11.00
Ξυπνάω και καπνίζω, σκεπτόμενος ότι δεν κάνει με άδειο στομάχι. Τρώω· στην καλύτερη των περιπτώσεων τοστ και αυγό. Κοιτάζω την κουρτίνα μου, που πρέπει να την αλλάξω, και σκέφτομαι τι θα κάνω σήμερα. Σιγά σιγά απελπίζομαι. Παίρνω το μηχανάκι μου και πηγαίνω στο Blue Peach στον Χολαργό. Εκεί πίνω καφέ κάθε μέρα και συνήθως η σερβιτόρα μού κάνει κάποιο σχόλιο του τύπου «ναι, φαίνεται ότι πράγματι τον χρειάζεσαι». Σκέφτομαι τα λόγια του Ορέστη στις «Χοηφόρους» του Αισχύλου και ότι θα τα πω για τελευταία φορά στο Θέατρο Βράχων στον Βύρωνα. Πόσο γρήγορα πέρασε ο καιρός από την πρώτη παράσταση…
14.00
Η σκυλίτσα μου η Ζουλού με κοιτάει με ανυπομονησία γιατί θέλει βόλτα, αλλά εγώ παίζω κάτι στο πιάνο και προσπαθώ να το καθυστερήσω. Εντέλει, βγαίνουμε για βόλτα στο πάρκο και, όσο παίζουμε με τον ιπτάμενο δίσκο της, εγώ λέω τα λόγια μου για τον Κρίστοφερ της παράστασης «Ποιος σκότωσε τον σκύλο τα μεσάνυχτα», που συνεχίζεται για δεύτερη χρονιά φέτος στο Θέατρο Τζένη Καρέζη και οραματίζομαι τον χειμώνα που έρχεται. Μιλάω στο τηλέφωνο με τον Βαγγέλη Θεοδωρόπουλο για τις πρόβες και τη συνέντευξη Τύπου στο Θέατρο του Νέου Κόσμου και με κάποιους από τους φίλους μου. Επιστρέφουμε στο σπίτι και μελετάω για το live μου.
16.30
Φεύγω για την πρόβα, για το live μου στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο. Γίνεται στο σπίτι του Χρήστου Μαστρογιαννίδη στον Κορυδαλλό. Παίρνω την Αττική Οδό προς Ελευσίνα και μετά την Εθνική προς Πειραιά. Πάνω στη μηχανή προλαβαίνω να σκεφτώ στίχους από τραγούδια που θα ερμηνεύσω και τα έχω ξεχάσει. Εχω μόλις δύο μήνες μέχρι την πρεμιέρα και πρέπει να έχω μάθει τους στίχους όσο το δυνατόν πιο σύντομα. Εχω ήδη αργήσει! Αυτομαστίγωμα…
18.30
Συναντώ τα παιδιά από το «Στέλλα κοιμήσου». Βρίσκω τον Γιάννη Οικονομίδη να ασπάζεται την οικογένεια Γερακάρη, τον θεατρικό πατέρα μου Στάθη Σταμουλακάτο να πίνει φραπέ. Εδώ και οι υπόλοιποι: ο Αντώνης Ιορδάνου, η Ιωάννα Κολλιοπούλου, η Μάγια Κώνστα, η Καλλιρρόη Μυριαγκού, η Ελλη Τρίγγου, η Ασημίνα Ξηρού. Με αυτούς τους ανθρώπους, έπειτα από αυτά τα τέσσερα χρόνια παραστάσεων –είναι πολύς ο χρόνος και αμέτρητες οι στιγμές– νιώθω πως είμαι ό,τι κοντινότερο στον… εαυτό μου από όσο με οποιοδήποτε άλλον στον χώρο. Με ξέρουν και τους ξέρω πολύ καλά, νιώθω άνετα και περνάω υπέροχα μαζί τους. Tώρα ετοιμαζόμαστε για το φινάλε μας, σε Νέα Σμύρνη και Παπάγου.
19.00
Θέλω να φτιάξω κάτι να φάω. Αααα, δεν έχω τίποτα στο σπίτι, ας παραγγείλω. Και τώρα είναι ώρα να μελετήσω πιάνο. Στην πραγματικότητα θα καθίσω στο πιάνο 2-3 ώρες: τη μία θα μελετήσω (κομμάτια όπως «There will Never Be Another You» και «On Green Dolphin Street») και τις άλλες δύο απλώς θα παίζω χωρίς να σκέφτομαι τίποτα. Αυτό είναι από τα καλύτερα κομμάτια της μέρας μου, αλλά δεν συμβαίνει καθημερινά.
21.00
Βγαίνουμε για βραδινή βόλτα με τη Ζουλού. Είναι καλό σκυλί, αλλά τρελαμένο. Με τα άλλα σκυλιά δεν τα πάει καλά και έχει μια τάση να τα δαγκώνει. Αλλά είναι υπάκουη και κάνει κόλπα. Επιπλέον, είναι κούκλα και μου θυμίζει όμορφες στιγμές. Την αγαπώ και τη βρίσκω πολύ αστεία όπως με κοιτάζει πονηρά στο πάρκο. Εχουμε σχέση άντρα – γυναίκας. Αυτό σημαίνει ότι πολλές φορές απλώς δεν την καταλαβαίνω.
23.00
Πηγαίνω στο σπίτι του φίλου μου Αλέξανδρου Χρυσανθόπουλου. Γνωριζόμαστε από μωρά και με ξέρει καλά. Φέρνω μπίρα και άλλα πόσιμα και συνήθως γκρινιάζω για οτιδήποτε μου συμβαίνει. Αφού με ακούσει και ανταλλάξουμε θεατρικά κουτσομπολιά, παίζουμε playstation.
02.00
Ανοίγω την τηλεόραση για να νιώθω ότι κάποιος είναι εδώ. Βλέπω (στην πραγματικότητα το ήξερα ήδη από προηγούμενες φορές) ότι δεν υπάρχει τίποτα στην ελληνική τηλεόραση αυτή την ώρα και απογοητεύομαι. Παλιότερα, όλο και κάποια αστεία εκπομπή telemarketing ή, έστω, μια κακή ελληνική σειρά θα έβρισκες να χαζέψεις. Ταυτόχρονα καπνίζω. Πολύ. Ανοίγω το Netflix. Τα έχω δει όλα, οπότε κάνω scroll άσκοπα, και τελικά επιλέγω «Φιλαράκια» ή «Ηow I Met Your Mother». Ο ήχος από τα γέλια με κοιμίζει. Ξέρω όλους τους διαλόγους απέξω πια, οπότε δεν χρειάζεται καν να παρακολουθώ. Νιώθω ότι σε λίγο θα έχω αποκοιμηθεί, οπότε μεταφέρω το χαλάκι της Ζουλού στην κρεβατοκάμαρα, για να κοιμηθούμε μαζί. Υπνος.
Οι επόμενες παραστάσεις του Γιάννη Νιάρρου είναι: «Στέλλα κοιμήσου» (15/9 Νέα Σμύρνη, 18 – 19/9 Κηποθέατρο Παπάγου), «Χοηφόροι» του Αισχύλου, με το Εθνικό Θέατρο (21/9, Θέατρο Βράχων Βύρωνα), «Ποιος σκότωσε τον σκύλο τα μεσάνυχτα» (από 2/10 στο Θέατρο Καρέζη), «Life before Grammy’s» (από 4/11 στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο).