Το όνομα του Γερμανού Ράιναρ Κλίμκε έχει γραφτεί με χρυσά γράμματα στη βίβλο της παγκόσμιας ιππασίας. Θεωρείται ο κορυφαίος αθλητής της ιππικής δεξιοτεχνίας (ντρεσάζ) και τα δεκάδες μετάλλια που έχει κατακτήσει σε Ολυμπιακούς Αγώνες, Παγκόσμια και Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα το αποδεικνύουν.
O Ράιναρ Κλίμκε γεννήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 1936 στο Μίνστερ της Γερμανίας. Γιος ενός ψυχολόγου και μιας νευρολόγου μεγάλωσε χωρίς οικονομικά προβλήματα και σε ηλικία 12 ετών ασχολήθηκε με την ιππασία. Αρχισε τις προπονήσεις -και τα μαθήματα- μαζί με τον, μετέπειτα, χρυσό Ολυμπιονίκη Χάρι Μπολντ (1964, 1976). Σε ηλικία 14 ετών συμμετείχε στους πρώτους του αγώνες, στη Γερμανία.
Στο σχολείο, ο ιππέας υπήρξε άριστος μαθητής. Το 1955 ολοκλήρωσε τη βασική εκπαίδευση και άρχισε να σπουδάζει νομικά και πολιτικές επιστήμες. Τον περισσότερο από τον ελεύθερο χρόνο του τον περνούσε στους στάβλους. Το 1957 πήρε μέρος στους πρώτους του διεθνείς αγώνες και στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα τριάθλου (Κοπεγχάγη). Το ομαδικό της Γερμανίας ήρθε 2ο. Ηταν το πρώτο από τα δεκάδες τρόπαια του Κλίμκε. Την επόμενη χρονιά, η διάκριση έγινε χρυσή ενώ, παράλληλα, τελείωσε και το μεταπτυχιακό του. Το 1960 πήρε το… ολυμπιακό βάπτισμα. Η 18η θέση στο τρίαθλο δεν ήταν αυτό που ονειρευόταν ο Κλίμκε και ο νεαρός ιππέας αποφάσισε να ασχοληθεί με την ιππική δεξιοτεχνία. Ηδη, είχε αρχίσει να εργάζεται ως δικηγόρος και συμβολαιογράφος.
Το πρώτο του άλογο για το ντρεσάζ προερχόταν από την περιοχή του Ανόβερου και ονομαζόταν «Δούκας». Στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Τόκιο (1964), η γερμανική ομάδα ιππικής δεξιοτεχνίας ανέβηκε στην πρώτη θέση του βάθρου, μία επιτυχία που την επανέλαβε στα ευρωπαϊκά και τα παγκόσμια πρωταθλήματα των επομένων ετών.
Το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα που διεξήχθη το 1967 στο Ααχεν της Γερμανίας, ήταν ιδιαίτερα σημαντικό για τον Κλίμκε. Μαζί με τον «Δούκα» κατέκτησαν το πρώτο χρυσό μετάλλιο στο ατομικό του ντρεσάζ. Την ίδια εποχή, ο Ολυμπιονίκης και η σύζυγός του Ρουθ απέκτησαν ακόμη ένα άλογο από το Ανόβερο, τον «Μεχμέτ». «Μαζί με τη σύζυγό μου εντυπωσιαστήκαμε από τα μεγάλα άκρα του "Μεχμέτ". Διέθετε έναν μοναδικό ρυθμό στο τρέξιμο» δήλωσε, τότε, ο πρωταθλητής.
Το επάγγελμα του δικηγόρου και οι προπονήσεις αποτελούσαν εκείνη την εποχή τις βασικές ασχολίες του Ράιναρ Κλίμκε. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μεξικού ο Γερμανός πήρε μέρος με στόχο το χρυσό μετάλλιο στο ατομικό. Η Γερμανία κατέκτησε το χρυσό στο ομαδικό αλλά ο Κλίμκε ανέβηκε στην τρίτη θέση του βάθρου στο ατομικό.
Το 1969, τον «Δούκα» διαδέχτηκε ο «Μεχμέτ». Η πρώτη διάκριση του «διδύμου» ήταν το χρυσό στο ομαδικό, το 1971 (ευρωπαϊκό πρωτάθλημα). Το άλογο εντάχθηκε στη γερμανική ομάδα αλλά δεν κατάφερε να προκριθεί για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου. Η μεταολυμπιακή χρονιά βρήκε τον «Μεχμέτ» έτοιμο να ανταποκριθεί στα, γεμάτα διακρίσεις, όνειρα του αφεντικού του. Κατέκτησε πρωτιές στο απαιτητικό γερμανικό πρωτάθλημα αλλά και σε παγκόσμιο και ευρωπαϊκό επίπεδο ο «Μεχμέτ» ξεχώρισε για τη χάρη και τις άψογες εκτελέσεις του. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μόντρεαλ, η γερμανική ομάδα επέστρεψε στην πρώτη θέση του βάθρου αλλά ο Κλίμκε, στο ατομικό, δεν κατάφερε κάτι καλύτερο από την τρίτη θέση.
Η επιλογή του «Αχλερικ»
Μέχρι και το 1975, ο Ράιναρ Κλίμκε είχε κατακτήσει σχεδόν όλους τους τίτλους που ονειρεύεται ένας ιππέας του ντρεσάζ. το μόνο μετάλλιο που έλειπε από τη συλλογή του ήταν το ολυμπιακό στο ατομικό. Τότε, ένας διακεκριμένος εκτροφέας αλόγων, ο Δρ Ντέμεν του πρότεινε να δοκιμάσει και με άλογα από την περιοχή της Βεστφαλίας, τόπος καταγωγής και του ολυμπιονίκη. Μάλιστα, επέλεξε κάποια άλογα από δημοπρασίες για να τα δει ο Κλίμκε. Ενα από αυτά ήταν ο «Αχλερικ», ένα τετράχρονο καθαρόαιμο με μακριά πόδια. Οταν ο Κλίμκε είδε τον «Αχλερικ» αδιαφόρησε για τα υπόλοιπα. Μοναδικό εμπόδιο ήταν η υψηλή τιμή του. Τελικά, κατάφερε να το αποκτήσει αντί (σημερινών) 21.000 ευρώ. Τα καθήκοντα και οι υποχρεώσεις του Κλίμκε ως δικηγόρου δεν του επέτρεπαν να προπονήσει όπως ήθελε το άλογο. Ετσι, τον ρόλο αυτό τον ανέλαβε η σύζυγός του. Γρήγορα ήρθαν οι πρώτες διακρίσεις στο γερμανικό πρωτάθλημα. «Αυτές οι επιτυχίες έδωσαν λαθεμένη εικόνα για το άλογο. Ο "Αχλερικ" δεν ήταν ο ευκολότερος ίππος ούτε για να τον ιππεύσεις ούτε για να τον προπονήσεις», έχει γράψει ο Ράιναρ Κλίμκε στο βιβλίο του «Για την προπόνηση του "Αχλερικ"».
Ο ίππος, σύμφωνα με μαρτυρίες, ήταν κυκλοθυμικός και ευαίσθητος. Ο Ράιναρ και η Ρουθ επένδυσαν χρόνο, υπομονή και του έδωσαν ιδιαίτερη στοργή. Η προπόνησή του ήταν κάθε εβδομάδα διαφορετική. «Μου κόστισε αρκετές νύχτες αϋπνίας αλλά τις άξιζε και με το παραπάνω» θα ομολογήσει, ύστερα από αρκετά χρόνια, ο Γερμανός Ολυμπιονίκης.
Το 1980, ο «Αλι», όπως τον αποκαλούσαν χαϊδευτικά, έγινε μέλος της γερμανικής εθνικής ομάδας και αυτό αποτέλεσε την αρχή για μία σειρά από εντυπωσιακές διακρίσεις. Η Δυτική Γερμανία δεν αγωνίστηκε στη Μόσχα και ο Κλίμκε συνέχισε την προετοιμασία του ίππου.
Το όνειρο πραγματοποιήθηκε περίπου 30 χρόνια μετά
Το 1982 ήταν «χρυσή» χρονιά για το νέο δίδυμο της ιππασίας. Ο Ράιναρ Κλίμκε και ο «Αλι» αγωνίστηκαν στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της Λωζάννης και κατέκτησαν χρυσά μετάλλια στο ομαδικό και το ατομικό της ιππικής δεξιοτεχνίας.
Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1984, ο «Αλι» είχε αντίπαλο ένα μέλος από την… οικογένειά του: τον κατά τέσσερα χρόνια μεγαλύτερο αδελφό του «Αμον» και τον ίππευε η Ανμαρί Σάντερς Κάιζερ (Ολλανδία). Στο ομαδικό, ο «Αλι» υποχρεώθηκε να κάνει την καλύτερη εμφάνιση της ζωής του προκειμένου να κερδίσουν οι Γερμανοί το… χαμένο έδαφος και να κατακτήσουν το χρυσό μετάλλιο. «Ηταν το απόλυτο άλογο για ντρεσάζ. Δεν είχε ούτε μία αδύναμη στιγμή, εντυπωσίασε με την εκφραστικότητα και την ηρεμία του. Η τεχνική του άγγιξε την τελειότητα», έγραψαν την επόμενη ημέρα οι εφημερίδες.
Ο Ράιναρ Κλίμκε γνώριζε ότι δύσκολα ο «Αλι» θα καταφέρει μία αντίστοιχη εμφάνιση στο ατομικό. Και είχε δίκιο. Ομως ακόμη και η «μέτρια» εμφάνιση του «Αλι» στάθηκε ικανή για να δώσει στον Γερμανό το πολυπόθητο χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο στο ατομικό. Σε ηλικία 48 ετών και ύστερα από σχεδόν 30 χρόνια διεθνών αγώνων ο Κλίμκε έφτασε στο απόγειο της καριέρας του με τον «Αλι».
Στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Σεούλ, ο «Αλι» βοήθησε τη Δυτική Γερμανία να κατακτήσει ακόμη ένα χρυσό μετάλλιο στο ομαδικό. Ο αναβάτης του αποφάσισε να τον αποσύρει. Η τελευταία εμφάνιση του αλόγου πραγματοποιήθηκε σε ένα σόου στη Στουτγκάρδη όπου ο «Αλι» έκλεψε την παράσταση με τις δεξιότητές του. Ο Κλίμκε συνέχισε να φροντίζει τον αγαπημένο του «Αλι» μέχρι το το 1992 όταν αναγκάστηκε να του κάνει ευθανασία εξαιτίας κάποιων προβλημάτων υγείας.
Ο Ράιναρ συνέχισε να εργάζεται ως δικηγόρος μέχρι την ηλικία των 63 ετών που πέθανε από καρδιακή προσβολή. Δεν πρόλαβε να δει την κόρη του, Ινγκριντ, να έρχεται πρώτη στο ολυμπιακό τρίαθλο τόσο στο Πεκίνο όσο και στο Λονδίνο.