Η επίσκεψη του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στη Λευκωσία –η πρώτη σε τρίτη χώρα από την άνοδό του στην εξουσία– υπήρξε οφειλόμενη και αναμενόμενη, τόσο για λόγους συμβολικούς όσο και ουσίας, λόγω της εντάσεως που έχει δημιουργηθεί με την Αγκυρα, μετά την εισαγωγή της ενεργειακής παραμέτρου στη χρόνια κυπριακή περιπλοκή.
Από τις δημόσιες δηλώσεις του κ. Μητσοτάκη και του κ. Νίκου Αναστασιάδη, προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, ουδέν νέο προέκυψε. Ανακοινώθηκε η επανάληψη των διακοινοτικών συνομιλιών, που διεκόπησαν το καλοκαίρι του 2017 στο Κραν Μοντανά. Αλλά ίσως αυτό να μην αρκεί πλέον.
Πολλά έχουν αλλάξει στη διάρκεια της τελευταίας διετίας και οι έρευνες για την αξιοποίηση των υδρογονανθράκων, κατόπιν πρωτοβουλιών της Λευκωσίας, ενδεχομένως να προσδώσουν στην επίλυση του Κυπριακού τον χαρακτήρα του κατεπείγοντος, σε μια νέα βάση από την έως σήμερα ισχύουσα της δικοινοτικής ομοσπονδίας.
Κατά την παραμονή του στην Κύπρο, ο κ. Μητσοτάκης δήλωσε ότι επιδίωξή του είναι «να βρούμε τρόπους για μια γενναία επανεκκίνηση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις». Το περιεχόμενο των λέξεων «γενναία επανεκκίνηση» ηχεί
μάλλον «κρυπτικό» ή τουλάχιστον απροσδιόριστο.
Εχουν περάσει πολλά χρόνια από την εποχή που διαδοχικές κυβερνήσεις της Ελλάδος είχαν τοποθετήσει στον «αυτόματο» ότι η πορεία της Αγκυρας προς την Ευρώπη θα οδηγούσε σε εξομάλυνση και επίλυση των διαφορών με την Τουρκία. Κάποιοι μάλιστα είχαν υποστηρίξει την εποχή εκείνη ότι διά του τρόπου αυτού είχε επιτευχθεί «ο τετραγωνισμός του κύκλου».
Με δεδομένο το κάκιστο επίπεδο των σχέσεων της Ευρωπαϊκής Ενώσεως με την Αγκυρα, μια «γενναία επανεκκίνηση» των ελληνοτουρκικών σχέσεων προϋποθέτει άλλο πλαίσιο, που δεν μπορεί παρά να είναι διαπραγματεύσεις διμερείς, με βάση το διεθνές δίκαιο αλλά και την αρχή της «ευθυδικίας», που η Αγκυρα εισήγαγε ήδη από τις συνομιλίες κατά τη δεκαετία του ’70, επί της πρώτης μεταπολιτευτικής κυβερνήσεως στην Ελλάδα.
Προφανώς ο κ. Μητσοτάκης δεν έχει κάτι τέτοιο υπόψη του. Την παγία πολιτική των προηγουμένων κυβερνήσεων –του ΣΥΡΙΖΑ περιλαμβανομένης– θα ακολουθήσει έναντι της Τουρκίας, ελπίζοντας πως το απευκταίο δεν θα συμβεί εντέλει. Και η «γενναία επανεκκίνηση» θα περιορισθεί σε θέματα εσωτερικής πολιτικής.