Κόλτσεστερ Γιουνάιτεντ, Νότιγχαμ Φόρεστ, Γουλβς, Κάρντιφ, εθνική Αγγλίας κάτω των 20 ετών. Δεξιός μπακ, κεντρικός μέσος, ακραίος επιθετικός, επιθετικός. Ο Γκρεγκ Χάλφορντ έχει αγωνιστεί σε 20 ομάδες στην καριέρα του και έχει παίξει σχεδόν σε όλες τις θέσεις του γηπέδου.
Από μικρός είχε στόχο να γίνει επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Οπως αποδείχτηκε στην πορεία, κατά κάποιον τρόπο αυτό ήταν το εύκολο κομμάτι. Το να βρει όμως τη δική του θέση στον χώρο του ποδοσφαίρου έγινε για αυτόν η μεγάλη πρόκληση…
Ο κόσμος που ήξερε ο Γκρεγκ γκρεμίστηκε κατά τη διάρκεια της 18μηνης παρουσίας του στη Ρόδεραμ μεταξύ 2015 και 2017, όταν ο γιος του διαγνώστηκε ως αυτιστικός. «Ηταν έξι χρονών όταν μάθαμε τι ακριβώς έχει», λέει. «Με έβαλε σε σκέψεις. Θυμήθηκα πως όταν ήμουν στην ηλικία του συμπεριφερόμουν ακριβώς το ίδιο. Ετσι αποφάσισα να ανακαλύψω και εγώ ποιος πραγματικά ήμουν και αυτό έκανα. Πάντα ήξερα ότι ήμουν διαφορετικός. Απλά δεν καταλάβαινα πώς ή γιατί. Αλλά χαίρομαι που συνέβη αυτό και δεν μπορώ παρά να ευχαριστήσω τον γιο μου γι’ αυτό».
Στην επόμενη ομάδα του, την Κάρντιφ, ο Γκρεγκ Χάλφορντ αποφάσισε να μοιραστεί το μυστικό του, ότι και αυτός έχει διαγνωστεί –όπως και ο γιος του– με αυτισμό. Το είπε στον προπονητή του, Νιλ Γουόρνοκ και τον αρχηγό του, Σον Μόρισον. «Ηταν μια ανακούφιση», λέει ο Χάλφορντ. «Ηξερα ότι ο Νιλ θα ήταν εντάξει με αυτό και δεν θα μου φερόταν διαφορετικά και δεν το έκανε στα δυόμισι χρόνια της συνεργασίας μας. Οσον αφορά τον Σον, τον αρχηγό, ένιωθα άνετα επειδή περνούσαμε πολύ χρόνο μαζί εντός και εκτός ποδοσφαίρου και ήταν ο τύπος του ανθρώπου που μπορούσα να εμπιστευτώ. Νομίζω πάντως ότι ακόμα κι αν το ήξερα νωρίτερα στην καριέρα μου, δεν θα το είχα πει σε κανέναν».
Ο Χάλφορντ ξεκίνησε την καριέρα του στο Κόλτσεστερ στις αρχές της δεκαετίας του 2000, ανεβαίνοντας μέσα από την ακαδημία για να βοηθήσει την πρώτη ομάδα να διεκδικήσει την άνοδό της στην Championship. Η Ρέντινγκ ήταν αυτή που τον Ιανουάριο του 2007 του έδωσε την ευκαιρία να παίξει πρώτη φορά στην Premier League, πολύ πριν μάθει την αλήθεια για τον εαυτό του. Ωστόσο, η πρώτη του μεταγραφή θα ήταν δύσκολη, δείχνοντας τα πρώτα σημάδια, τα οποία όμως ο ίδιος δεν μπόρεσε να συλλάβει. «Οταν τελείωνα την προπόνηση πήγαινα κυριολεκτικά σπίτι μου. Δεν ήθελα να πάω κάποια βόλτα, δεν ήθελα να φάω μεσημεριανό, δεν ήθελα να συνομιλήσω με τον κόσμο», τόνισε ο Χάλφορντ. Η αποξένωση αυτή τον έβγαλε γρήγορα εκτός ομάδας. «Τελικά αυτός ήταν ο λόγος που πουλήθηκα από τη Ρέντινγκ, επειδή μου είπαν ότι δεν ταίριαζα από άποψη προσωπικότητας».
Αποφασισμένος να βελτιώσει τις κοινωνικές του δεξιότητες στη νέα του ομάδα, τη Σάντερλαντ, ο Χάλφορντ έσπρωξε τον εαυτό του έξω από τη ζώνη άνεσής του. «Εκανα μια συνειδητή προσπάθεια να πηγαίνω για καφέ μετά την προπόνηση, να προσπαθώ να καθίσω και να συνομιλώ με τους ανθρώπους. Δεν ήταν εύκολο. Είχα λίγο άγχος με αυτό, αλλά με βοήθησε να εξελιχθώ, αν και έκανα και πολλά λάθη». Ισως το μεγαλύτερο από αυτά τα λάθη έγινε στην πρώτη συνάντηση του Χάλφορντ με τον νέο του προπονητή στη Σάντερλαντ, τον Ρόι Κιν. Ο ατζέντης του Γκρεγκ τον πίεσε να ρωτήσει τον Κιν ποιοι άλλοι παίκτες θα μπορούσαν να έρθουν στο «Στάδιο του Φωτός» κατά τη διάρκεια της μεταγραφικής περιόδου. Ο Χάλφορντ έθεσε την ερώτηση. Ο Κιν δεν το πήρε με καλό μάτι. Υστερα από μόλις εννέα παιχνίδια, ο Χάλφορντ πήγαινε δανεικός στην Τσάρλτον.
Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, ο Χάλφορντ έπαιξε σχεδόν σε όλα τα μεγάλα γήπεδα: Γουέμπλεϊ, Εμιρέιτς, Ολντ Τράφορντ, Στάμφορντ Μπριτζ, Ετιχαντ. Το μόνο που δεν επισκέφθηκε ήταν το Ανφιλντ.
Σε κάθε νέα ομάδα, το πιο δύσκολο δεν ήταν να προσαρμοστεί στις συνθήκες που επικρατούσαν σε αυτήν. Αργά ή γρήγορα αυτό το κατάφερνε. Ο εφιάλτης του όμως, όποια φανέλα και να φορούσε ήταν πάντα τα εκτός έδρας παιχνίδια. Κάθε ταξίδι, κοντά ή μακριά, έμοιαζε με μια νέα μύηση. Τα ξενοδοχεία, το προσωπικό, το φαγητό. Αυτά που για τους συμπαίκτες του ήταν φυσιολογικά, για τον ίδιο έμοιαζε με δοκιμασία.
«Κάθε φορά που ήταν να αλλάξω περιβάλλον με έπιανε τρέμουλο. Σκεφτόμουν τα πάντα. Το ξενοδοχείο, το δωμάτιο, το προσωπικό… Ηταν κάτι που ποτέ δεν μπόρεσα να συνηθίσω», λέει.
Παρά τις προκλήσεις εκτός γηπέδου, ο Χάλφορντ είχε 28 συμμετοχές στην Premier League και 318 συμμετοχές στη δεύτερη κατηγορία της Αγγλίας. Το 2009, μια κεφαλιά του οδήγησε τη Σέφιλντ Γιουνάιτεντ στον τελικό των πλέι οφ της Championship, όπου η ομάδα του ηττήθηκε από την Μπέρνλι στο Γουέμπλεϊ. Η τελευταία του σεζόν στην Championship ήταν ως μέλος της Κάρντιφ που κατέκτησε την άνοδο στην Premier League το 2018. «Η Κάρντιφ ήταν το κερασάκι στην τούρτα», λέει ο Χάλφορντ. «Ολοι, από τους σεφ μέχρι τον προπονητή, τους παίκτες και τους οπαδούς – είχε όλα όσα θα μπορούσες ποτέ να θέλεις για μια δουλειά και προφανώς για να το ολοκληρώσεις, πήραμε την άνοδο».
Παρά την καθυστερημένη διάγνωση, ο Χάλφορντ δεν μετανιώνει για την καριέρα του. Πιστεύει ότι οι συνεχείς αλλαγές και οι διαφορερικοί άνθρωποι που γνώριζε τον έκαναν τόσο ευέλικτο εκτός γηπέδου όσο και εντός. «Ηταν μια ευκαιρία για μένα να μπορέσω να εξελιχθώ και να καταλάβω πώς λειτουργούν οι άνθρωποι», λέει. «Ισως το μόνο πράγμα που θα άλλαζα αν μπορούσα ήταν να γίνω μέλος και εγώ κάποιας κλίκας παικτών, ώστε να μπορώ να πάω και να κάνω παρέα με δύο ή τρία άτομα εκτός των τοίχων των αποδυτηρίων και να μπορώ να συζητήσω κάποια πράγματα. Οσον αφορά τη γενική ατμόσφαιρα και τις καταστάσεις στις οποίες με έχει φέρει το ποδόσφαιρο, δεν θα άλλαζα τίποτα».
Ο Χάλφορντ συνεχίζει να αγωνίζεται στις μικρές κατηγορίες, παρά το γεγονός ότι είναι 39 ετών, καθώς παίζει στη Hashtag United της Isthmian League Premier Division. Εξετάζει επίσης το ενδεχόμενο να ασχοληθεί στο μέλλον και με την προπονητική. Εγινε ο τρίτος παίκτης που μίλησε ανοιχτά για τη ζωή του ως αυτιστικός στην Premier League – μετά τον πρώην δεξιό μπακ της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Τζον Ο’ Κέιν, και τον πρώην διεθνή Ιρλανδό, Τζέιμς ΜακΚλιν, που τώρα αγωνίζεται στη Ρέξαμ.
Οι ιστορίες τους είναι αντιπροσωπευτικές τόσων πολλών ανθρώπων στο Ηνωμένο Βασίλειο που ανακαλύπτουν ότι είναι αυτιστικοί ύστερα από μια παρόμοια διάγνωση για το παιδί τους…