνεται κανείς τη μορφή, την πολεοδομία, την έκταση, την ομορφιά, την ενέργεια μιας πόλης που οικοδομήθηκε αιώνες πριν.
ΑΘΗΝΑΙΚΑ PLUS
Ως θαλασσινοί, οι Ελληνες ήταν από τους πρώτους που συνειδητοποίησαν πως το εμπόριο είναι μια μορφή πολιτιστικής διπλωματίας. Τα πλοία είναι κουκκίδες που αν τις ενώσει κανείς αντιλαμβάνεται πως οι λαοί επικοινωνούν μεταξύ τους. Για να τιμήσει, λοιπόν, αυτή την αρχαία παράδοση το Propeller Club του Πειραιά επέλεξε τη φράση «Συμβίωση. Παρελθόν, Παρόν και Μέλλον» […]
Οι φετινές εκδηλώσεις που αφορούν το 1821 θα ολοκληρωθούν με την πάροδο του έτους, ωστόσο θα αφήσουν πίσω τους εθνική παρακαταθήκη αυτογνωσίας.
«Δεν χρειάζεται να είσαι γιατρός για να σώζεις ζωές», λέει ένα σοφό ρητό για την αιμοδοσία. Οι ανάγκες της χώρας μας κάθε χρόνο αγγίζουν τις 600.000 φιάλες, ενώ δεν καλύπτονται όλες από τους εθελοντές.
Μπορεί να μας καθορίσει το όνομα του δρόμου του πατρικού μας σπιτιού; Είναι ένα από τα πρώτα πράγματα που μαθαίνει ένα παιδί και η πληροφορία γίνεται μέρος της ταυτότητάς του.
Η φωτογραφία πρωτομπήκε στη ζωή του όταν ήταν παιδί, χάρις στη μητέρα του Αννα Μαρία που του έκανε δώρο μια μηχανή Olympus.
Τι θα είχαμε απογίνει δίχως τα «ξύλινα τείχη»; Οχι μόνο στην Αρχαιότητα, αλλά κυρίως κατά τη διάρκεια της Επανάστασης, όταν τα πλεούμενα έδιναν καθοριστικές μάχες.
Οι Ελληνες καλλιτέχνες της διασποράς έχουν πάντοτε έναν δικό τους τρόπο να συνδέονται με την πατρίδα.
Η άγρια πανίδα είναι η εθνική μας περιουσία. Η έγνοια γι’ αυτή μαρτυρεί πολλά για τη θεσμική επαγρύπνηση του κράτους και την ευαισθητοποίηση των ίδιων των πολιτών.
Οι εκδηλώσεις και οι εκθέσεις για το 1821 απλώνονται σιγά σιγά στην Ελλάδα όπως ακριβώς απλώθηκε γεωγραφικά και η Επανάσταση.
Νίκος Σταμπολίδης, ο ανασκαφέας της Ελεύθερνας, που αναλαμβάνει διευθυντής στο Μουσείο της Ακρόπολης
Ελεύθερνα Κρήτης, 1985. Νεαρός αρχαιολόγος ο Νίκος Σταμπολίδης, μόλις έχει ξεκινήσει ανασκαφές στο μέρος λίγο έξω από το Ρέθυμνο όπου θα αποκάλυπτε λίγο αργότερα ένα σπουδαίο νεκροταφείο της ομηρικής περιόδου και θα ξετύλιξε το νήμα μιας δοξασμένης πολιτείας που χάθηκε στον χρόνο.
Ηταν ένα διαφορετικό κυριακάτικο απόγευμα. Στις 8 Σεπτεμβρίου 1957, έπειτα από σύντομες αλλά κοπιαστικές και γεμάτες ενθουσιασμό προετοιμασίες, το αρχαίο θέατρο των Φιλίππων θα φιλοξενούσε την παρθενική του παράσταση αρχαίου δράματος.
Εκτός από την ευγένεια του αίματος –την οποία πολλοί αμφισβήτησαν και αμφισβητούν– υπάρχει και η ευγένεια της ψυχής.
Την ημέρα που έπεσε η Πόλη, την 29η Μαΐου, επέλεξε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας να παραστεί σε επιμνημόσυνη δέηση στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Δημητρίου, στον Αρχαιολογικό χώρο Μυστρά, χοροστατούντος του μητροπολίτη Μονεμβασίας και Σπάρτης, κ. Ευσταθίου.
Στην Ελλάδα είναι σπάνιο. Στο εξωτερικό, όμως, το να αποδίδονται τιμές σε έναν σημαντικό άνθρωπο μέσα από σειρά διαλέξεων για το πεδίο όπου διακρίθηκε, είναι κάτι σύνηθες.
Πριν από 25-30 χρόνια έβαλε στόχο να αναβιώσει την υφαντική τέχνη στην Κρήτη και στην Ελλάδα και τα κατάφερε.
[nx_login_form]x
