Το φινάλε της καλοκαιρινής μεταγραφικής περιόδου παραδοσιακά αφήνει τους Eλληνες φιλάθλους περισσότερο προβληματισμένους παρά χαμογελαστούς. Οπως κάθε χρονιά, είχαν ονειρευτεί κάτι καλύτερο. Εν προκειμένω, φέτος τα βλέμματα έχουν στραφεί στον Ολυμπιακό, ο οποίος υπήρξε υπερδραστήριος και δημιούργησε νέα δεδομένα στο ελληνικό ποδόσφαιρο, βάζοντας στα ταμεία του 29 εκατ. ευρώ. Βέβαια, αυτά τα δεδομένα δεν είναι τόσο νέα, καθώς, μάλλον αθόρυβα, την περσινή σεζόν είχε εισπράξει από πωλήσεις παικτών 37,1 εκατ. ευρώ. Με άλλα λόγια, ό,τι έγινε το φετινό καλοκαίρι δεν ήταν τυχαίο, αλλά αποτελεί τη συνέχεια της τακτικής που αποφάσισε να ακολουθήσει η διοίκηση του Ολυμπιακού. Μια τακτική που έχει δύο όψεις: άλλοι την αντιμετωπίζουν ως «ξεπούλημα», άλλοι ως την προσπάθεια να δημιουργηθεί στον Πειραιά μια νέα Πόρτο.
«Αγοράζουμε φθηνά, πουλάμε ακριβά», είναι το μότο του προέδρου της πορτογαλικής ομάδας Πίντο ντα Κόστα. Για να είναι ανταγωνιστική και οικονομικά υγιής μια ομάδα που δεν αγωνίζεται στα μεγάλα πρωταθλήματα, όπου τα έσοδα από τα τηλεοπτικά συμβόλαια και τους χορηγούς είναι σημαντικά περισσότερα, οφείλει να βρίσκει άλλους τρόπους οικονομικής ενίσχυσης – τον εξής έναν: να συμμετέχει ενεργά στο παζάρι των μεταγραφών. Ρεαλιστικά, όμως, μπορεί ο Ολυμπιακός να γίνει Πόρτο; Οι Πορτογάλοι τις τελευταίες δύο σεζόν έλαβαν (μόνο από πωλήσεις παικτών) 203 εκατ. ευρώ. Μιλάμε, δηλαδή, για υπερτριπλάσια έσοδα. Εχουν αναπτύξει εδώ και δεκαετίες τέλεια γνώση της αγοράς της Λατινικής Αμερικής, διαθέτουν ένα τεράστιο και εξειδικευμένο δίκτυο κατασκόπων και μπορούν κάθε χρόνο να φέρνουν άλλοτε έναν Χάμες Ροντρίγκεζ κι άλλοτε έναν Φαλκάο. Από τους νέους παίκτες που ήρθαν στον Ολυμπιακό δεν υπάρχει κανένας τέτοιος.
Η Πόρτο έχει κι άλλα πλεονεκτήματα. Στο τελευταίο της εντός έδρας παιχνίδι, κόντρα στην άσημη Μορεϊρένσε, αγωνίστηκε μπροστά σε 35.508 θεατές. Τα εισιτήρια είναι βασικά έσοδα μέσα στη σεζόν. Στο «Καραϊσκάκη» κόντρα στη Νίκη Βόλου βρέθηκαν λιγότεροι από τους μισούς – συγκεκριμένα 16.347. Δεν μπορούμε να επικαλεστούμε τη δικαιολογία του Αυγούστου και της άδειας Αθήνας. Ο μέσος όρος την περσινή σεζόν λέει την αλήθεια: 16.959. Την ίδια στιγμή, στα υπόλοιπα ματς της Σούπερ Λιγκ η κατάσταση ήταν χειρότερη. Γήπεδα άδεια λόγω τιμωρίας, γήπεδα σχεδόν άδεια λόγω αδιαφορίας. Κακό θέαμα, ελάχιστος ανταγωνισμός και μια υπόνοια διαφθοράς πίσω από κάθε αποτέλεσμα. Το ελληνικό πρωτάθλημα δεν είναι ελκυστικό. Βουλιάζει στα χρέη και στην ανυποληψία κάθε μέρα. Ο κάθε Μανωλάς που θα βρεθεί με μια πρόταση από τη Ρόμα στα χέρια του προφανώς και θα θέλει να φύγει. Και όταν αυτή η πρόταση φτάνει τα 13 εκατ. ευρώ, ο Ολυμπιακός προφανώς και θα τον πουλήσει.
Αυτή είναι μια πικρή αλήθεια που δεν αφορά τον Ολυμπιακό, αλλά το ελληνικό πρωτάθλημα. Η Σούπερ Λιγκ δεν μπορεί να ικανοποιήσει τις ανάγκες ποιοτικών παικτών. Οσοι πραγματικά προοδεύουν θα έχουν πάντα έτοιμη μια βαλίτσα. Και φυσικά αυτό περιορίζει τις δυνατότητες των ομάδων μας. Ο Ολυμπιακός θα ήταν πιο ανταγωνιστικός αν στο περσινό του ρόστερ προσέθετε απλώς τρεις ή τέσσερις ποιοτικούς ποδοσφαιριστές. Μέχρι, όμως, που μια ωραία μέρα ο Μανωλάς, ο Σάμαρης, ο Μήτρογλου, ο Φετφατζίδης και ο Χολέμπας θα έφευγαν ως ελεύθεροι. Το είδαμε αυτό να γίνεται στον Παναθηναϊκό την περασμένη δεκαετία, όταν διέθετε τον κορμό της εθνικής ομάδας. Από τους Καραγκούνη, Μπασινά, Φύσσα, Λυμπερόπουλο, Νικοπολίδη και πιο πρόσφατα τον Σωτήρη Νίνη, ο Παναθηναϊκός δεν έβαλε στα ταμεία του ούτε ευρώ. Σήμερα, με την ισχύουσα οικονομική κατάσταση, κάθε ομάδα θα έκανε το ίδιο με τον Ολυμπιακό. Εξάλλου και οι «πράσινοι» πούλησαν στη Μάιντζ τον μοναδικό «μουντιαλικό» τους παίκτη, τον Στέφανο Καπίνο, για 2,5 εκατ. ευρώ – το μόνο μεταγραφικό έσοδο του Παναθηναϊκού.
Συμπερασματικά, οι κινήσεις του Ολυμπιακού αποτελούν ένα αναγκαίο «ξεπούλημα». Δεν μπορείς να κρατήσεις όποιον θέλει να φύγει, αυτός είναι μεγάλος κανόνας στις ομάδες. Δεν μπορείς, επίσης, να συντηρηθείς αν δεν πουλήσεις – και αυτός είναι μεγάλος κανόνας για το ποδόσφαιρο της Ελλάδας της κρίσης. Δεν θα γίνει νέα Πόρτο ο Ολυμπιακός, όχι τουλάχιστον τώρα. Μπορεί όμως να γίνει κάτι σαν την Πόρτο και αυτό σημαίνει ότι θα διατηρείται οικονομικά ισχυρός και ότι, ανάλογα με το πόσο ικανοί θα αποδεικνύονται οι εκάστοτε Κασάμι, Ντουρμάζ ή Μασουάκου, θα μπορεί να ελπίζει σε καλές πορείες στο Τσάμπιονς Λιγκ.