Είχε διαφανεί από τα μέσα Αυγούστου πως η «πίπα ειρήνης» που πήγε να ανάψει στη συνάντηση των «4», υπό την αιγίδα του πρωθυπουργού, δεν… είχε καπνό. Και μόλις ένα μήνα μετά και με τα πρώτα ντέρμπι της περιόδου, ήχησαν πάλι τα τύμπανα του πολέμου.
Η αιτία γνωστή. Η επικράτηση του εκάστοτε «χαλίφη» εις βάρος των υπολοίπων. Και για τα λεφτά και για την υστεροφημία. Αφορμή ο διορισμός των διαιτητών στα ντέρμπι ΑΕΚ – Ολυμπιακού και ΠΑΟΚ – Αρη.
Γνωστά φυσικά και από τώρα τα αποτελέσματα: o φανατισμός των ανεγκέφαλων, η πνιγηρή ατμόσφαιρα από την τοξικότητα, η απαξίωση σε ό,τι περιβάλλει το επαγγελματικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου και όχι μόνον. Ολα αυτά να οδηγούν στην έξαρση της βίας, με τα τραγικά επακόλουθα που βιώσαμε πρόσφατα.
Πόσο υποκριτές αποδεικνύονται όλοι, που με λογύδρια της δεκάρας και κροκοδείλια δάκρυα καταδίκαζαν όλα όσα όπλισαν τα χέρια των δολοφόνων του Αλκη και του Μιχάλη. Που θα τα επαναλάβουν, αμέσως μετά το επόμενο συμβάν.
Γιατί με μαθηματική ακρίβεια εκεί οδηγούμαστε. Αφού πριν ακόμh «ζεσταθούν» οι αντίπαλοι, άρχισαν οι αντιπαραθέσεις. Και μακάρι να διαψευστώ, αλλά ο πόλεμος φαντάζει πιο σκληρός και αμείλικτος.
Τα δύο αυριανά παιχνίδια, αντί να αποτελούν τα πρώτα τεστ για τη δυναμικότητα των υποψηφίων του τίτλου, έχουν αναχθεί στο ποιος θα επιβάλει τους δικούς του όρους στο πρωτάθλημα. Ουδείς, ουσιαστικά, ασχολείται με το ποιους παίκτες θα παίξουν οι αντίπαλοι, αλλά με το ποιος διαιτητής θα σφυρίξει.
Και είναι σίγουρο πως όποιος και να είναι διαιτητής το βράδυ της Κυριακής, θα είναι «αποτυχημένος», όχι μόνο για τους ηττημένους, αλλά και για τους… νικητές. Εδώ έχουμε φτάσει.