Οι οικονομικές απώλειες του Ολυμπιακού από τον αποκλεισμό είναι τεράστιες. Το ερώτημα πλέον των φίλων του είναι αν θα συνεχιστεί ο μεταγραφικός σχεδιασμός του, ο οποίος από την αρχή της περιόδου συμπεριλάμβανε, πέρα από την απόκτηση ενός δεξιού εξτρέμ, και δύο αμυντικών, για τα άκρα.
Ο Χένρι Ονιεκουρού συμπλήρωσε τους επιθετικούς και ήταν στη διάθεση του Μαρτίνς στον αγώνα με τη Λουντογκόρετς. Ομως ακόμη και αν η μείωση των εσόδων της ΠΑΕ δεν αλλάξει τους μεταγραφικούς στόχους, είναι σίγουρο πως στον αγώνα της προσεχούς Πέμπτης, στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης», με τη Σλόβαν Μπρατισλάβα ο Πορτογάλος προπονητής πρέπει να στηριχτεί στους ήδη υπάρχοντες.
Και η απορία που γεννάται είναι δικαιολογημένη. Γιατί όχι μόνον ο Ολυμπιακός, αλλά όλες οι ελληνικές ομάδες, δεν ολοκληρώνουν τις μεταγραφές τους νωρίτερα, ώστε ο τεχνικός να έχει όλο το ρόστερ στη διάθεσή του από την αρχή της προετοιμασίας;
Πώς είναι δυνατόν να αναγκάζονται να παίξουν τα –ουσιαστικά– πιο κρίσιμα παιχνίδια, που θα καθορίσουν την ευρωπαϊκή τους πορεία, όχι μόνο χωρίς να έχουν ενισχυθεί, αλλά και πολλές φορές με απώλειες;
Ο Μαρτίνς κρίνεται, επειδή δεν χρησιμοποίησε τους δύο νεοαποκτηθέντες. Οταν μάλιστα στη θέση του τερματοφύλακα έπαιξε ένας ταλαντούχος αλλά άπειρος νεαρός, ενώ στην επίθεση η απειλή στο ένας εναντίον ενός είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Ποιος όμως μπορεί να εγγυηθεί πως αν είχε κάνει άλλες επιλογές, το αποτέλεσμα θα ήταν διαφορετικό;
Θα πείτε, χρειάζεται σε κάποιες περιπτώσεις και το ρίσκο. Αν δεν του έβγαινε, όμως, όπως συνέβη με τον Μιλόγεβιτς στον δεύτερο αγώνα της ΑΕΚ με τη Βελέζ; Βλέπετε, είναι εύκολο σε όλους μας να κρίνουμε εκ του αποτελέσματος.
Το μόνο συμπέρασμα που μπορεί να βγει, από τις μέχρι σήμερα παρουσίες των ομάδων μας στην Ευρώπη, είναι πως πήγαν χωρίς να έχουν γεμίσει εγκαίρως τις φαρέτρες τους με όλα τα βέλη, ώστε να πετύχουν τους στόχους τους.