Λέμε συχνά για τα προβλήματα και τη «συνταγή αποτυχίας», την οποία με συνέπεια ακολουθούν τα περισσότερα από τα κινηματογραφικά σίκουελ. Ανέμπνευστα, επαναλαμβανόμενα, προχειροφτιαγμένα, με σκοπό μόνο την εισπρακτική επιτυχία. Τα μόνα που συνήθως τα πάνε ακόμα χειρότερα είναι τα λεγόμενα «reboot», οι επανεκκινήσεις δηλαδή γνωστών franchise ή μεμονωμένων ταινιών, πολλά χρόνια μετά την αρχική επιτυχία. Σε αυτή την κατηγορία υπάρχουν βέβαια και φιλμ όπως το εξαιρετικό νέο «Blade Runner 2049», ωστόσο ο κανόνας είναι διαφορετικός –ειδικά όταν, αναπόφευκτα, οι καινούργιες ταινίες φέρνουν μαζί τους και άλλα πρόσωπα στους ρόλους των αγαπημένων του κοινού πρωταγωνιστών. Κάτι τέτοιο γίνεται και με τη Λάρα Κροφτ, την οποία πλέον ενσαρκώνει η Αλίσια Βικάντερ, σε έναν χαρακτήρα που όμως έχει σχεδόν ταυτιστεί με τη δυναμικά σέξι παρουσία της Αντζελίνα Τζολί.
Στο νέο «Tomb Raider», η Λάρα είναι μια νεαρή κοπέλα που ζει φτωχικά στο Λονδίνο – για τα προς το ζην κάνει ντελίβερι με το ποδήλατό της. Η ανέχεια, ωστόσο, είναι… κατ’ επιλογή, μιας και στην πραγματικότητα εκείνη είναι κληρονόμος μιας τεράστιας περιουσίας, την οποία έχει αφήσει πίσω του ο εξαφανισμένος επί χρόνια, σε αρχαιολογική αποστολή, πατέρας της. Αρνούμενη να πιστέψει στον χαμό του, η Λάρα ξεκινά ένα ταξίδι στα ιαπωνικά νησιά, έτοιμη να τα βάλει ακόμα και με αρχαίες κατάρες. Το φιλμ του Νορβηγού Ρορ Ούθαγκ («Το Κύμα») ξεκινά με πολύ νεύρο και ενδιαφέρον –και μια καλοστημένη σκηνή ποδηλατικής καταδίωξης στο κέντρο του Λονδίνου– ωστόσο σχετικά γρήγορα ακολουθεί τις γνωστές νόρμες του μπλοκμπάστερ. To σενάριό του είναι αδύναμο και προβλέψιμο μέχρι κεραίας, ο δε εξωτισμός μοιάζει κάπως βεβιασμένος.
Μιλώντας για «Tomb Raider» δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η βάση του είναι ένα ηλεκτρονικό παιχνίδι. Δημιουργημένο το 1996, έβαλε στην καρδιά μας τη Λάρα Κροφτ, έναν θηλυκό Ιντιάνα Τζόουνς επί της ουσίας, μία από τις πρώτες σέξι όσο και θανάσιμες ηρωίδες δράσης. Από τότε έχουν ακολουθήσει αμέτρητες βερσιόν του βιντεογκέιμ για όλες τις κονσόλες, καθιστώντας το ένα από τα πιο δημοφιλή όλων των εποχών. Το 2001 η Λάρα πέρασε και στη μεγάλη οθόνη, με την εκθαμβωτική Αντζελίνα Τζολί να δένει τη χαρακτηριστική κοτσίδα και να αρπάζει τα διπλά πιστόλια για να σκορπίσει τρόμο στους εχθρούς της. Εκείνη η φιγούρα, η οποία αποτελούσε περισσότερο ανδρική φαντασίωση παρά δυναμικό γυναικείο πρότυπο, αντικαθίσταται σήμερα από την Αλίσια Βικάντερ («Το κορίτσι από τη Δανία»), μια πολύ διαφορετικής υφής πρωταγωνίστρια.
Με ένα βραβείο Οσκαρ ήδη στη συλλογή της, η 29χρονη ηθοποιός μεταμορφώνεται εδώ άνετα σε action hero, φέρνοντας ωστόσο περισσότερο σε καλογυμνασμένη αθλήτρια πολεμικών τεχνών παρά σε χυμώδη πιστολέρο. Με μοναδικό όπλο ένα τόξο και τα γυμνά της χέρια, είναι η ηρωίδα του 2018 και οι άνδρες «κακοί» τρέχουν ήδη για τη σωτηρία τους…
To βαρομετρο της εβδομαδας
Στο «Πρόσωπα και Ιστορίες» η σπουδαία Ανιές Βαρντά ενώνει τις δυνάμεις της με τον διεθνώς αναγνωρισμένο φωτογράφο και εικαστικό JR, πραγματοποιώντας ένα αληθινά ανθρώπινο πρότζεκτ. Το ντοκιμαντέρ, που ήταν υποψήφιο και στη σχετική κατηγορία των φετινών Οσκαρ, απεικονίζει το ταξίδι των δύο δημιουργών στη γαλλική εξοχή με ένα φορτηγό-φωτογραφικό θάλαμο. Χάρις σ’ αυτό, οι διάφοροι σταθμοί του οδοιπορικού μετατρέπονται σε φωτογραφικά ενσταντανέ, με πρωταγωνιστές πάντα τους καθημερινούς ανθρώπους. Οι ιστορίες που ακούμε είναι εξίσου σημαντικές με το φυσικό αποτύπωμα της δουλειάς τους.
Στο «Μετά τον χωρισμό» ο Ξαβιέ Λεγκράν δίνει ξεχωριστή υπόσταση σε ένα κατά τα άλλα μάλλον τυπικό δράμα χωρισμού, με τη γεμάτη ένταση σκηνοθετική ματιά του. Ενα ζευγάρι τελειώνει άσχημα τη σχέση του, με τα παιδιά –και ειδικά τον μικρό Ζουλιάν– να βρίσκονται με βίαιο τρόπο στη μέση.
Στον «Θεριστή» η αφήγηση μεταφέρεται στα τέλη του 19ου αιώνα, σε κάποιο ορεινό χωριό της Γαλλίας. Εκεί οι δημοκρατικών φρονημάτων άνδρες συλλαμβάνονται από το καθεστώς του Λουδοβίκου Ναπολέοντα, με τις γυναίκες να μένουν μόνες πίσω. Η έλλειψη των ανδρών φέρνει τις τελευταίες αντιμέτωπες με πολλών ειδών… δυσκολίες, μέχρι που στο χωριό καταφθάνει ένας περαστικός ξένος. Ο έρωτάς του ωστόσο για μία από τις κοπέλες θα προκαλέσει αναστάτωση και τριγμούς στην κλειστή κοινωνία. Το ερωτικό δράμα εμπλουτίζεται με στοιχεία ψυχογραφίας και ηθικής σε μία κατά τα άλλα κάπως επίπεδη ταινία εποχής.