Με… πολιορκητικό κριό το ποδόσφαιρο, ο αραβικός κόσμος προσπαθεί να εξασφαλίσει θετική δημοσιότητα και αποδοχή στην Ευρώπη και την υπόλοιπη υδρόγειο, μια διαδικασία που το τελευταίο δίμηνο έγινε εμφανής περισσότερο από ποτέ με το Παγκόσμιο Κύπελλο στο Κατάρ και την απόκτηση του Κριστιάνο Ρονάλντο από έναν εν πολλοίς άγνωστο σαουδαραβικό σύλλογο.
Το συμβόλαιο-ρεκόρ των 200 εκατ. ευρώ τον χρόνο για τον 37χρονο Πορτογάλο σούπερ σταρ δεν είναι το πρώτο μεγάλο άνοιγμα του αραβικού κόσμου στο ευρωπαϊκό και το παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Συστηματικά οι Αραβες –που μπορεί να λατρεύουν το ποδόσφαιρο, αλλά μέχρι την είσοδο του Μαρόκου στα ημιτελικά του Μουντιάλ πριν από ένα μήνα δεν τα πολυκατάφερναν– έχουν εδώ και τουλάχιστον 15 χρόνια προσπαθήσει να εισχωρήσουν στον πολύφερνο κόσμο του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου ως όχημα για ευρύτερη αποδοχή και σφυρηλάτηση σχέσεων που ίσως φανούν πολύτιμες στον μετα-πετρελαϊκό κόσμο.
Ετσι άρχισαν πρώτα οι χορηγίες σε σπουδαίους συλλόγους, ονοματοδοσίες γηπέδων και μετά αποκτήσεις κορυφαίων ομάδων, όπως της Μάντσεστερ Σίτι από το Αμπου Ντάμπι, της Παρί Σεν Ζερμέν από το Κατάρ, της Αστον Βίλα από μεγάλο Αιγύπτιο επιχειρηματία και πριν από ενάμιση χρόνο της Νιούκαστλ από τη Σαουδική Αραβία.
Η επένδυση στο ποδόσφαιρο αποφέρει πολλά κέρδη από πλευράς εικόνας, έστω κι αν το Κατάρ είχε κυρίως αρνητική δημοσιότητα στα δώδεκα έτη από την ανάληψη έως τη διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2022. Το δημοφιλέστερο άθλημα στον κόσμο κρίνεται ως ο καλύτερος τρόπος για να κερδίσει κανείς την εύνοια όχι μόνο των φιλάθλων αλλά και όσων υπολογίζουν τη δύναμη και το συναίσθημα των οπαδών.
Συνεπώς, ενώ άλλες δυνάμεις επενδύουν σε αμυντικές συμφωνίες και κινηματογραφικές ή τηλεοπτικές παραγωγές, άλλες σε εξαγορά και λειτουργία μεγάλων επιχειρήσεων και υποδομών όπως λιμάνια, και άλλες στην ενεργειακή εξάρτηση και την προσφορά μισθοφόρων στρατιωτών, οι Αραβες έχουν επιλέξει η δική τους εκδοχή της «soft power» (δηλαδή της ήπιας ισχύος) να περνάει μέσα από το ποδόσφαιρο.
Και δεν μπορεί ο περιφερειακός αντίπαλος του Ριάντ, το Κατάρ, να παίρνει τα φώτα της δημοσιότητας στο Μουντιάλ χωρίς να κάνει κάτι ο μεγάλος γείτονας, η Σαουδική Αραβία. Μπορεί να ήρθε μια ανέλπιστη νίκη της σαουδαραβικής ομάδας επί της Αργεντινής τον Νοέμβριο –η μόνη ήττα τής μετέπειτα παγκόσμιας πρωταθλήτριας στα τελευταία 43 παιχνίδια της–, αλλά το Ριάντ «τρέχει» πολλαπλά ποδοσφαιρικά πρότζεκτ διεθνών διαστάσεων.
Χορηγίες σε συλλόγους, ονοματοδοσίες γηπέδων και εξαγορές κορυφαίων ομάδων και παικτών την τελευταία 15ετία.
Συχνά, σημαντικοί ποδοσφαιριστές έπαιρναν την απόφαση να πάρουν το… εφάπαξ τους με μια μεταγραφή σε σαουδαραβική ομάδα, όμως το Ριάντ μπήκε σε νέα κατηγορία όταν κατάφερε ύστερα από ενάμιση χρόνο προσπαθειών να αποκτήσει τις μετοχές της Νιούκαστλ, στην Αγγλία.
Επιπλέον ήταν τον περασμένο Μάιο όταν η Σαουδική Αραβία ανακοίνωσε τη συμφωνία με τον Λιονέλ Μέσι για να καταστεί ο αρχηγός της Αργεντινής πρέσβης του σαουδαραβικού τουρισμού, ξαφνιάζοντας πολλούς.
Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσεται και η νέα προσπάθεια από κοινού με την Αίγυπτο και την Ελλάδα για την ανάληψη της διοργάνωσης του μεταπροσεχούς Παγκοσμίου Κυπέλλου, του 2030.
Παράθυρο επιστροφής
Εκεί όμως που… έσπασαν τα κοντέρ ήταν με την απόκτηση του Ρονάλντο από την Αλ Νασρ για τα επόμενα δυόμισι έτη, με απολαβές ύψους 22.830 ευρώ την ώρα, ακόμη και για τις… ώρες που κοιμάται ο ιδιόρρυθμος Πορτογάλος. Για όποιον αμφέβαλλε, η δήλωση του ίδιου του Ρονάλντο ήταν σαφής: «Η Σαουδική Αραβία είναι χώρα με πολλές φιλοδοξίες και δυνατότητες».
Χαρακτηριστικό είναι και το ότι, όπως αποκάλυψε ο ισπανικός Τύπος, στο συμβόλαιό του προβλέπεται ότι αν η Νιουκάστλ βγει στο Τσάμπιονς Λιγκ, ο Ρονάλντο θα μπορεί να μεταπηδήσει στις «καρακάξες», αφού καλή είναι η αναπαυτική αποθήκη, αλλά καλύτερη η βιτρίνα.
Η Ελλάδα και το Μουντιάλ
Του Άκη Τριανταφύλλου
Μόνο η επισημοποίηση φαίνεται να απομένει για την κοινή υποψηφιότητα Σαουδικής Αραβίας – Αιγύπτου – Ελλάδας για το Μουντιάλ του 2030. Οι επαφές των τριών χωρών διεξάγονται σε υψηλό επίπεδο από την περασμένη άνοιξη και η διεκδίκηση του επετειακού Παγκοσμίου Κυπέλλου, όπου θα εορταστούν τα 100 χρόνια του θεσμού, εντάσσεται στις ευρύτερες –γεωπολιτικού χαρακτήρα– στρατηγικές συμφωνίες. Ο φάκελος ετοιμάζεται συντονισμένα και το πλάνο έχει ως εξής: Το μεγαλύτερο κόστος θα αναλάβει η Σαουδική Αραβία, τα περισσότερα παιχνίδια θα γίνουν στο Ριάντ, κάποια άλλα στο Κάιρο, ενώ σε ό,τι αφορά τη χώρα μας συμπεριλαμβάνει πέντε γηπεδικές εγκαταστάσεις. Ο λόγος για το ΟΑΚΑ, το «Γ. Καραϊσκάκης», την «OPAP Arena», αλλά και το νέο γήπεδο του Παναθηναϊκού στον Βοτανικό και τη νέα Τούμπα. Το ζήτημα που τίθεται και μπορεί να ξεπεραστεί από την ίδια τη FIFA ή με τεχνικές παρεμβάσεις είναι πως η μίνιμουμ χωρητικότητα των γηπέδων πρέπει να είναι της τάξης των 40.000 θεατών, και τη συγκεκριμένη στιγμή μόνο το ΟΑΚΑ πληρoί τις προδιαγραφές. Αν τα καταφέρει η συγκεκριμένη πρόταση, που έχει να ανταγωνιστεί αυτές των Ισπανίας – Πορτογαλίας – Ουκρανίας και Ουρουγουάης – Αργεντινής – Παραγουάης – Χιλής, θα γίνει το πρώτο Μουντιάλ στα 100 χρόνια της διοργάνωσης που θα διεξαχθεί σε τρεις ηπείρους.
\