Η ερχόμενη Πέμπτη, τελευταία μέρα του καλοκαιριού, η ποδοσφαιρική λογική λέει πως θα βρει τη χώρα μας με τέσσερις ομάδες σε ευρωπαϊκούς ομίλους. ΑΕΚ και Παναθηναϊκός, ακόμα κι αν δεν καταφέρουν να προκριθούν επί των Αντβέρπ και Μπράγκα αντίστοιχα και να κουνούν σεντόνι Τσάμπιονς Λιγκ τουλάχιστον μέχρι τον Νοέμβριο, έχουν εξασφαλισμένη τη συμμετοχή τους σε αυτούς του Γιουρόπα Λιγκ.
Εκεί όπου, αν δεν συμβεί κάτι απρόοπτο στη Σερβία, θα βρίσκεται και ο Ολυμπιακός, έχοντας «μαξιλαράκι» ασφαλείας το υπέρ του 3-1 επί της Τσουκαρίτσκι στο «Γ. Καραϊσκάκης».
Οσο για τον ΠΑΟΚ, με τη δύναμη της Τούμπας, στο χέρι του είναι να εκμεταλλευτεί τη νίκη του με 2-1 στη Σκωτία επί της Χαρτς και να συμμετάσχει για δεύτερη φορά σε αυτούς του Conference League, στη σύντομη ιστορία της διοργάνωσης. Εντυπωσιακές επιδόσεις, αν μη τι άλλο, που δεν είχαμε συνηθίσει τα τελευταία χρόνια.
Τα αποτελέσματα και οι εμφανίσεις των ομάδων μας στα προκριματικά, ακόμα και αυτή του Αρη επί της Ντιναμό Κιέβου, παρά τον αποκλεισμό, ήταν ένα ενθαρρυντικό σημάδι πως κάτι έχει αρχίσει να κινείται. Πως το επίπεδο ανεβαίνει. Το ελληνικό ποδόσφαιρο μπορεί να αισθάνεται πλέον πως έχει 4-5 ομάδες που μπορούν να σταθούν αξιοπρεπώς στο ευρωπαϊκό στερέωμα.
Εντυπωσιακές επιδόσεις, αν μη τι άλλο, που δεν είχαμε συνηθίσει τα τελευταία χρόνια.
Και ίσως σε αυτό συνέβαλε κάτι για το οποίο πολλοί ήταν και παραμένουν υπέρμαχοι: Η μείωση των ομάδων στο πρωτάθλημα της Σούπερ Λιγκ 1.
Ενα πρωτάθλημα, που από τη σεζόν 2019-2020 μείωσε τον αριθμό των συμμετεχόντων από 16 σε 14 ομάδες, με την ανάδειξη του πρωταθλητή να γίνεται μέσω των πλέι οφ και όχι από την κανονική περίοδο, έχοντας ως πρωταρχικό στόχο να γίνει πιο ανταγωνιστικό.
Η εξέλιξη των πραγμάτων, ο περσινός μαραθώνιος όπου όλα ήταν ανοιχτά μέχρι την προτελευταία αγωνιστική των εντυπωσιακών πλέι οφ, σε συνδυασμό με τη χρήση VAR τα τέσσερα τελευταία χρόνια, δικαιώνει την απόφαση που είχε ληφθεί και επαναθέτει το ερώτημα αν μια περαιτέρω μείωση θα βοηθούσε ακόμα περισσότερο.
Ρεαλιστικά, αν δει κάποιος την κατάσταση, όσοι τολμηροί υποστήριζαν πως ένα πρωτάθλημα 12 ή ακόμα και 10 ομάδων θα ενδυναμώσει πιο πολύ την κατηγορία, δημιουργώντας το αγωνιστικό πλαίσιο εκείνο που αναζητούν οι μεγάλες ομάδες προκειμένου να είναι ανταγωνιστικές στην Ευρώπη, δεν είχαν άδικο.
Είναι ένα σχέδιο που ποτέ δεν έχει φύγει από το μυαλό των παραγόντων της ΣΛ1 και που συζητείται συχνά-πυκνά στο περιθώριο των συμβουλίων, αφού θεωρείται πως με τον τρόπο αυτόν το πρωτάθλημα θα είναι πολύ πιο ενδιαφέρον και –εκτός των άλλων– και πιο εμπορικό, φέρνοντας συνολικά περισσότερα έσοδα στη λίγκα και κατ’ επέκταση στις ΠΑΕ.
Ρεαλιστικά, αν δει κάποιος την κατάσταση, όσοι τολμηροί υποστήριζαν πως ένα πρωτάθλημα 12 ή ακόμα και 10 ομάδων θα ενδυναμώσει πιο πολύ την κατηγορία, δημιουργώντας το αγωνιστικό πλαίσιο εκείνο που αναζητούν οι μεγάλες ομάδες προκειμένου να είναι ανταγωνιστικές στην Ευρώπη, δεν είχαν άδικο.
Η πλειονότητα παραδέχεται πως, και με 14 ομάδες, το πρωτάθλημα είναι δύο ταχυτήτων. Και μάλιστα με μεγάλες διαφορές. Τρανταχτό παράδειγμα το φετινό που μόλις ξεκίνησε. ΑΕΚ, Παναθηναϊκός, Ολυμπιακός, ΠΑΟΚ, Αρης είναι στην πρώτη και οι εννέα υπόλοιποι (ΟΦΗ, Βόλος, Αστέρας Τρίπολης, Ατρόμητος, ΠΑΣ Γιάννινα, Παναιτωλικός, Λαμία, Πανσερραϊκός, Κηφισιά), με μικρές λεπτομέρειες να τους χωρίζουν, στη δεύτερη.
Οσο κι αν το στοιχείο της έκπληξης είναι από τα κύρια συστατικά του αθλήματος, ποιος αλήθεια μπορεί να ισχυριστεί πως η πρωταθλήτρια ΑΕΚ με τα εντυπωσιακά στατιστικά σαν τα χθεσινά επί του Πανσερραϊκού (82% -18% κατοχή, 36 τελικές προσπάθειες, μεταξύ των οποίων χαμένο πέναλτι και δοκάρι) θα χάσει ξανά βαθμούς στην έδρα της από ανάλογης δυναμικότητας αντίπαλο;
Δυνατή Σούπερ Λιγκ 1 με 10 ομάδες – Αξιόπιστη Σούπερ Λιγκ 2
Ενα πρωτάθλημα τεσσάρων γύρων με 10 δυνατές ομάδες, που θα έδιναν συνολικά 36 αγώνες με μεγάλο ανταγωνισμό, χωρίς να είναι κανείς αδιάφορος, αφού οι ομάδες ταυτόχρονα θα διεκδικούσαν πρωτάθλημα, Ευρώπη και παραμονή, θα ήταν πιθανώς ο δρόμος στον οποίο θα έπρεπε να κατευθυνθεί η Λίγκα, με δεδομένα όσα είδαμε στα τελευταία πλέι οφ, όπου κρίθηκαν τα πάντα.
Βυθισμένη στις καταγγελίες και τις έρευνες για παράνομους στοιχηματισμούς, η Σούπερ Λιγκ 2 θα μπορούσε με 10 ή 12 ομάδες στις τάξεις της να ανακτήσει την παλιά χαμένη αίγλη της αλλά κυρίως την αξιοπιστία της.
Κάτι τέτοιο φυσικά προυποθέτει αναδιάρθρωση και αλλαγή του φορμάτ. Παράλληλα, θα επέτρεπε να δημιουργηθεί επιτέλους ένα αξιόλογο πρωτάθλημα στην πιο κάτω κατηγορία, με την οποία ουδείς ασχολείται, έχοντας περιέλθει σε πλήρη ανυποληψία.
Βυθισμένη στις καταγγελίες και τις έρευνες για παράνομους στοιχηματισμούς, η Σούπερ Λιγκ 2 θα μπορούσε με 10 ή 12 ομάδες στις τάξεις της να ανακτήσει την παλιά χαμένη αίγλη της αλλά κυρίως την αξιοπιστία της. Να βρει χορηγούς, να διαπραγματευτεί με παρόχους τα τηλεοπτικά δικαιώματα όχι ως πένητας αλλά ως ίσος προς ίσο, ως ένας συνεταιρισμός που θα διαθέτει ομάδες δομημένες στην παραπάνω κατηγορία. Που έχουν μάθει να λειτουργούν για χρόνια στη ΣΛ1.
Για να μη θεωρηθούν λοιπόν στο σύντομο μέλλον οι τωρινές επιτυχίες των ελληνικών ομάδων στην Ευρώπη συγκυριακές, μήπως βρισκόμαστε στο πιο κατάλληλο τάιμινγκ για μια ολική αναδιάρθρωση του ποδοσφαίρου μας; Είναι ένα τόλμημα που αξίζει τον κόπο.