Υστερα από σχεδόν εννέα χρόνια και επτά τρόπαια στο Ανφιλντ, ο Γιούργκεν Κλοπ αποχωρεί από τη Λίβερπουλ. Απoτέλεσε έναν από τους προπονητές με τη μεγαλύτερη επιρροή στην ιστορία του αγγλικού συλλόγου, αλλά και γενικά στη σύγχρονη εποχή του αγγλικού ποδοσφαίρου. Ποιο ήταν όμως το μυστικό της επιτυχίας του στο «μεγάλο λιμάνι»;
Αυτό στο οποίο συμφωνούν όλοι όσοι τον έζησαν είναι ότι ο Γερμανός προπονητής αφήνει πίσω του μια κληρονομιά που είναι πέρα και πάνω από κάποια τρόπαια – όχι ότι αυτά δεν έχουν τη σημασία τους βεβαίως… Παίκτες, συνεργάτες και οπαδοί συμφωνούν ότι η Λίβερπουλ μεγάλωσε, έγινε «η ομάδα του Κλοπ», και έφτασε στο επίπεδο που όλοι ονειρεύονταν.
Παρά τις όποιες διαφωνίες που είχαν, ο πρόεδρος της Λίβερπουλ Τομ Γουέρνερ επισημαίνει στο The Athletic ότι «είναι κάτι στη φιλοσοφία ζωής του που ταίριαξε με την ιστορία της Λίβερπουλ τα εννιά τελευταία χρόνια. Πρόκειται μάλιστα για έναν άνθρωπο που δεν γεννήθηκε καν στην Βρετανία, αλλά έγινε ο άνθρωπος του Λίβερπουλ που όλοι αγαπούμε και θαυμάζουμε».
Πράγματι, η νοοτροπία Κλοπ ταίριαξε άψογα με αυτή των «ρεντς» και αυτό φάνηκε από την πρώτη στιγμή. Ηταν ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση. «Με το που γνωριστήκαμε καταλάβαμε ότι πέρα κι από την ποδοσφαιρική του τακτική, ήταν απολύτως κατάλληλος για τον σύλλογο. Ηταν εξαιρετικά χαρισματικός. Θα μπορούσε να είναι εκτελεστικός διευθυντής σε οποιαδήποτε μεγάλη εταιρεία εκτός ποδοσφαίρου, αφού διαθέτει αυτή την ιδιαίτερη ικανότητα να δίνει κίνητρο στους ανθρώπους», προσθέτει ο κ. Γουέρνερ.
«Αλλαξε τελείως η κουλτούρα με τον Γιούργκεν, δεν έκανε κανείς στην ομάδα τον σπουδαίο, και όλοι ένιωθαν πολύ περισσότερο ότι αποτελούσαν μέρος του συλλόγου», διηγείται από τη δική του πλευρά ο Κένι Γκράιμς, υπάλληλος ασφαλείας στο προπονητικό κέντρο της Λίβερπουλ.
Αμέσως μόλις ανέλαβε ο κ. Κλοπ έφερε νέους κανόνες βάσει των οποίων οι παίκτες έτρωγαν μαζί και το προπονητικό κέντρο ήταν χώρος σκληρής εργασίας και όχι για χαβαλέ. Ο ελεύθερος χρόνος περιορίστηκε καθώς το προπονητικό πρόγραμμα έγινε πιο εντατικό ώστε να προσαρμοστεί στη στρατηγική του Γερμανού τεχνικού για περισσότερη δουλειά και τρέξιμο από τους αντιπάλους.
Ο Τζον Αχτερμπεργκ, προπονητής τερματοφυλάκων, προσθέτει: «Η δύναμη της προσωπικότητάς του γρήγορα άλλαξε τη διάθεση στον σύλλογο. Ελεγε χαρακτηριστικά ότι ο ίδιος θα είναι υπεύθυνος για τις ήττες, ενώ οι παίκτες θα είναι υπεύθυνοι για τις νίκες».
Συμφωνεί και ο Πεπ Λάιντερς, βοηθός του κ. Κλοπ: «Ο χαρακτήρας του ηγέτη καθίσταται και χαρακτήρας της ομάδας. Εδώ είχαμε έναν παθιασμένο τύπο που ήρθε γνωρίζοντας καλά τι κάνει και γιατί το κάνει, ενώ κατέφθασε και με νέες ποδοσφαιρικές ιδέες».
Βασικοί προσανατολισμοί του ήταν η απόκτηση παικτών που είχαν κάτι να αποδείξουν, και η ανάδειξη και βελτίωση νέων ταλέντων. Το βασικό όμως, όπως λέει και ο ποδοσφαιριστής Τζίνι Βαϊνάλντουμ, ήταν πως «ήταν για όλους μας μια πατρική φιγούρα, παίζαμε γι΄αυτόν».
