Το να πληρώνει μια εθνική ομάδα για να συμμετάσχει σε ένα παγκόσμιο κύπελλο, στο οποίο δεν μπόρεσε να προκριθεί από τους αγωνιστικούς χώρους, μόνο στο μπάσκετ θα μπορούσε να συμβαίνει. Επομένως, και μόνο γι’ αυτόν τον λόγο, να δώσει η ομοσπονδία τα 800.000 ευρώ, ώστε να πάρουμε την περίφημη «wild card», ακούγεται άσχημα, στην Ελλάδα του Μνημονίου. Οταν μάλιστα Ιταλία, Ρωσία και Γερμανία αποχώρησαν από τον… πλειστηριασμό.
«Κύκλοι» της ομοσπονδίας αντιλέγουν ότι τα περισσότερα λεφτά προέρχονται από χορηγούς και, επιπλέον, τα κέρδη από τη μετάδοση των αγώνων θα αποσβέσουν τα υπόλοιπα. Κανείς δεν είναι σε θέση να το επιβεβαιώσει αυτό, πλην του «ισχυρού άνδρα» του ελληνικού μπάσκετ, του Γιώργου Βασιλακόπουλου. Γι’ αυτό, αντί να δίνεται η «μάχη των εντυπώσεων» στον Τύπο, τι το καλύτερο σε μία συνέντευξη να παραθέσει όλα τα στοιχεία. Ενα είδος ισολογισμού, με το από πού θα εισπράξουμε αυτά που θα πληρώσουμε. Με… ονόματα και διευθύνσεις.
Να γίνουν γνωστοί οι χορηγοί, γιατί πιθανότατα κάποιοι από αυτούς να έχουν κάνει περικοπές στους μισθούς των εργαζομένων, ή και ακόμα να έχουν απολύσει κόσμο, συμβάλλοντας και οι ίδιοι στην ανεργία που μαστίζει τη χώρα μας. Και ειδικά τη νεολαία. Δεν πρέπει να μείνει τίποτα κρυφό, επειδή δεν θα πειστεί ποτέ ο βάναυσα δοκιμαζόμενος Ελληνας πως και αυτά τα λεφτά πάρθηκαν, όπως συμβαίνει πάντα, από την τσέπη του.