Με επίδειξη αποφασιστικότητας, διάθεση μη υπαναχώρησης, παρά την πίεση του ΚΙΝΑΛ, αλλά και κάνοντας χρήση διαλόγου με επιχειρήματα, η κυβέρνηση τα προηγούμενα 24ωρα εντός Βουλής πέτυχε να διαχειριστεί επικοινωνιακά και πρακτικά ένα από τα θέματα-ταμπού των τελευταίων δεκαετιών: το πανεπιστημιακό άσυλο. Το επόμενο κρίσιμο βήμα; Tο ενδεχόμενο να βρεθεί η εκτελεστική εξουσία ενώπιον προσπάθειας να τεθεί, στους ευαίσθητους πανεπιστημιακούς χώρους, σε δοκιμασία ο νέος νόμος.
Σε κοινοβουλευτικό επίπεδο, για την κυβέρνηση αποδείχθηκε όχι ιδιαιτέρως δύσκολο να υλοποιήσει αυτή τη μία εκ των προεκλογικών της δεσμεύσεων: να θεσμοθετηθεί, δηλαδή, η δυνατότητα στις δημόσιες αρχές να παρεμβαίνουν στους χώρους των ΑΕΙ όταν τελούνται έκνομες ενέργειες, δίχως να είναι προαπαιτούμενη σχετική κλήση των πρυτανικών αρχών. Το έργο της διευκολύνθηκε από το γεγονός ότι γενικώς τα κόμματα της αντιπολίτευσης που διαφωνούν, αλλά και ειδικώς ο ΣΥΡΙΖΑ, φάνηκαν να προβάλλουν ανεπαρκή έως μη πειστικά επιχειρήματα κατά της επίμαχης κυβερνητικής επιλογής.
Στην αρχή, επιχειρήθηκε να υποβαθμιστούν τα αρνητικά φαινόμενα που έχουν επίκεντρο χώρους μεγάλων πανεπιστημιακών ιδρυμάτων κυρίως σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. «Υπάρχουν φαινόμενα, τα οποία όμως είναι μειοψηφικά», είπε βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ. «Πράγματι, σε κάποια πανεπιστήμια η κατάσταση δεν είναι η καλύτερη», παραδέχθηκε συνάδελφός του. Για «μεμονωμένα περιστατικά διακίνησης ναρκωτικών ή παραβατικότητας, υπαρκτά προβλήματα μικρής παραβατικότητας ή αδικημάτων που μπορεί να συμβαίνουν σε ορισμένες σχολές μεγάλων πόλεων», μίλησε άλλος. Εως και ο κ. Αλ. Τσίπρας έκανε λόγο για «υπαρκτά κρούσματα παραβατικότητας» και για «κρούσματα βίας».
Δεδομένου ότι είναι γνωστή στην κοινή γνώμη η κατάσταση που επικρατεί, δεν ήταν δύσκολο για την πλειοψηφία να απορρίψει την «ωραιοποιημένη» εικόνα που φιλοτέχνησε ο ΣΥΡΙΖΑ.
«Εχουμε να αντιμετωπίσουμε δύο κατηγορίες ενεργειών: έχουμε έκνομες ενέργειες που λαμβάνουν χώρα εντός κάποιων –όχι όλων– πανεπιστημίων της χώρας. Προπηλακισμοί, βιαιοπραγίες, καταστροφή δημόσιας περιουσίας, παρασκευή και κυκλοφορία παράνομων υλικών, διακίνηση ναρκωτικών. Και έχουμε και έκνομες ενέργειες που λαμβάνουν χώρα εκτός των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων με τους δράστες να καταφεύγουν εντός των ιδρυμάτων για έναν και μόνο λόγο. Να αποφύγουν τη σύλληψη, μετατρέποντας συνεπώς εν τοις πράγμασι τους χώρους των ΑΕΙ σε εμφανή, πλην όμως απροσπέλαστα, στις δημόσιες αρχές, καταφύγια και ορμητήριά τους», είπε η υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως.
«Στο προαύλιο του Οικονομικού Πανεπιστημίου, πωλητές λαθραίων εκθέτουν τα προϊόντα τους και χλευάζουν μέσα από τα κάγκελα όποιον πάει να τους ελέγξει. Στο Αριστοτέλειο, τα ναρκωτικά διακινούνται δημόσια. Στα υπόγεια των ιδρυμάτων ανακαλύπτονται αποθήκες πυρομαχικών, σχολές ολόκληρες έχουν μετατραπεί σε γιάφκες βίας και κουκουλοφόρων. Αυτή είναι η πραγματικότητα σήμερα», υπογράμμισε ο πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης.
Σε αυτό το πλαίσιο, ήταν μάλλον εύκολο να ακουστεί βάσιμο και το επικοινωνιακό εύρημα: «Είναι καλύτερα, λοιπόν, να μιλάμε σήμερα για την αναγέννηση της πανεπιστημιακής ζωής, για αποκατάσταση του ασύλου, παρά για κατάργησή του», είπε ο κ. Μητσοτάκης.
Ο αντίλογος σε αυτό το επίπεδο; Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, μεταξύ των οποίων και πρώην υπουργοί, «θυμήθηκαν» τους Γερμανούς στην Κατοχή, τη χούντα, τις κυβερνήσεις του ’50, έως και τη Γαλλία του 1229 και τον Λουδοβίκο. Σε μια άλλη περίπτωση, μέλος της Κ.Ο. της αξιωματικής αντιπολίτευσης υποστήριξε πως το μόνο που θα καταφέρει η κυβερνητική ρύθμιση θα είναι «να σπρώξει τις πιάτσες ναρκωτικών πιο πέρα», σε μια προφανώς μη ηθελημένη παραδοχή των διαστάσεων του προβλήματος.
Τα σοβαρότερα εξ εκείνων που ακούστηκαν, ωστόσο, φαίνεται να έχουν «προβολή» στο προσεχές μέλλον: «Θα έχουμε την ευκαιρία και από Σεπτέμβριο να το ξανασυζητήσουμε αυτό το ζήτημα που φέρατε εν μέσω θέρους» (Αλ. Χαρίτσης). «Η σπουδή της κυβέρνησης να καταργήσει το άσυλο είναι άμεσα συνυφασμένη με την προσπάθειά της να αντιμετωπίσει ευκολότερα τις κινητοποιήσεις που θα έρθουν με τα μέτρα που ετοιμάζετε να νομοθετήσετε» (Εμμ. Θραψανιώτης). «Αν θεωρούσατε ότι είχατε ηγεμονία, θα ψηφίζατε τη ρύθμιση τον Οκτώβρη με τις σχολές ανοικτές και εκεί θα βλέπαμε πόσα απίδια πιάνει ο σάκος» (Κ. Ζαχαριάδης). «Η πιθανότερη, όμως, εξέλιξη –την οποία και απευχόμαστε– είναι να μετατρέψετε τους πανεπιστημιακούς χώρους σε πεδία μαχών μεταξύ αστυνομίας και φοιτητών» (Ελ. Αβραμάκης). Και, στο τέλος, ο κ. Αλ. Τσίπρας: «Θα είμαστε σκληρά απέναντι τόσο εμείς όσο και η ακαδημαϊκή κοινότητα και το φοιτητικό κίνημα».