Ποδόσφαιρο, αυταρχικά καθεστώτα και… ηθικοί συμβιβασμοί

Ποδόσφαιρο, αυταρχικά καθεστώτα και… ηθικοί συμβιβασμοί

1' 39" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η Νιούκαστλ Γιουνάιτεντ έγινε η τρίτη ομάδα της Πρέμιερ Λιγκ η οποία περνάει σε χέρια ιδιοκτητών που συνδέονται με αυταρχικά καθεστώτα, μετά τις Μάντσεστερ Σίτι (που ανήκει στο Αμπου Ντάμπι) και την Τσέλσι του Ρώσου Ρομάν Αμπράμοβιτς.

Οσο και αν χαροποίησε τους φίλους της ομάδας της βορειοανατολικής Αγγλίας, η αμφιλεγόμενη εξαγορά των μετοχών του συλλόγου από κονσόρτσιουμ στο οποίο κυριαρχεί ο διάδοχος του σαουδαραβικού θρόνου δεν αφήνει και την καλύτερη εικόνα για την κορυφαία ποδοσφαιρική λίγκα του κόσμου. Εδώ φαίνεται να δημιουργείται λοιπόν ένα μοτίβο, που χρειάζεται εξήγηση.

Ιδιοκτήτες συλλόγων από μη δημοκρατικά καθεστώτα υπάρχουν και σε άλλες χώρες, όπως σε Γαλλία, Ιταλία και Ισπανία.

Ωστόσο η προβολή που έχει ένας σύλλογος της Πρέμιερ Λιγκ διεθνώς (όχι μόνον εγχωρίως) είναι συχνά πολύ σημαντικότερη σε πολλά επίπεδα από την ιδιοκτησία μιας γαλλικής, ιταλικής ή ισπανικής ομάδας.

Το εργαλείο της «oft power» δηλαδή της ήπιας ισχύος ή εξουσίας, είναι πολύτιμο σήμερα διεθνώς, την εποχή της εικόνας και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, όπου πίξελ και πληκτρολόγια μπορεί να είναι καλύτερα κατακτητικά μέσα από σφαίρες και πυραύλους. Η χρήση της οικονομικής ισχύος στο ποδόσφαιρο επιτρέπει σε καθεστώτα ελάχιστα δημοφιλή στο εξωτερικό να καλλωπίσουν σημαντικά τη διεθνή τους εικόνα και να τους προσφέρουν φίλους σε μέσο και χαμηλό επίπεδο (όχι δηλαδή στην πολιτική, στη διπλωματία και στην οικονομία), που μπορεί να χαρίσουν πολύ ευνοϊκότερη μεταχείριση μακροπρόθεσμα σε μια διμερή ή και διεθνή σχέση κρατών. Αλλιώς βλέπει ένας φίλος της Τσέλσι τους Ρώσους, όταν είναι ευγνώμων στον Αμπράμοβιτς. Και πώς να θυμώσει ένας φίλος της Νιούκαστλ με τυχόν αμφιλεγόμενες πράξεις του σαουδαραβικού καθεστώτος;

Επιπλέον η ιδιοκτησία αγγλικής ομάδας συνιστά γενικώς επένδυση με διεθνή αντίκτυπο και σε ομοσπονδίες, αφού θεωρείται δεδομένο ότι η UEFA και η FIFA είναι πιο ήπιες και φιλικές σε αιτήματα χωρών που έχουν ήδη επενδύσει στο άθλημά τους, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται.

Πέρα από τους ιδιοκτήτες, αντίστοιχη τάση μπορεί να δει κανείς και στους χορηγούς. Ομοσπονδία, λίγκα, αρχές και φίλαθλοι δεν λένε όχι στο ξενόφερτο χρήμα, και ας απαιτούνται κάποιοι ηθικοί συμβιβασμοί…

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή