Είναι καλό να ακούει ο Ελληνας φίλαθλος αυτόν που ουσιαστικά ορίζει τους διαιτητές των αγώνων να λέει την άποψή του για τις κρίσιμες αποφάσεις τους. Εξάλλου, διαιτητής από τους κορυφαίους ήταν και ο ίδιος.
Ομως εκείνο που δεν γίνεται κατανοητό είναι γιατί όταν και ο ίδιος ο κ. Μαρκ Κλάτενμπεργκ αναγνωρίζει πως οι υφιστάμενοί του υπέπεσαν σε λάθος, δεν τους επιβάλει ποινές. Ανάλογα με το μέγεθος της λανθασμένης απόφασής τους κι αν αυτή επηρέασε το αποτέλεσμα του παιχνιδιού.
Διότι πλέον δεν μπορούν οι διαιτητές και όσοι θέλουν να τους υπερασπίζονται, να επικαλούνται το περίφημο «ανθρώπινο λάθος» και όπως οι παίκτες υποπίπτουν σε γκάφες, δικαιολογούνται να πράττουν το ίδιο κι αυτοί. Οταν υπάρχουν η τηλεοπτική εικόνα, από πολλές κάμερες συν η ψηφιακή τεχνολογία, έχουν τη δυνατότητα να αλλάζουν την απόφασή τους και να απονέμουν δικαιοσύνη.
Ομως, δυστυχώς, επειδή και τα δεδομένα, τουλάχιστον στις φάσεις για οφσάιντ, δίνονται στα μηχανήματα από διαιτητές, υπήρξαν και θα υπάρξουν περιπτώσεις που θα δημιουργούν αντιρρήσεις και θα προκαλούν αμφισβητήσεις. Οταν, μάλιστα, άλλες φορές υπολογίζονται τα… χιλιοστά κι άλλες όχι.
Αλλά στα φάουλ και στα πέναλτι, η τηλεοπτική εικόνα δεν σηκώνει… παρεμβολές και παρεμβάσεις. Αν αποφασιστεί να τη δει ο διαιτητής δεν μπορεί να δικαιολογηθεί με το «ανθρώπινο λάθος». Ούτε πως του… ξέφυγε η φάση διότι εξελίχθηκε πολύ γρήγορα ή δεν είχε καλή οπτική γωνία. Επομένως, αν δεν κληθεί από τους συναδέλφους του να τη δει ή τη δει και δεν αλλάξει την υπόδειξή του που ήταν λανθασμένη, τότε υπάρχει θέμα.
Και τέτοια έχει αναδείξει πολλά η ανάλυση που κάνει κάθε εβδομάδα ο Αγγλος αρχιδιαιτητής. Ομως, ουδείς από αυτούς που υπέπεσαν σε τέτοια λάθη, δέχθηκε έστω κάποια παρατήρηση ή του στερήθηκε για ένα διάστημα η σφυρίχτρα ή το σημαιάκι. Οπότε δικαιολογημένα ο φίλαθλος εξακολουθεί να παραμένει καχύποπτος.