Δεν υποχρεούνται οι καταναλωτές μέσα στα εμπορικά κέντρα να φορούν μάσκα, σύμφωνα με νέα κοινή υπουργική απόφαση των συναρμόδιων υπουργών. Υποχρεωμένοι είναι μόνο οι εργαζόμενοι. Μάλιστα.
Το ανώτατο όριο των έξι ατόμων στο ίδιο τραπέζι στις ταβέρνες και στα εστιατόρια καταργείται με την ίδια ΚΥΑ. Το κρατάμε και αυτό.
Πριν από δύο μέρες το όριο των 10 ατόμων στις ομαδικές ξεναγήσεις σε μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους ανέβηκε σε 18. Η πληρότητα στα ανοιχτά θέατρα και στους χώρους συναυλιών (για καθήμενους) μπορεί πια να ανέλθει στο 75% των θέσεων εφόσον διατηρείται ένα κάθισμα κενό μεταξύ των θεατών. Ωραία μέχρι εδώ.
Αυτά συμβαίνουν την ώρα που καθημερινά πια καταγράφονται «εισαγόμενα κρούσματα». Μόλις χθες, λίγη ώρα μετά την είδηση για τη χαλάρωση των μέτρων στα εμπορικά κέντρα και στα εστιατόρια, ο ΕΟΔΥ ανακοίνωνε 33 νέα κρούσματα από τα οποία 21 είναι εισαγόμενα. Από την 1η Ιουλίου έως και χθες, διαβάζουμε, καταγράφηκαν 183 νέα κρούσματα κορωνοϊού, από τα οποία περισσότερα από τα μισά ήταν εισαγόμενα.
Η μάσκα διατηρείται –το επισημαίνω για να το θυμίσω μήπως και το λησμονήσατε– στα μέσα μαζικής μεταφοράς τα οποία παραμένουν εξαιρετικά «μαζικής», καθώς οι μασκοφορεμένοι επιβάτες συνωστίζονται στους χώρους των ορθίων. Ανάμεσά τους έχουν κάνει την εμφάνισή τους και διάφοροι «ατρόμητοι» που κρατάνε τη μάσκα στην κωλότσεπη και σφυρίζουν αδιάφορα.
Δεν ξέρω, αλλά μήπως παρατηρείτε κάποια αντίφαση εδώ; Ηρεμα ρωτάω. Από τη μια πλευρά χαλαρώνουν τα μέτρα, οι παρέες ενώνουν τα τραπέζια και χίλιοι καλοί χωράνε. Από την άλλη, τα εισαγόμενα κρούσματα αυξάνονται, η γεωγραφική διασπορά τους διευρύνεται (Αιδηψός, Θάσος, Καβάλα, Δράμα, Ξάνθη, Καστοριά) και ο υπόλοιπος κόσμος –γιατί υπάρχει και αυτός– είτε δεν μπορεί να ξεπεράσει το πρώτο κύμα του κορωνοϊού είτε φαίνεται να μπαίνει σε ένα δεύτερο. Στη γειτονική Σερβία ξέσπασαν ταραχές γιατί το Βελιγράδι πήγαινε ολοταχώς για λοκντάουν που τελικά το πήρε πίσω. Στις ΗΠΑ η κατάσταση έχει ξεφύγει εντελώς, ο Μπολσονάρο –τα μάθατε– αντιμετωπίζει τη «γριπούλα», στην Αυστραλία επέστρεψε η καραντίνα. Κάποιοι όμως ξορκίζουν το κακό με πανηγύρια, παίζοντας με τη φωτιά, όπως με επιστημονική λιτότητα είπε ο λοιμωξιολόγος Νίκος Σύψας στον ΣΚΑΪ.
Σίγουρα είναι μια μεγάλη άσκηση ισορροπίας αυτό που περνάμε και κάθε απόφαση που λαμβάνεται σε ανώτατο επίπεδο έχει τις συνέπειές της. Δεν υπάρχει όμως πραγματικό δίλημμα. «Δεν πρόκειται για επιλογή μεταξύ υγείας ή εργασίας και οικονομίας. Είναι αλληλένδετα», είπε ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες μιλώντας από το βήμα της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας. Χωρίς υγεία, ποια οικονομία θα στηρίξεις;