Το ντοκιμαντέρ γνωστής συνδρομητικής πλατφόρμας για τα πεπραγμένα του Μάικλ Τζόρνταν, τόσο εντός όσο και εκτός παρκέ, πλησιάζει προς το τέλος του και μας αποκαλύπτει πολλά για έναν ακόμη «θεό» με πάθη και αδυναμίες.
Εναν μπασκετμπολίστα σημείο αναφοράς στην παγκόσμια ιστορία του συγκεκριμένου αθλήματος κι όχι μόνο αυτού. Εναν υπεραθλητή σωματικά, ψυχικά και νοητικά. Εναν «άνθρωπο» που δεν του έφτανε να αγγίξει το «ταβάνι». Ηθελε πάντα να βγάζει το κεφάλι του πάνω από αυτό.
Ο μεγάλος Πελέ ουδέποτε «μαγνήτισε» την πλειονότητα των ποδοσφαιρόφιλων. Ηταν… υπερβολικά άψογος για «θεός». Ο Μαραντόνα όμως είχε χτυπητές αδυναμίες, πάθη και σκοτεινές πλευρές, που τον έκαναν πιο θνητό, πιο… ομηρικό. Ποιος θα ήθελε κατά βάθος έναν Δία χωρίς τα πάθη του, έναν Ποσειδώνα χωρίς τα… νεύρα του, μια Αθηνά «αραχτή» και αποστασιοποιημένη από τα βάσανα του Οδυσσέα;
Ο Μάικλ Τζόρνταν «έχτισε» τον δικό του Ολυμπο στις ΗΠΑ και τον έκανε τόσο ψηλό ώστε να φαίνεται από κάθε γωνιά της γης. Δούλεψε όσο λίγοι το σώμα του, τις δεξιότητές του, το πνεύμα του. Το έκανε σκληρό σαν «ατσάλι» για να μη λυγίζει στις πιο δύσκολες έδρες, όπως και την καρδιά του, η οποία θα έπρεπε να μαλακώνει κάποιες φορές απέναντι στα κοντινά πρόσωπά του. Πώς γίνεται όμως να μαλακώσει το ατσάλι;
Ο M.J. θα μείνει στην Ιστορία διότι πέτυχε πραγματικούς άθλους εντός παρκέ, ισορροπώντας επικίνδυνα με τους προσωπικούς «δαίμονές» του, ξεπερνώντας τραυματισμούς, τεράστιους αντιπάλους, το ασφυκτικό και διαρκές μαρκάρισμα του Τύπου, τη δολοφονία του πατέρα του, τον ίδιο τον εαυτό του.
Εξι τίτλοι σε 8 χρόνια, 6 φορές MVP τελικών, 5 φορές MVP ΝΒΑ, 10 φορές πρώτος σκόρερ, 2 φορές καλύτερος αμυντικός και 9 φορές στην καλύτερη αμυντική πεντάδα. Οι Μπουλς δεν ήταν τίποτα πριν από αυτόν, δεν είναι τίποτα και μετά. Και το μπάσκετ δεν είναι ποτέ πια ίδιο έπειτα από αυτόν.