Οσο κι αν λέμε πως η ζωή συνεχίζεται, τα δύο παιχνίδια της εθνικής μας ποδοσφαίρου, σήμερα με τη Φινλανδία στο Ελσίνκι και την Τρίτη στο Νέο Φάληρο με τη Βόρειο Ιρλανδία, μπορούν να χαρακτηριστούν «χωρίς αύριο». Με την πλάτη στον τοίχο, έπειτα από την ήττα με τη Ρουμανία στην πρεμιέρα των προκριματικών στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης», πολυτέλεια για άλλες απώλειες δεν υπάρχει, αν θέλει να παραμείνει σε τροχιά πρόκρισης για την τελική φάση του Euro 2016.
Είναι απαραίτητο, απόψε ο Ρανιέρι και οι επιλογές του να «ρεφάρουν» την απώλεια του πρώτου εντός έδρας αγώνα, με μία νίκη εκτός. Η αντίπαλός τους έχει ήδη τρεις βαθμούς, με την επικράτησή της επί των Νήσων Φερόε, και αν επιβληθούν και επί της ομάδας μας, τότε τα πράγματα περιπλέκονται πολύ στον όμιλό μας, αφού αναμένεται η Βόρειος Ιρλανδία, αλλά και η Ρουμανία, να φτάσουν επίσης τους έξι βαθμούς, υποδεχόμενες τις Νήσους Φερόε και την Ουγγαρία αντίστοιχα.
Αν μιλήσουμε για το θεωρητικό φαβορί του αποψινού παιχνιδιού, δεν υπάρχει άλλο από την ομάδα μας. Ομως δυστυχώς γι’ αυτήν οι προβλέψεις δεν είναι ευοίωνες. Οι τραυματισμοί έχουν αναγκάσει τον Κλάουντιο Ρανιέρι να αναθεωρήσει τον αρχικό σχεδιασμό του, με αποτέλεσμα, και στη δεύτερη παρουσία του στον πάγκο, να είναι υποχρεωμένος να ανακατέψει την τράπουλα.
Το ρίσκο που πήρε με τη Ρουμανία, δεν του βγήκε. Η Εθνική παρουσίασε κενά και στις τρεις γραμμές της. Η άμυνα έδειξε ευάλωτη, η μεσαία γραμμή αργή και χωρίς επινοήσεις για να περάσει μπαλιές στους επιθετικούς. Οι δε τελευταίοι έδειξαν… ωσεί παρόντες σε εκείνο τον αγώνα. Τι μπορεί λοιπόν να αλλάξει για να έχουμε τα ποθητά αποτελέσματα, σήμερα και την Τρίτη;
Πιστεύω πως ελάχιστα. Οχι μόνο επειδή θα υπάρξουν ελλείψεις στο ρόστερ, αλλά και γιατί το κλίμα στην ομάδα δεν είναι και από τα καλύτερα που θα έπρεπε να υπάρχει. Και σε τέτοια παιχνίδια, πέρα από το αγωνιστικό σύστημα και τη σωστή εφαρμογή του, είναι απαραίτητη και η καλή ψυχολογία. Και αυτή φάνηκε πως λείπει από τους διεθνείς μας.
Η παρουσία του Γιώργου Καραγκούνη δίπλα στον Ρανιέρι, στα αποδυτήρια, είναι πολύ πρόσφατη και δεν νομίζω πως μπόρεσε ακόμη να βοηθήσει. Αντιθέτως, οι… κακές γλώσσες λένε πως έχει επιδράσει αρνητικά στον Ιταλό προπονητή, που αισθάνθηκε πως άρχισε το… πριόνισμα της καρέκλας του, πριν προφτάσει να σταθεροποιηθεί σε αυτήν. Γεγονός που τον κάνει ακόμη πιο ανήσυχο και επιρρεπή στο να λαμβάνει αποφάσεις.
Τι μπορούμε λοιπόν να περιμένουμε από τους διεθνείς μας στον αποψινό κρίσιμο αγώνα; Θεωρώ πως πρέπει οι ίδιοι να πιστέψουν πως έχουν τη δυνατότητα να φύγουν νικητές από τον αγωνιστικό χώρο. Να διαισθανθούν τη σπουδαιότητα της αποστολής τους και να δώσουν με αυταπάρνηση, χωρίς να σκεφτούν τραυματισμούς και τις ομάδες τους, τον καλύτερό τους εαυτό. Σίγουρα οι περισσότεροι δεν βρίσκονται στην καλύτερή τους κατάσταση. Ομως αυτό μπορούν να το ξεπεράσουν με το πολύ μεγαλύτερο ταλέντο και τις εμπειρίες που διαθέτουν από τους Φινλανδούς. Και τότε το κέρδος θα είναι διπλό. Πέρα από τους βαθμούς θα γεμίσουν και τις… μπαταρίες για την Τρίτη.