Η παροιμία του τίτλου μού φάνηκε κατάλληλη για το σημερινό θέμα μου. Θα τα ψάλω στον προηγούμενο δήμαρχο για να τα διαβάσει ο νέος δήμαρχος, Κώστας Μπακογιάννης. Ομολογώ ότι έχω πολλά προσωπικά θέματα με τον χειρότερο δήμαρχο που πέρασε από την Αθήνα, αλλά δεν είχα κανένα σκοπό να γράψω το σημερινό άρθρο μου. Ομως, ένα εντελώς τυχαίο γεγονός υπήρξε πραγματικά η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι και λειτούργησε σαν πυροκροτητής για να ξεσπάσω.
Στις 28 Ιουνίου 2019, η πρεσβεία της Εσθονίας διοργάνωσε μια εκδήλωση στην Αγγλικανική Εκκλησία στην οδό Φιλελλήνων 27. Πήγα στην εκδήλωση όπου άκουσα 33 κοριτσάκια με αγγελικές φωνές να τραγουδούν τραγούδια της πατρίδας τους. Φεύγοντας κουτσά-κουτσά με τη βακτηρία και κοιτάζοντας χαμηλά (το πάθημα έγινε μάθημα), διαπίστωσα ότι ακριβώς έξω από την πόρτα της εκκλησίας, στο πεζοδρόμιο ενός πολυσύχναστου δρόμου, υπήρχε μια μοναδική παγίδα για τους πεζούς. Ενας σκουριασμένος κομμένος στύλος διαμέτρου 20 εκατοστών και ύψους 10 εκατοστών εξείχε από το πεζοδρόμιο έτοιμος να κατακρημνίσει όποιον είχε την απρονοησία να μην κοιτάζει χάμω όταν περπατά. Φωτογράφισα την παγίδα και είπα να δοκιμάσω τις εξελιγμένες ψηφιακές υπηρεσίες του Δήμου Αθηναίων. Μπήκα στην εφαρμογή Novoville, όπου οι πολίτες καταγράφουν τέτοια περιστατικά και υποτίθεται ότι ο δήμος επιλαμβάνεται και τα επιλύει. Περίγραψα το εμπόδιο και απέστειλα τη σχετική φωτογραφία. Η υπόθεση καταχωρίστηκε στο σύστημα με αριθμό #48541. Εντελώς συμπτωματικά, την επομένη ημέρα συνάντησα στην Πλατεία (μία είναι η πλατεία) έναν αντιδήμαρχο στον οποίον ανέφερα το περιστατικό. Αμέσως κάλεσε (μπροστά μου) τις υπηρεσίες του δήμου προκειμένου να απομακρύνουν το ταχύτερο δυνατόν την επικίνδυνη παγίδα από το πεζοδρόμιο.
Στις 29/6, η εφαρμογή με ειδοποίησε ότι η υπόθεση με αριθμό #48541 «ολοκληρώθηκε» («completed»)! Εμεινα παγωτό. Μπράβο ταχύτητα. Διαβάζοντας όμως προσεκτικά το μήνυμα, διαπίστωσα ότι το «ολοκληρώθηκε» αναφέρεται στο γεγονός ότι «το αίτημα ανατέθηκε στη Δημοτική Αστυνομία». Ετσι εννοεί ο δήμος την ολοκλήρωση. Περιττό να σας πω ότι πέρασα αρκετές φορές από το σημείο και ο κομμένος – σκουριασμένος (που σημαίνει ότι είναι κομμένος εδώ και μεγάλο διάστημα) στύλος ήταν εκεί ακλόνητος. Τότε μόνο κατάλαβα τι εννοούν «ολοκληρώθηκε» στον δήμο, γι’ αυτό και την ώρα που γράφω αυτό το κείμενο ο δήμος έχει ολοκληρώσει 48.118 περιστατικά και εκκρεμούν μόνον 916! Τα πήρα στο κρανίο. Φτάνει πια η κοροϊδία. Το «αναθέτω» δεν σημαίνει «ολοκληρώνω». Οπως λένε και οι τραπεζίτες, «τα χρήματα είναι στην τράπεζα όταν τα χρήματα είναι στην τράπεζα», όχι όταν πρόκειται να πάνε στην τράπεζα. Για να ολοκληρώσω την ιστορία, ξαναπέρασα από το σημείο στις 24 Ιουλίου και πραγματικά η παγίδα είχε απομακρυνθεί.
Πάμε τώρα στην πρόσφατη ορκωμοσία των βουλευτών που εκλέχθηκαν στις 7 Ιουλίου 2019. Οπως θα προσέξατε, ο απερχόμενος δήμαρχος δεν ορκίστηκε με θρησκευτικό όρκο, αλλά με πολιτικό όρκο. Απόλυτο δικαίωμά του να είναι άθεος. Ο καθένας έχει να δώσει λόγο μόνο στον εαυτό του, αρκεί φυσικά να μην κοροϊδεύει τους άλλους. Δυστυχώς, διαθέτω ενοχλητική (για πολλούς) μνήμη. Θυμήθηκα ότι στα Θεοφάνια του 2014, ο απερχόμενος δήμαρχος ήλθε στον Αγιο Διονύσιο μαζί με άλλους «επισήμους». Βλέπετε, το 2014 είχαμε δημοτικές εκλογές και καλή είναι η γάτα, αλλά ας πάρουμε και λίγο αγιασμό για να προσελκύσουμε τους αγαθούς εκκλησιαζόμενους να μας ψηφίσουν. Τι το ήθελε όμως ο καημένος. Οταν ο επίσκοπος Θαυμακού Ιάκωβος (πρώην πρεσβύτερος του Αγίου Διονυσίου) του πρότεινε να προσκυνήσει τον Σταυρό, ο απερχόμενος δήμαρχος απέστρεψε επιδεικτικά το κεφάλι του. Ο επίσκοπος άστραψε και βρόντηξε. Για περίπου 5 λεπτά τον επιτίμησε με τα δέουσα θρησκευτική «γλώσσα που κόκαλα δεν έχει αλλά κόκαλα τσακίζει», χωρίς να αναφέρει το όνομά του. Αυτός, ατάραχος και ανέκφραστος, σαν μπαγιάτικο ψάρι, άκουγε κυριολεκτικά το εξάψαλμο προς μεγάλη ικανοποίηση των εκκλησιαζομένων. Αυτός είναι ο απερχόμενος δήμαρχος, ο οποίος τιμήθηκε από το ΚΙΝΑΛ με την τιμητική και συμβολική θέση του επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας, που μόνο έτσι μπορούσε να εκλεγεί αφού απέτυχε να εκλεγεί ως ευρωβουλευτής.
Πάμε τώρα στα του δήμου. Υπάρχουν δύο κεντρικοί δρόμοι στην Αθήνα που είναι ντροπή για την πόλη: οδός Δημοκρίτου και οδός Στρατιωτικού Συνδέσμου. Από το 1967, μέχρι πολύ πρόσφατα, περπατούσα καθημερινά αυτούς τους δρόμους. Επαψα να περπατώ όταν έσπασα αγκώνα και ισχίο τον Ιανουάριο 2019. Μπορώ να ισχυριστώ ότι γνωρίζω και την τελευταία λακκούβα. Οποιος ήθελε, έσκαβε και μπάλωνε, με αποτέλεσμα να ταλαιπωρούνται ακόμα και τα αυτοκίνητα που περνάνε από αυτούς τους δρόμους. Θα σας περιγράψω την ιστορία μια λακκούβας διαμέτρου περίπου 60 εκατοστών, μπροστά στο κτίριο Δοξιάδη, σημερινό One Athens. Πρώτα εμφανίστηκε ένα συνεργείο του δήμου και γέμισε την λακκούβα με χώμα! Ναι, σωστά διαβάσατε: χώμα. Αυτή ήταν η προσωρινή λύση. Στη συνέχεια θα ερχόταν η μόνιμη λύση. Οσοι παρακολουθούσαν τους εργάτες του δήμου να γεμίζουν τη λακκούβα με χώμα γελούσαν. Το χώμα έφυγε σε δύο μέρες και η λακκούβα παρέμεινε για εβδομάδες.
Υστερα από καιρό, επιτέλους, έφτασε το συνεργείο για να κλείσει τη λακκούβα. Φορτηγό με έξι υπαλλήλους, για μια λακκούβα διαμέτρου 60 εκατοστών. Ο ένας ήταν οδηγός και παρέμεινε μέσα στο φορτηγό, καπνίζοντας. Οι δύο ετοίμαζαν το τσιμέντο. Ο τρίτος το κουβαλούσε από το σημείο που ήταν παρκαρισμένο το φορτηγό στη λακκούβα (περίπου 30 μέτρα) και οι άλλοι δύο γέμιζαν τη λακκούβα με το τσιμέντο. Παράδειγμα εξαιρετικής αποτελεσματικότητας για να διδάσκεται στα πανεπιστήμια! Μην απορείτε λοιπόν τι κάνουν οι δημοτικοί υπάλληλοι. Φαίνεται όμως ότι αυτή είναι η συνηθισμένη πρακτική. Επειτα από μερικές βδομάδες είδα ξανά ένα παρόμοιο φορτηγό με 6μελές συνεργείο να επιδιορθώνει το… ποτιστικό των παρτεριών, στον πεζόδρομο της Τσακάλωφ!
Οι συνειρμοί ήταν αναπόφευκτοι. Θυμήθηκα τον παλιό κρατικό ΟΤΕ, όπου όλες οι βλάβες διορθώνονταν από πολυμελή συνεργεία μόνο Σάββατα και Κυριακές για να γράφονται υπερωρίες και εξαιρέσιμα μεροκάματα. Περασμένα μεγαλεία. Τώρα το συνεργείο της Cosmote είναι μονομελές με ένα μικρό βανάκι, που κουβαλάει τη σκάλα στην οροφή του και ο οδηγός είναι ταυτόχρονα αυτός που θα επιδιορθώσει τη βλάβη. Για να προλάβω αντιρρήσεις του τύπου «με την ψηφιακή τηλεφωνία, σχεδόν όλα τα προβλήματα λύνονται στα ΚΑΦΑΟ του ΟΤΕ και έτσι χρειάζονται λιγότεροι άνθρωποι», σας θέτω το ερώτημα: Σε ποια δημόσια υπηρεσία ο οδηγός θα έκανε και άλλη δουλειά πέραν της οδήγησης; Σε καμία. Αυτό ήταν το σημείο που ήθελα να αναδείξω. Οτι στο Δημόσιο οι πολιτικοί δημιουργούν θέσεις για να προσλαμβάνουν δυνητικούς ψηφοφόρους και τα κορόιδα οι πολίτες όχι μόνο τους πληρώνουν αλλά ψηφίζουν τους ίδιους πολιτικούς που τους επιβαρύνουν την τσέπη. Αν μάλιστα βρεθεί και κανένας πολιτικός ή δήμαρχος που θα προτείνει να μειώσουμε το προσωπικό, μαύρο φίδι που τον έφαγε.
Είναι ασύλληπτο πόσο στραβά έχει εκπαιδευτεί αυτός ο λαός. Οταν μας κόβουν κάποιο επίδομα, βγαίνουμε στους δρόμους. Αν όμως συντηρούμε ζημιογόνες καταστάσεις που ουσιαστικά εμείς οι ίδιοι με τα δικά μας χρήματα καλύπτουμε τις ζημιές, δεν κάνουμε απολύτως τίποτα. Το αντίθετο μάλιστα. Είδατε ποτέ κανέναν να διαδηλώσει για να σταματήσει η αιμορραγία των ΕΛΤΑ (100 εκατ. ευρώ ζημία ετησίως), της ΔΕΗ (1 δισ. ευρώ ζημία το 2018) και όλων των άλλων ζημιογόνων επιχειρήσεων που διοικούνται από τους εκάστοτε κομματικούς καρεκλοκένταυρους; Ας πληρώνουν τα κορόιδα οι φορολογούμενοι. Λεφτά πάντα υπάρχουν για τη μισθοδοσία των υπαλλήλων, οι οποίοι αυξάνονται και πληθύνονται σαν την άμμο στην έρημο. Τέτοιο μαζοχισμό είναι δύσκολο να συναντήσει κανείς σε άλλη χώρα. Λες και έχει επικρατήσει μια παράλογη νοοτροπία: Αν το κράτος προσλάβει όλους τους κάτοικους (Ελληνες και αλλοδαπούς) της χώρας, που είναι σε θέση να δουλέψουν, δεν θα υπάρχει καθόλου ανεργία και θα είμαστε όλοι ευτυχισμένοι. Τώρα, πού θα βρεθούν τα χρήματα για τη μισθοδοσία τους είναι άλλου παπά ευαγγέλιο.
Καλή δύναμη και καλή επιτυχία, Κώστα Μπακογιάννη! Κάνε μας να τραγουδήσουμε ξανά το τραγούδι του Νίκου Γούναρη και του Τώνη Μαρούδα: «Ομορφη μ’ Αθήνα, πού ’ν’ τα χρόνια εκείνα, πού ’ν’ τα χρόνια εκείνα τα παλιά»!
* Ο κ. Ανδρέας Δρυμιώτης είναι σύμβουλος επιχειρήσεων.