Ο κάτοχος του ολυμπιακού ρεκόρ στο μήκος, ο Μπομπ Μπίμον, πρόσθεσε το όνομά του στον μακρύ κατάλογο των πρωταθλητών που αποφασίζουν να βγάλουν… στο σφυρί κάποιο ή κάποια από τα μετάλλια που έχουν κατακτήσει όταν πρωταγωνιστούσαν στους αθλητικούς στίβους.
Από τη μία πλευρά της ζυγαριάς οι στιγμές δόξας και από την άλλη πλευρά το χρήμα. Πολλές φορές, όταν τα χρόνια διαβαίνουν, η δεύτερη πλευρά της ζυγαριάς υπερισχύει.
Σε κάποιες περιπτώσεις αυτό γίνεται για λόγους επιβίωσης και σε άλλες για να ενισχυθεί ένας φιλανθρωπικός σκοπός. Δεκάδες ολυμπιονίκες έχουν αποχωριστεί τις αθλητικές αναμνήσεις τους για μερικές χιλιάδες δολάρια.
Η τιμή του μεταλλίου, όσο ψηλά και να φτάσει, δεν μπορεί να «πληρώσει» όλες εκείνες τις στιγμές που αφιερώνει ο αθλητής από τη ζωή του προκειμένου να το κατακτήσει.
Εξάλλου, οι συλλέκτες το αντιμετωπίζουν όπως τα σπάνια νομίσματα, τα κόμικς, τα γραμματόσημα. Τα περισσότερα χρήματα όμως έχουν δοθεί για ένα από τα μετάλλια του Τζέσε Όουενς. Σε δημοπρασία του 2019, η τιμή του έφτασε τα 1.500.000 δολάρια.
Χιλιάδες ώρες προπόνησης. Χαρές και απογοητεύσεις. Στερήσεις, πόνος και τόνοι ιδρώτα. Και φτάνει η στιγμή του αγώνα.
Στα αυτιά ηχούν τα χειροκροτήματα του κοινού που δείχνουν μία θέση στο βάθρο. Δάκρυα και το μετάλλιο στολίζει το στήθος. Ένα μετάλλιο που μοιάζει να αποτελεί ένα παζλ των προαναφερόμενων.
Η συναισθηματική αξία του ανυπολόγιστη. Τα χρόνια περνάνε και κάποια στιγμή ένα ολυμπιακό μετάλλιο βγαίνει… στο σφυρί. Τις περισσότερες φορές γίνεται για λόγους ανάγκης.
Εξάλλου, όπως έχει πει σύζυγος παλαιού Έλληνα πρωταθλητή μεγάλων αποστάσεων που είχε ζήσει στιγμές ανέχειας, «το δάφνινο στεφάνι μπορεί να είναι χρήσιμο μόνο για τις φακές γιατί η δόξα δεν τρώγεται».
Το 1968, ο Μπομπ Μπίμον, με άλμα στα 8,90 κατέκτησε την πρώτη θέση στο μήκος, στους Ολυμπιακούς του Μεξικού. Η επίδοση εξακολουθεί να αποτελεί ολυμπιακό ρεκόρ.
Ο 77χρονος έδωσε το μετάλλιο του στον οίκο δημοπρασιών Christie’s και θα βγει σε δημοπρασία την 1η Φεβρουαρίου. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι η τιμή του θα ξεπεράσει τα 400.000 δολάρια.
Πριν από λίγες ημέρες, σε δημοπρασία της Βοστώνης, βγήκε… στο σφυρί και άλλο ένα κομμάτι από την ολυμπιακή ιστορία. Ανάμεσα στα αντικείμενα που τέθηκαν προς πώληση ήταν και τα τρία μετάλλια του Στιβ Γκέντερ.
Η τελική προσφορά δεν ξεπέρασε τα 46.000 δολάρια. Και όμως για να τα κατακτήσει αγωνίστηκε με… διαλυμένα τα πνευμόνια.
Αγωνίστηκε ύστερα από επέμβαση. Κατά τη διάρκεια της επέμβασης αρνήθηκε να του χορηγήσουν αναισθητικό για να μη θεωρηθεί ντοπαρισμένος σε κάποιον έλεγχο.
Όλοι του είπαν να μην πάρει μέρος στους Αγώνες του 1972. Τελικά, στα 100 ήρθε 2ος , με πρώτο τον Μαρκ Σπιτς. Στα 400μ. ελευθ. ήταν 3ος.
Όταν ο Αμερικανός Ντε Μοντ, εξαιτίας λάθους της αμερικανικής ομάδας, θεωρήθηκε ντοπαρισμένος η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή του αφαίρεσε το ασημένιο μετάλλιο και θέλησε να το δώσει στον Γκέντερ.
Ο τελευταίος όμως αρνήθηκε να το πάρει γιατί, όπως είπε, ο συναθλητής του τον κέρδισε δίκαια. Αυτά τα δύο μετάλλια καθώς και το χρυσό διατέθηκαν προς πώληση. Καμία τιμή όμως δεν μπορεί να εξαγοράσει εκείνες τις στιγμές, τον κόπο και το ήθος του κολυμβητή.
Μπορεί κάθε μετάλλιο να έχει τη δική του ιστορία όμως δεν αξιολογείται σε όλες τις περιπτώσεις σύμφωνα με αυτήν.
Το 2021, ένα ασημένιο μετάλλιο από την ολυμπιακή σκοποβολή του 1900 επωλήθη μόλις για 1.283 δολάρια.
Την ίδια χρονιά, ένα χάλκινο από τους χειμερινούς του 1956 έφτασε τα 3.750 δολάρια και ένα ασημένιο από τους Ολυμπιακούς του 1896 (δεν υπήρχαν χρυσά) το απέκτησε ο αγοραστής του αντί του ποσού των 180.111 δολαρίων.
Ο Μπιλ Ράσελ, ο θρύλος των Μπόστον Σέλτικς, έδωσε, πριν από χρόνια, σε δημοπρασία το χρυσό μετάλλιο του 1956, διακρίσεις του από τα πρωταθλήματα ΝΒΑ και άλλα αναμνηστικά.
Σύμφωνα με τον παλαιό μπασκετμπολίστα, ένα μέρος των εσόδων διατέθηκε για φιλανθρωπικούς λόγους.
Για να βοηθήσει τους επιζώντες από το τσουνάμι του 2004 δημοπράτησε το μετάλλιο του ο κολυμβητής Αντονι Έρβιν (17.000 δολάρια) ενώ έξι από τα 12 μετάλλια του έχει προσφέρει για φιλανθρωπικούς σκοπούς και ο κολυμβητής Ράιαν Λόχτε.
Σε άλλες περιπτώσεις, η πώληση ενός μεταλλίου πραγματοποιείται για λόγους επιβίωσης. «Με σκότωσε που πούλησα το μετάλλιο μου αλλά θα έχανα το σπίτι μου.
Έπρεπε να το πουλήσω προκειμένου να υποβληθώ σε εγχείρηση», είχε πει ο Μαρκ Γουέλς, μέλος της αμερικανικής ομάδας χόκεϊ στον πάγο, η οποία το 1980 κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο (Miracle on Ice).
Ο Γουέλς τραυματίστηκε κατά τη διάρκεια φορτοεκφόρτωσης εμπορευματοκιβωτίων και πούλησε το μετάλλιο σε συλλέκτη για 40.000 δολάρια.
Στη συνέχεια, ο συλλέκτης το έδωσε σε δημοπρασία για 310.700 δολάρια.
Η αξιολόγηση ενός μεταλλίου
Ένα ολυμπιακό μετάλλιο κρύβει πίσω του τις στιγμές που θυσίασε ο ιδιοκτήτης από τη ζωή του προκειμένου να το κατακτήσει.
Στον κόσμο του εμπορίου η τιμή του υπολογίζεται με διαφορετικό τρόπο. Επάνω σε ένα μετάλλιο δεν υπάρχει χαραγμένο το όνομα του αθλητή.
Όταν όμως αυτό το μετάλλιο αντιπροσωπεύει ένα μεγάλο αθλητικό επίτευγμα, τότε, η τιμή θα είναι υψηλότερη. Το δικό της ρόλο παίζει και η ύπαρξη της κορδέλας των απονομών. Η τιμή θα είναι ακόμα πιο ψηλή εάν το μετάλλιο έχει την αρχική θήκη του.
Βασικό ρόλο στην πώληση ενός μεταλλίου σε υψηλή τιμή παίζουν η παλαιότητα του μεταλλίου και η δημοτικότητα του αθλήματος. Πάντα όμως πρωταγωνιστής θα είναι ο άνθρωπος. Δεν είναι τυχαίο ότι το υψηλότερο ποσό σε δημοπρασία έχει πιάσει ένα από τα μετάλλια του Τζέσε Όουενς.
Ο Αμερικανός αθλητής είχε κερδίσει τέσσερα χρυσά μετάλλια στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου και έχει μείνει στην ιστορία ως «ο άνθρωπος που νίκησε τον Χίτλερ».
Το 2012 βρήκε σε δημοπρασία και το Κύπελλο που απονεμήθηκε το 1896 στον Σπύρο Λούη. Διατέθηκε προς πώληση από τον εγγονό του Ολυμπιονίκη και αγοράστηκε από το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος.
Η τιμή του ξεπέρασε τις 500.000 ευρώ.
