Βασικός κοινός τόπος ανάμεσα στη ζωγραφική των Ρώσων κονστρουκτιβιστών και την αφηρημένη γεωμετρία του Ελληνοαμερικανού εικαστικού Στήβεν Αντωνάκου είναι το φως. Το συγκεκριμένο στοιχείο που αποτελεί τον πυρήνα της τέχνης του, και οι παράλληλες μορφολογικές αναζητήσεις των συγκεκριμένων καλλιτεχνών, βρίσκεται στο επίκεντρο της έκθεσης με τίτλο «Στήβεν Αντωνάκος: Φως. Ο Στήβεν Αντωνάκος και η ρωσική πρωτοπορία», που παρουσιάζεται στο MOMus-Μουσείου Αλεξ Μυλωνά, στην Αθήνα.
«Yπάρχει ένας βαθύς και φυσικός δεσμός μεταξύ γεωμετρίας και χώρου», υποστήριζε ο Στήβεν Αντωνάκος (1926-2013), και με αυτό το αξίωμα πορεύθηκε καλλιτεχνικά. Από τις αρχές της δεκαετίας του 1960, τότε που εισήγαγε το νέον στο έργο του επαναπροσδιορίζοντας τη χρήση του, η δουλειά του κινήθηκε στον χώρο του μινιμαλισμού και αναπτύχθηκε σε γεωμετρικές φόρμες. Σε αυτά ακριβώς τα σημεία, τη δομή της σύνθεσης αλλά και την ένταση του χρώματος, ο κόσμος του εφάπτεται με το σύμπαν των ζωγράφων της Ρωσικής Πρωτοπορίας.
«Υπάρχουν μεγάλοι δρόμοι που μπορούν να εξερευνηθούν και να φέρουν καρπούς από τη μελέτη της σχέσης ανάμεσα στα έργα των Ρώσων κονστρουκτιβιστών και της συγκεκριμένης και αφηρημένης γεωμετρίας που χρησιμοποιώ με ποικίλα μέσα, στα δικά μου έργα», έγραψε σε μία από τις επεξηγηματικές επιστολές που έστειλε στο τότε Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης (ΚΠΣΤ), συνοδεύοντας μια σημαντική δωρεά των έργων του, το 2012. Πρόκειται για μία σειρά 67 τυπωμάτων, που προσφέρθηκαν επειδή, σύμφωνα με τον ίδιο υπήρχε σαφής σχέση μεταξύ της δουλειάς του και των έργων από τη συλλογή Κωστάκη του νυν MOMus-Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης-Συλλογή Κωστάκη.
Στήβεν Αντωνάκος, «Χωρίς τίτλο».
Η σειρά αυτών των τυπωμάτων του Αντωνάκου εκτίθεται για πρώτη φορά στην Αθήνα μαζί με έργα των Καζιμίρ Μαλέβιτς, Ιβάν Κλιούν, Αλεξάντρ Ρότσενκο, Ιβάν Κουντριασόφ, Ναντιέζντα Ουνταλτσόβα και Ξένια Εντερ, καθώς και δύο συνθέσεις με νέον του καλλιτέχνη από τη Συλλογή της Alpha Bank.
Οπως σημειώνει ο επιμελητής της έκθεσης και ιστορικός τέχνης Γιάννης Μπόλης: «Εντονες αντιθέσεις λαμπερών χρωμάτων που προκαλούν την εντύπωση του εκπεμπόμενου φωτός και της διάχυσης, γραμμές που υποβάλλουν την κίνηση, αντανακλάσεις πάνω σε γυαλιστερές επιφάνειες ασημένιου χαρτιού, επαναλήψεις και μεταπλάσεις γεωμετρικών σχημάτων, κυριαρχούν στα τυπώματα. Παρουσιασμένα στον χώρο του μουσείου χωρίς μια αφήγηση ή χρονική διαδοχή, αναπτύσσονται με μοναδική αίσθηση του ρυθμού, διαμορφώνοντας ένα ενιαίο εικαστικό περιβάλλον, ανοιχτό στη φαντασία και στην εμπειρία των αισθήσεων».
Διάρκεια έκθεσης έως 24/3.