Για τις ειδικές συνθήκες υπό τις οποίες καλείται να αγωνιστεί στο Παγκόσμιο Κύπελλο μπάσκετ η Εθνική, μίλησε ο πολύπειρος Ελληνας προπονητής, Αρης Λυκογιάννης στην «Κ», τονίζοντας ότι τα ματς του ομίλου με την Ιορδανία και τη Ν. Ζηλανδία, αλλά το σύστημα διεξαγωγής με νέους ομίλους στη β’ φάση της διοργάνωσης, θα δώσουν πολύτιμο χρόνο στην ομάδα, προκειμένου αυτή να πατήσει καλύτερα στα πόδια της.
«Πάμε με απουσίες σημαντικές στο Παγκόσμιο σε σχέση με την ομάδα του Ευρωμπάσκετ. Είμαστε μια ομάδα η οποία έχει χάσει τρία βασικά ατού κυρίως σε ότι αφορά στο επιθετικό κομμάτι, τον Γιάννη, τον Σλούκα και τον Ντόρσεϊ κι έναν ακόμη παίκτη που έπαιζε πολύ βασικό ρόλο στη δημιουργία, όπως είναι ο Καλάθης», μας λέει ο 54χρονος τεχνικός.
Και συνεχίζει: «Υπάρχει η προσθήκη του Γουόκαπ, βέβαια, ο οποίος όμως μπορεί να βοηθήσει κυρίως στον ανασταλτικό τομέα, σε πράγματα που έχουν να κάνουν με την άμυνα, με το πως θα πιέσουμε τη μπάλα κτλ. Η Εθνική αυτή, είναι μια ομάδα η οποία θα στηρίξει τα πάντα γύρω από την άμυνα, από το πόσες κατοχές μπορεί να βρει χωρίς να δεχθεί καλάθι και από ‘κει και πέρα να μπορέσει να αξιοποιήσει αυτό στο ανοικτό γήπεδο. Αυτό είναι ίσως το πιο δυνατό σημείο. Είναι μια ομάδα η οποία θα ξεκινά από την άμυνα. Δεν νομίζω ότι αυτή τη στιγμή έχουμε ένα πολύ μεγάλο επιθετικό ρεπερτόριο».
– Θεωρείς κόουτς ότι το επιθετικό ρεπερτόριο ξεκινά κυρίως από την περιφέρεια; Από τους κοντούς που έχουν τη μπάλα, εκεί όπου έχουμε τις μεγάλες απώλειες;
«Συνήθως οι κοντοί είναι αυτοί που παίρνουν τις περισσότερες επιθέσεις. Ετσι γίνεται πάντα. Εμείς, λόγω της παρουσίας του Γιάννη τα τελευταία χρόνια, είχαμε ένα παιχνίδι το οποίο πήγαινε και σε άλλα σημεία, δεν ήταν μόνο περιφερειακό. Επιθετικά είμαστε θεωρώ ένα με δύο κλικ κάτω από την ομάδα που είδαμε την τελευταία φορά στο Ευρωμπάσκετ. Παρόλα αυτά έχουμε μια αρκετά καλή πιθανότητα στον όμιλο για να κάνουμε τις νίκες που χρειάζονται τόσο με Ιορδανία, όσο και με Ν. Ζηλανδία. Είναι βατά ματς, είναι μέσα στις δυνατότητές μας, δεν είναι ομάδες πάνω από το επίπεδό μας σε καμία περίπτωση».
– Ουσιαστικά ποντάρουμε στη 2η θέση για να δούμε μετά τη διασταύρωση με τον 4ο όμιλο.
«Πάντα τα χιαστί ματς καθορίζουν την πορεία και το που μπορεί να φτάσει μια ομάδα. Νομίζω ότι γενικότερα υπάρχει μια αίσθηση ότι λόγω αυτών των απουσιών δεν υπάρχουν πολύ μεγάλες προσδοκίες και αυτό ίσως μας βγει σε καλό. Να μην έχουμε τόση πίεση και το «πρέπει». Τα τελευταία χρόνια μπήκε μια πίεση, ψάχνουμε απεγνωσμένα μια επιτυχία, μια διάκριση».
– Αυτό το «πρέπει» το ενίσχυσε η συμμετοχή του Γιάννη Αντετοκούνμπο;
«Σίγουρα, αλλά όπως είδαμε και στο Ευρωμπάσκετ, στο χιαστί ματς με τη Γερμανία, η ομάδα δεν έκανε το βήμα παραπάνω. Δεν είναι εύκολες καταστάσεις αυτές. Τώρα με τους νατουραλιζέ παίκτες, με παίκτες από το ΝΒΑ, κάποιες ομάδες έχουν δυναμώσει αρκετά, κάποιες είναι και αρκετά χρόνια μαζί, τις οποίες βλέπουμε σταδιακά να προοδεύουν όπως η Ιταλία που φέρνει νέο κόσμο από τα φυτώρια, φρέσκα παιδιά κτλ. Αυτό του τουρνουά είναι μια καλή ευκαιρία να βγουν νέα δικά μας παιδιά στο προσκήνιο, όπως ο Λούντζης, ο Ρογκαβόπουλος που ήταν καλός στα φιλικά.
«Ανοικτά τα μετάλλια»
– Φαβορί υπάρχει;
«Σίγουρα είναι οι ΗΠΑ, οι οποίες έχουν παίκτες με μεγάλη ποιότητα, αλλά πάντα είναι το ζητούμενο η συνοχή. Από ‘κει κι έπειτα, βλέπω τη Γερμανία. Είναι ομάδα δεμένη, έχει παίκτες από το ΝΒΑ, θα είναι ένα σύνολο δυνατό, όπως οι Αυστραλία, Γαλλία, Σερβία, Ιταλία. Θεωρώ ότι είναι ένα Παγκόσμιο ανοικτό σε ότι αφορά στις θέσεις των μεταλλίων και για την τετράδα. Ενας σημαντικός στόχος επίσης είναι και τα ολυμπιακά εισιτήρια, κάτι που θα πρέπει να έχει στο πίσω μέρος του κεφαλιού η ομάδα μας.
– Θα βοηθήσει ότι θα υπάρξουν νέοι όμιλοι στη β’ φάση;
«Νομίζω ότι είναι καλύτερο. Δεν υπάρχει ένας γρήγορος αποκλεισμός, έχεις κι άλλα παιχνίδια, δίνεται ο χρόνος στην ομάδα να μονταριστεί καλύτερα, διότι αρκετές ομάδες δεν είναι έτοιμες. Πάντα οι Εθνικές είναι ομάδες ειδικών συνθηκών».
«Να υπάρξει μια επαναπροσέγγιση»
– Είναι δύσκολο για έναν προπονητή να «δέσει» μια ομάδα σε τόσο μικρό διάστημα, με τόση πίεση και με παίκτες πολλές φορές αρκετά διαφορετικούς;
«Σίγουρα. Είναι διαφορετικό σε σχέση με έναν σύλλογο. Θέλει διαφορετική διαχείριση. Παίζουν πολλά πράγματα ρόλο. Το πιο σημαντικό έχει να κάνει με την κατάσταση που βρίσκονται οι παίκτες που θα έρθουν. Είναι διαφορετικές οι συνθήκες, υπάρχουν παιδιά με μεγαλύτερη καταπόνηση διότι προέρχονται από ομάδες που έχουν κάνει πολλά παιχνίδια, που πήγαν μακριά στις διοργανώσεις τους, υπάρχουν αυτοί που η ομάδα τους έχει σταματήσει πολύ νωρίτερα. Είναι οι τραυματισμοί, είναι πολλά πράγματα που πρέπει να ληφθούν υπ’ όψιν και παίζουν ρόλο. Εχουν αλλάξει κάποια πράγματα σε ότι αφορά στις εθνικές ομάδες και στον τρόπο αντιμετώπισης. Πρέπει να υπάρξει μια επαναπροσέγγιση στο πως οι παίκτες βλέπουν τις Εθνικές. Επειδή τα ματς στους συλλόγους είναι πάρα πολλά και οι καταπονήσεις μεγάλες, βλέπουμε αρκετούς παίκτες οι οποίοι προτιμούν να ξεκουραστούν, να βρουν χρόνο για να προστατεύσουν το κορμί τους. Δεν το λέω μόνο για την Ελλάδα. Το είδαμε παντού, στην Τουρκία με τον Λάρκιν, με τον Γουίλμπεκιν και αλλού. Είναι μεγάλη η καταπόνηση. Παρόλα αυτά υπάρχουν και παραδείγματα που πρέπει να τα χρησιμοποιήσουμε. Μια ομάδα που βελτιώνεται και διαχειρίζεται σωστά το υλικό της με παλιούς και νεότερους, είναι η Ιταλία που τουλάχιστον στα φιλικά της ήταν αήττητη. Μου άρεσε το μπάσκετ που έπαιξε».