Χρειάζεται … απόσβεση

2' 15" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Τζάμπολ λοιπόν απόψε για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Ισπανίας. Παρούσα σ’ αυτό και η Εθνική μας. Μην αναρωτιέστε γιατί δεν γίνεται… χαμός, όπως πριν από λίγους μήνες, όταν η αντίστοιχη του ποδοσφαίρου μας ριχνόταν στη μάχη, στα γήπεδα της Βραζιλίας. Η πορτοκαλί μπάλα δεν λάμπει όσο η ασπρόμαυρη. Εστω και αν τελευταία την έχουν καταντήσει… πολύχρωμη. Το μάρκετινγκ πάντα υπερισχύει των παραδόσεων.

Μην… ορμήσουν οι λάτρεις του μπάσκετ και με κατηγορήσουν για υποκειμενικό. Μπορεί σε ελάχιστες χώρες να υπερισχύει το ποδόσφαιρο, αλλά αυτό παραμένει το δημοφιλέστερο άθλημα. Η πρώτη και μεγαλύτερη απόδειξη δίνεται από τους ίδιους τους αθλητές. Πολλοί είναι αυτοί που προτιμούν να μη διακινδυνεύσουν τη συμμετοχή τους στην εθνική ομάδα της χώρας τους, γιατί ένας πιθανός τραυματισμός θα τους στερήσει από ένα πανάκριβο συμβόλαιο.

Αντιθέτως στο ποδόσφαιρο, οι παίκτες βάζουν και… μέσο για να παίξουν σε ένα Παγκόσμιο, ώστε να κερδίσουν μία θέση στον γαλαξία των αστεριών του αθλήματος. Το φαινόμενο παρατηρείται παντού και όχι μόνο στην Ελλάδα. Μπορώ να πω μάλιστα πως ορισμένοι δικοί μας αστέρες ακολούθησαν την πορεία των πιο λαμπρών του αθλήματος.

Φυσικά, ουδείς μπορεί να κατηγορήσει τους Διαμαντίδη – Σπανούλη, τα δύο σύγχρονα μεγαθήρια του μπάσκετ μας, που δεν θέλησαν να τεθούν στη διάθεση του Φώτη Κατσικάρη. Εξάλλου, έχουν προσφέρει τόσο πολλά με τη «γαλανόλευκη», που τους είμαστε όλοι ευγνώμονες. Ομως δεν θα μπορούσα να φανταστώ Eλληνα ποδοσφαιριστή –η περίπτωση του Γκέκα ήταν διαφορετική, αν και αυτός ζήτησε συγγνώμη και επανήλθε– που θα ήθελε την εξαίρεσή του.

Το ερώτημα που θα απασχολεί από σήμερα τους Ελληνες λάτρεις της «επίσημης αγαπημένης», όπως την καθιέρωσαν στη συνείδηση των φιλάθλων οι ρεπόρτερ του αθλήματος, είναι το πού μπορεί να φτάσει αυτή η Εθνική, η οποία διαθέτει, αν δεν κάνω λάθος, για πρώτη φορά, τέσσερις παίκτες του ΝΒΑ. Ο ομοσπονδιακός προπονητής δείχνει αισιόδοξος. «Θα γυρίσουμε με κάτι καλό», είπε μεταξύ άλλων. Το θέμα είναι πού οριοθετεί αυτό το «καλό».

Βέβαια δεν τίθεται θέμα πως είναι… αδιαπραγμάτευτη η πρόκριση στους «16». Το ζητούμενο τότε θα είναι οι γνωστές «διασταυρώσεις» των αγώνων που θα είναι «χωρίς αύριο». Εκεί θα δείξει τις δυνατότητές της αυτή η Εθνική. Αν δεν κατορθώσει να προκριθεί από τους ομίλους, η αποτυχία θα είναι πλήρης…

Αρκεί όμως μια πορεία έως τους «16» για να θεωρηθεί επιτυχημένη η παρουσία των διεθνών μας στα ισπανικά παρκέ; Η απάντηση μάλλον είναι αρνητική. Διότι, ας μην το ξεχνάμε πως αυτή η συμμετοχή «εξαγοράστηκε» και μάλιστα σε μια εποχή πολύ δύσκολη, λόγω των οικονομικών συγκυριών, εκτός των αγωνιστικών χώρων. Ενα γεγονός που προκάλεσε δυσμενέστατα σχόλια.

Επομένως, στα χέρια των διεθνών μας είναι να αποδείξουν πως άξιζαν αυτή τη «θυσία», που έγινε για να έχουν την τιμή να παίξουν και να διακριθούν σε ένα παγκόσμιο πρωτάθλημα. Γι’ αυτούς δεν αρκεί μόνον η «συμμετοχή»…

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή